Πρώτον, οι ξένοι φίλοι συνεχίζουν να συνωμοτούν για να παραδώσουν τη Μακεδονία μας στο κρατίδιο που διεκδικεί το όνομα και την ιστορία μας. Σύντομα ανάλογοι κίνδυνοι πιθανότατα θα παρουσιασθούν στην Κύπρο μας. Το ότι ο ξένος παράγοντας ξανά-ανακατεύεται στα εσωτερικά μας δεν είναι κάτι καινούργιο. Σημασία όμως έχει ότι τα ανωτέρω, τα τόνισε και ο Μίκης και ήταν στο μυαλό όλου του πλήθους.
Δεύτερον, προσωπικά, πάω ένα βήμα παρακάτω και βλέπω στο Συλλαλητήριο του Συντάγματος μια νέα – πιθανή – αρχή προδιάθεσης του λαού να αντιδρά σε εχθρικές προς τα συμφέροντα μας κινήσεις αν η κυβερνητική πλειοψηφία οδηγεί την Βουλή σε υποταγή που αφήνει τους Έλληνες απροστάτευτους στις ξένες βουλήσεις. Αν αυτό συμβεί κύρια αιτία θα είναι η συνεχής μέχρι τώρα ανάμιξη των ξένων στην εσωτερική και εξωτερική μας πολιτική.
Τρίτον, η κυβέρνησε αγνόησε τον κίνδυνο ότι ο λαός μια μέρα θα ξυπνούσε και θα κραύγαζε την αυξανόμενη αγανάκτηση του στην ατέλειωτη πολιτική λιτότητας και την διακυβέρνηση από πολιτικούς που έχουν αξιοθαύμαστη ικανότητα στην πλήρη μεταστροφή και εξωτερική υπαναχώρηση, ή καιροσκόπους που ενδιαφέρονται μόνο για τις καρέκλες τους, γιατί αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι αυτής της κακοδαιμονίας. Γιατί το τονίζω αυτό; Γιατί η μόδα της κολοτούμπας φόνευσε οριστικά την πίστη σε αξίες. Ακόμη και το μεγαλύτερο τμήμα των Ελλήνων κουμουνιστών έγινε θύμα της υπ’ αριθμόν ένα αρχής της σημερινής πολιτικής ζωής: Νομή της Εξουσίας uber alles!
Τέταρτον, στο «μακεδονικό» – και στους οργανωτές των συλλαλητηρίων οφείλομε ευγνωμοσύνη γι’ αυτή την αφύπνιση. Η αφύπνιση αυτή θα είναι, μάλιστα, μεγαλύτερη όσο οι συμπολίτες μας, που ταλαιπωρήθηκαν τα μέγιστα για να συμμετάσχουν αρχίζουν να χωνεύουν τις μικροπολιτικές προσπάθειες του Μαξίμου να υποβιβάζουν την επιτυχία της συγκέντρωσης, αναγκάζοντας και την αστυνομία ακόμη να “εφεύρει” μη πειστικούς αριθμούς συμμετασχόντων. Τέτοιες ενέργειες προσβάλλουν και τον λαό και την δημοκρατία.
Πέμπτον, τέτοια τεχνάσματα ίσως πέτυχαν τον σκοπό τους στο παρελθόν, αλλά το κραυγάζον με αγανάκτηση πλήθος έδωσε απτή απόδειξή ότι οι πονηριές από υπηρέτες του Πρωθυπουργού δεν ξεγελάνε πλέον κανέναν. Και αυτό, όπως το πλήθος ατελείωτα εφώναζε, θα πραγματωθεί όταν οι Έλληνες επί τέλους καταλάβουν ότι η νίκη του λαού θα ολοκληρωθεί όταν αυτός ενωθεί.
‘Εκτον, η Ελλάδα είναι μία, ενωμένη, και θα παραμείνει πάντα ακέραιη και αδιάσπαστη χώρα. Οι Έλληνες πρέπει να δείξουν σ’ όλο τον κόσμο, ότι στις μάχες που αφορούν την Πατρίδα όλοι είναι ενωμένοι και οι διαφοροποιήσεις δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, αναρχικοί, και αδιάφοροι, αναστέλλονται. Σ΄ αυτή την προσπάθεια κανείς δεν περισσεύει.
‘Εβδομο, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε όλοι, άπαξ και διά παντός, ότι σταυροφορίες σαν αυτές που φαντάζομαι ανωτέρω δεν έχουν πολιτικό, κομματικό, λαϊκιστικό, χαρακτήρα και ούτε αφορούν προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά αποσκοπούν να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του Ελληνισμού και μόνο.
Όγδοον, στις 21 Ιανουαρίου και προχθές ο κόσμος μίλησε. Όχι οι βουλευτές, όχι οι πολιτικοί, όχι οι “μηντιάρχες”, όχι οι τραπεζίτες, αλλά ο κυρίαρχος λαός. Και κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι κυρίαρχος είναι μόνον ο λαός.
Ένατον, ο ελληνικός λαός είναι φιλειρηνικός και νομιμόφρων. Αλλά η υπομονή του στις αδικίες, στην ξένη κηδεμονία, στην ξένη εκμετάλλευση, σε μια άδικη και ατελείωτη λιτότητα, έχει τα όρια της. Όπως στο «Μακεδονικό» έτσι και στ’ άλλα θέματα η υπομονή αυτή τείνει να εξαντληθεί. Ακούστε αυτό το μήνυμα όλοι εσείς που δεν καταλαβαίνετε: Kυρίαρχος και, σε τελευταία ανάλυση τιμωρός, είναι μόνο ο λαός.
Δέκατον, ο λαός θ’ αποφασίσει το τι θα γίνει στη μέλλον στην Μακεδονία, στην διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας μας, του ενεργειακού μας πλούτου, και σ’ ένα εκσυγχρονισμένο σύστημα συμμαχιών, που θα μας δώσει το μέγιστο αριθμό φίλων και τον ελάχιστον αριθμό εκμεταλλευτών. Η Άμυνα, η Εξωτερική Πολιτική και η Οικονομία είναι πολύ σοβαρά θέματα για να τα αφήσομε στα χέρια ανθρώπων μη ειδικών και που διακρίθηκαν μόνο στο ταλέντο της κολοτούμπας.
Ενδέκατον , στα πανεθνικά συλλαλητήρια όλοι οι Έλληνες και η Εκκλησία τους ομόφωνα στείλανε το ύστατο μήνυμα: Τέρμα στην ακυβερνησία, την απληστία των ολίγων, τη μυστική διπλωματία και την παραμέληση των πολλών και των αδικημένων.
Δωδέκατον και τελευταίο μήνυμα: όταν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μιλάνε με μια φωνή, οι υπηρετούντες τον λαό πρέπει όχι μόνο ν΄ ακούουν αλλά και να υπακούουν.