ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΙ ΣΟΥ ΛΕΩ

Αξιέπαινη η προσπάθεια των συντελεστών της παράστασης.Το θέατρο θέλει κόπο υπομονή  και παρουσία από όλους για να υπάρξει αποτέλεσμα. Ενδιαφέρον το θέμα όσον αφορά την εποχή που το έγραψε ο συνγραφέας και το τι 'ηθελε να προβάλει. Ακόμα ποιο ενδιαφέρουσα η επιλογή του έργου από τον Μορφωτικό σύλλογο και κυρίως του μηνύματος που ήθελε να περάσει στο "σήμερα". Εμείς το είδαμε σαν μια ιστορία αγάπης όπου η νεαρή Κολωνακιώτισσα ερωτεύτηκε τον Πειραιώτη οικοδόμο. Δύσκολο πράγμα ο έρωτας σε κάθε περίπτωση όπου πρέπει να υπερπηδηθούν εγωισμοί και συνήθειες πόσο μάλλον όταν θέλεις να έχεις και την αποδοχή της "γειτονιάς των αγγέλων". Ενδιαφέρουσα η ταξική διάσταση που έδωσε στην παρουσίαση του έργου ο Μορφωτικός. Αυτή την φορά οι πρωταγωνιστές δεν διάβαζαν τον Ριζοσπάστη ή το Κεφάλαιο του Μαρξ επί σκηνής όπως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια. Απλά ο αστός του έργου ήταν ασταθής και ασυνάρτητος και η κολωνακιώτισσα αν και νεαρά κουβαλούσε πλούσιο παρελθόν που δεν μπορούσε να γίνει ανεκτό από την ενάρετη "γειτονιά των αγγέλων" . Ενώ αυτή προσπαθούσε να τους πλησιάσει εκείνοι της ποδοπάτησαν το φόρεμα που τους πρόσφερε και φοβούμενοι την αγάπη της με ψεύδη για τον αγαπημένο της (ότι δήθεν σκοτώθηκε επειδή της είπαν ότι εκείνη είχε αυτοκτονήσει )την οδήγησαν στον θάνατο. Μόνο τότε την αποδέχθηκαν.Αυτή έφυγε πλήρης με την μέθη του έρωτα τρέχοντας να βρει τον αγαπημένο της και εκείνοι κράτησαν το άψυχο σώμα της ως τρόπαιο της ταξικής νίκης τους και τον νεαρό οικοδόμο τους μέσα στο μαντρί . Μόνο νεκρή δεν την φοβόντουσαν. Ο δε ηθικός αυτουργός ατιμώρητος. Γιατί η αριστερά δεν τιμωρεί τους δικούς της. Ο θάνατος των ταξικών εχθρών δεν αποτελεί αμάρτημα. . Τελικά ποιο ηθικό δίδαγμα θα πρέπει να αντλήσουμε.?Ίσως για να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα θα πρέπει  πρώτα  να έχουμε μια απάντηση στο ερώτημα. "η γειτονιά ήταν των λευκών ή των μαύρων αγγέλων"?