Sic transit gloria mundi = Έτσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου

Το Ελληνικό κατεστημένο αλληλοσπαράζεται. Την ώρα που η χώρα παραδίδεται αμαχητί στα σχέδια Ερντογραν το κατεστημένο διεκδικεί τα προνόμια του. Μαίνεται η κόντρα μεταξύ ΜΜΕ και κυβέρνησης.

Άγρια κόντρα έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον εκδότη της εφημερίδας «Το Βήμα» και τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, με αφορμή το κεντρικό δημοσίευμα του Βήματος της Κυριακής με τίτλο «ο ηγέτης, ο εκδότης και η γάτα των Ιμαλαΐων».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Αλέξης Τσίπρας το καλοκαίρι του 2014 μετά τις ευρωεκλογές εκμυστηρεύτηκε σε στενό του συνεργάτη ότι ιστορικός έκδοτης συναντήθηκε μαζί του και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ του υποσχέθηκε να του χαρίσει τα δάνεια της εκδοτικής του επιχείρησης και να του χαρίσει το κανάλι στο οποίο συμμετείχε με στόχο να τον υποστηρίξει.

«Παρόλα αυτά δεν με υποστηρίζει, ούτε με τις εφημερίδες του, ούτε με το κανάλι του, τι άλλο να κάνω» φέρεται να είπε ο κ. Τσίπρας στο στενό του συνεργάτη, σύμφωνα με το επίμαχο δημοσίευμα.ΕΔΩ

Ο δε Ψυχάρης σε σημερινό άρθρο του στο ΒΗΜΑ γράφει

Αυτή η χώρα δεν ανήκει σε κανέναν κύριο Τσίπρα. Ούτε στον κύριο Μητσοτάκη ή άλλον τινά. Όλοι τους εντολή λαμβάνουν ορισμένης διαρκείας. Και το μόνο βέβαιο είναι ότι κάποια ημέρα γίνονται τέως. Ολίγοι γράφουν Ιστορία. Οι πλείστοι των πρώην πρωθυπουργών μένουν ξεχασμένοι στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Στη δική μας Ιστορία, ο περασμένος αιώνας δύο έως τρεις ηγέτες ανέδειξε: ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι οι μόνοι ένοικοι της ιστορικής μνήμης. Εν τούτοις και οι τρεις εγκατέλειψαν πριν την ώρα τους κακήν κακώς την εξουσία.  

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο δημιουργός της Ελλάδας «των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», έφυγε από την Ελλάδα κυνηγημένος για ν' αφήσει την τελευταία του πνοή μακριά από τον τόπο του.

Ο Κ. Καραμανλής κυβέρνησε (1955-1963) ως γνήσιος εκπρόσωπος της Δεξιάς. Για να αναδειχθεί όμως πρωταγωνιστής στον αγώνα για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας όταν το 1974 κατέρρευσε η χούντα. Ο ίδιος έλεγε ότι «εγώ δεν θα φύγω με αεροπλάνο κυνηγημένος όπως ο Βενιζέλος».

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, που κατά κοινή εκτίμηση αποκατέστησε την εθνική και λαϊκή ενότητα, είδε την πόρτα της εξόδου απ' την εξουσία. Είναι γνωστά τα γεγονότα κατά τα οποία παρά την κλονισμένη υγεία του τερμάτισε την πρωθυπουργική θητεία του, για να επανέλθει όμως μετά από μερικά χρόνια με εκλογικό θρίαμβο το 1993.

Οι κανόνες της Δημοκρατίας είναι διαχρονικοί ως προς την εφαρμογή και αναντικατάστατοι και αυστηροί. Ιδίως ως προς το προσωρινό της ηγεσίας.

Εν ολίγοις, επειδή πάμε και στην εκκλησία, ουαί σ' εκείνους που «εκίνησαν την πτέρναν κατά του ευεργέτου».

Και λατινιστί: Sic transit gloria mundi.

Προφανώς το μήνυμα που θέλει να στείλει ο κ Ψυχάρης στον κ Τσίπρα είναι ότι θα φύγει και δεν θα τον θυμάται κανείς. Σίγουρα οι μουσουλμάνοι έποικοι δεν θα τον θυμούνται αλλά και οι Έλληνες θα θέλουν να τον ξεχάσουν. Όσον αφορά τους τρεις πρωθυπουργούς που αναφέρει ο κ Ψυχάρης. 

Ο Βενιζέλος έγινε πρωθυπουργός όταν οι φίλοι του οι Γάλλοι βομβάρδισαν τον Πειραιά και τον επέβαλαν. Ως ανταπόδοση ξεκίνησε την μικρασιατική εκστρατεία με κατεύθυνση τα πετρέλαια της Μοσούλης. Οι Άγγλοι ως κληρονόμοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με την συνδρομή του Κεμάλ ο οποίος αποποιήθηκε της σουλτανικής κληρονομιάς, έριξαν τους συμμάχους τους Γάλλους και εμείς βρεθήκαμε αποκλειόμενοι της Μικράς Ασίας.

Ο Καραμανλής τακτοποίησε Γερμανικές εκκρεμότητες,έστειλε τους Έλληνες να δουλέψουν εργάτες στην Γερμανία  και συνέβαλε στην αποκατάσταση της αριστεράς μετά την δήθεν χούντα του Παπαδόπουλου που σκοπό είχε να μας γλυτώσει από τον κομμουνισμό που θα έφερνε ο Ανδρέας Παπανδρέου εάν ο πατέρας του Γεώργιος Παπανδρέου (και στενός φίλος του πατέρα του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου) κέρδιζε τις εκλογές. Νομιμοποίησε την αριστερά ως αντάλλαγμα των υπηρεσιών που πρόσφερε στο καθεστώς των ταγμάτων ασφαλείας ξεκινώντας τον συμμοριτοπόλεμο (κατά την αριστερά εκδοχή εμφύλιο) και βαπτίζοντας τους συνεργάτες των Γερμανών εθνικόφρονες.

Και φθάνουμε στον Ανδρέα εξ αιτίας του οποίου ο Παπαδόπουλος έκανε την χούντα.  Διόρισε τον κομματικό του στρατό στο δημόσιο και έβαλε γερά τα θεμέλια για την χρεοκοπία της χώρας. Οι επόμενοι απλά συνέχισαν μέχρι που φτάσαμε στην τραγικό σήμερα.

Για ποιά δόξα μιλάμε σήμερα στην χώρα του τίποτα