ΣΤΟ ΚΑΙΚΙ ΜΑΝΑΒΙΚΟ ΤΟΥ ΞΑΝΘΟΥ

Στο μανάβικο καΐκι του Ξάνθου μ έβαλε η μάνα μου η Φωτούλα να δουλέψω. Παιδί του δημοτικού ήμουν και ήθελε  το καλοκαίρι να ψηθώ στην πιάτσα. Επτά καίκια μανάβικα είχε τότε η Αίγινα. Ξεκίνησαν να φέρνουν φρούτα και λαχανικά από την Πελοπόννησο όπου το νερό ήταν άφθονο και η παραγωγή μεγάλη, Το καίκι του Ξάνθου ήταν απέναντι από τα ψαράδικα, Ήταν η εποχή που το πουλί της χούντας δέσποζε πάνω από το χασάπικο του Σαντορινιού εκεί που σήμερα είναι το καφενείο Ακταίο και κάλυπτε όλη την πρόσοψη του δημοτικού κτιρίου.Το άλλο πουλί της χούντας ήταν πάνω από τον ΝΟΑ. Θεωρητικά με την πτώση της χούντας τα σύμβολα αφαιρέθηκαν. Η νοοτροπία παρέμεινε.  Τουριστική ατρακτιόν από τότε τα φρουτοκάικα. Θυμάμαι ένα πρωί που μια ψηλή με μαύρο καυτό σορτς  μπήκε στο καΐκι, Κάθισε στο πλάι ένω της ζύγιζαν τα φρούτα και μοίραζε χαμόγελα. Φεύγοντας άκουσα τον Ξάνθο να λέει πως ήταν η Μπριζίτ Μπαρντό. Με την πάροδο του χρόνου, τα περισσότερα καΐκια έφυγαν και έμειναν δυο να θυμίζουν την παράδοση και να δίνουν χρώμα στο λιμάνι. Προφανώς η παράδοση δεν ταιριάζει στην παρούσα δημοτική αρχή της παράνομης πέργκολας και της μετατροπής των νεοκλασικών σε διαφημιστικές αφίσες Rent a Car.