ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ

Μια χιουμοριστική πλευρά των εκλογών.
Στα δυόμισι χρόνια πρωθυπουργίας του Αντώνη Σαμαρά βγήκε στην επιφάνεια το αληθινό πρόσωπο της αποκρουστικής ελληνικής λαϊκιάς δεξιάς, ήταν αναπόφευκτο αυτό. Έτσι είναι οι περίοδοι μεγάλων κρίσεων. Είναι σα να πηγαίνεις ταξίδι με ιστιοπλοϊκό -στις πέντε μέρες έχουν όλοι βγάλει τους αληθινούς εαυτούς τους κι εκεί δοκιμάζονται οι ανοχές του καθενός στην ανθρωπίλα.
 Και βέβαια το πρόβλημα δεν ήταν μόνο αισθητικό. Ο Αντώνης Σαμαράς μαζί με το αναπάντεχο sidekick του, το Βαγγέλη Βενιζέλο, κατόρθωσαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια να μην πτωχεύσουν την Ελλάδα (περί κατορθώματος πρόκειται) όχι χάρη σ' αυτά που έκαναν, αλλάπαρ' όλα αυτά που έκαναν. Εφαρμόζοντας μόνο ένα μέρος από τις υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στους δανειστές της -το μέρος αυτό που έκανε τη μεγάλη μάζα του Ελληνικού λαού με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να χάσει λεφτά-, αλλά προστατεύοντας τις δομές τις διαφθοράς και τις πιο ισχυρές συντεχνίες λυσσαλέα, με όλους τους τρόπους και τις μηχανορραφίες και τις ματσακονιές που μπόρεσαν να σκεφτούν. Εξασφάλισαν ότι τα δημοσιονομικά της χώρας είναι τσάτρα πάτρα πιο φυσιολογικά, και ταυτόχρονα εξασφάλισαν το ότι οι δανειστές μας ξέρουν ότι έχουν να κάνουν με φτωχολαμόγια και ασόβαρους σαλτιμπάνγκους. Νομίζω ότι αυτός είναι ο μόνος λόγος που η Ευρώπη δεν βλέπει το ΣΥΡΙΖΑ σα βελζεβούλ φτου φτου σκόρδα. Σου λέει, πόσο χειρότεροι από αυτούς μπορεί να είναι;
 Ο ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιο βαθμό είναι πολλοί τρελοί θείοι μαζεμένοι, παλαιοκομμουνιστές κυρίως, που για χι-ψι λόγους δεν είναι στο κανονικό ΚΚΕ, ίσως επειδή κατά κανόνα παρεκκλίνουν από την στενή ορθοδοξία του Περισσού, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Βεβαίως, η λέξη “παλαιοκομμουνιστές” είναι πλεονασμός. Όλοι οι κομμουνιστές είναι παλαιοκομμουνιστές. Ζούμε στο 2015, ο κομμουνισμός έχει ηττηθεί ιστορικά εδώ και 1/4 του αιώνα, αλλά πολλοί ανάμεσά μας εξακολουθούν να τον θεωρούν ένα ρεαλιστικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα, όπως πολλοί πιστεύουν ότι ο Έλβις Πρίσλεϊ ζει, ότι ο εμφύλιος συνεχίζεται, ότι έχουμε χούντα ή ότι τα αεροπλάνα μας ψεκάζουν.
……………..Ως μαρξιστικό συνονθύλευμα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρεσβεύει τα αγαθά του σοσιαλισμού, δηλαδή τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας και της λειτουργίας της δημόσιας ζωής από το κράτος. Η Ελλάδα καταστράφηκε και πτώχευσε από τη γιγάντωση των δημοσίων δαπανών και το στραγγαλισμό της οικονομίας της από το κράτος, είναι μια από τις λιγότερο φιλελεύθερες χώρες του κόσμου, και παρ’ όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως λυτρωτής και απελευθερωτής υποσχόμενος περισσότερο κρατισμό.
 Ο ΣΥΡΙΖΑ τροφοδότησε τη δημοσκοπική του γιγάντωση εγκολπώνοντας ΠΑΣΟΚους και λαϊκίζοντας ασύστολα, λαϊκίζοντας ανερυθρίαστα, λαϊκίζοντας αναίσχυντα, σε βαθμό που αν τους άκουγε από πουθενά ο Ανδρέας Παπανδρέου θα κοκκίνιζε από ντροπή. Από τις καθαρίστριες υπουργείων μέχρι τους φαρμακοβιομήχανους δεν υπήρξε συνδικάτο, μικροσυμφέρον, κεκτημένο ή καρτέλ που δεν γνώρισε την βροντερή (στα λόγια και την ψήφο) στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Όποια μικροομάδα θέλει κάτι, ο ΣΥΡΙΖΑ της το υπόσχεται. Θα την ξανανοίξουμε την ΕΡΤ, θα σας ξαναδώσουμε πίσω τις συντάξεις, θα σας ξαναπροσλάβουμε στο δημόσιο. Χωρίς κανένα φίλτρο, αταλάντευτα. Είμαι σίγουρος ότι αν ο Ψυχάρης και ο Μπόμπολας έφτιαχναν ένα “Συνδικάτο καναλαρχών” και κατέβαζαν καμιά 20αριά άτομα με κόκκινες σημαίες και αντιιμπεριαλιστικά πανό να κλείσουν το Σύνταγμα φωνάζοντας συνθήματα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους υποσχόταν ότι θα τους χαρίσει τα δάνεια.

ΣΥΡΙΖΑ. Το υπόλοιπο ποσοστό καλύπτεται από δύο πολύ ενδιαφέρουσες -και πρωτοφανείς στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας- ομάδες: 1) Τους κωλοτούμπες και 2) Τους Τζόκερ.
Οι κωλοτούμπες είναι οι ψηφοφόροι που θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ επειδή πιστεύουν ότι δεν θα κάνει αυτά που υπόσχεται. Είναι μια καταπληκτική ομάδα. Έχουν τόσο πολύ εξαγριωθεί από τους Σαμαράδες και τα παραδοσιακά κόμματα (απολύτως κατανοητό) που αποφασίζουν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ μόνο και μόνο επειδή δεν είναι Σαμαράδες και παραδοσιακό κόμμα. Και μετά έρχονται οι Λαφαζάνηδες και οι Τόλιοι και οι Σκουρλέτηδες και, αίφνης, και σταγονίδια τύπου Ραχήλ Μακρή και πετάνε παλαβομάρες αδιανόητες, και βγαίνουν και οι της αρχηγικής ομάδας και λένε παλαβομάρες εξίσου αδιανόητες (περί ΕΝΦΙΑ, ας πούμε) και βγαίνει και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και λέει παλαβομάρες για νταούλια και ότι δεν θα τηρήσει τις συμφωνίες με τους δανειστές και ότι θα αλλάξει την Ευρώπη ολόκληρη μαζί με την Ελλάδα (ταυτόχρονα ή εναλλάξ, δεν έχω καταλάβει), και τους λες, κάτσε ρε φίλε. Δεν είναι ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, αλλά αυτοί είναι παλαβοί. Και σου λένε, μα δεν θα τα κάνουν. Αυτά τα παλαβά που λένε, δεν υπάρχει περίπτωση να τα κάνουν. Θα κάνουν κωλοτούμπα. Είναι σίγουροι γι’ αυτό. Πιστεύουν ότι το κόμμα που πετάει όλες τις προεκλογικές ανεδαφικές κοτσάνες, έχει συναίσθηση ότι πετάει κοτσάνες, και μόλις εκλεγεί θα κάνει τα άλλα, τα
 λογικά και αναπόφευκτα για να μην πτωχεύσουμε. Είναι μια πίστη σχεδόν θρησκευτική, καθώς δεν βασίζεται σε ιδιαίτερα αντικειμενικά κριτήρια. Οι κωλοτούμπες είναι μια πολύ μεγάλη ομάδα, την μετεκλογική της συμπεριφορά και τις αντιδράσεις της περιμένω να δω με ανυπομονησία.
Οι Τζόκερ είναι τσακισμένες ψυχές, άνθρωποι κάπως πιο ευαίσθητοι, που δεν αντέχουν άλλο. Η πίκρα, η γκρίνια και η μιζέρια των τελευταίων χρόνων της πτώχευσης τους έχουν φθείρει, τους έχουν διαλύσει, που εύχονται να γίνει κάτι για να τελειώσει το μαρτύριο, έστω κάτι ακραίο, έστω κάτι τελεσίδικο. Θέλουν την πτώχευση. Θέλουν τη δραχμή. Θέλουν να δούνε τη χώρα να βουλιάζει, όχι από υστεροβουλία ή από μοχθηρία, αλλά επειδή επιζητούν την ίδια την καταστροφή ως λύτρωση. Σα το Τζόκερ στο Μπάτμαν. Κι αυτοί είναι περισσότεροι από ό,τι φαντάζεστε.