ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΑΦΗΓΗΜΑ

Μέσα σε λίγες φωτογραφίες που συμπίπτουν χρονικά (επίσκεψη του πρίγκιπα Κάρολου και ψήφιση της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια) βλέπουμε πως μέσα σε λίγες δεκαετίες άλλαξε το αφήγημα της χώρας μας. Αριστερά ο πρίγκιπας Φίλιππος, βασιλικός σύζυγος της Ελισάβετ της Αγγλίας, πατέρας του Καρόλου και θείος του Κωνσταντίνου σε φωτογραφία το 1930. Αυτό ήταν το αφήγημα της εποχής. Με αυτό το αφήγημα μεγάλωσε η Ελλάδα. Με αυτό το αφήγημα αντιστάθηκε στις δυνάμεις του άξονα για 219 μέρες (αφού πρώτα κατατρόπωσε την Ιταλία) αθροιστικά για μεγαλύτερο διάστημα από όλες μαζί οι ευρωπαϊκές χώρες πλην της Σοβιετικής Ένωσης. Η μητέρα του Φιλίππου και γιαγιά του Κάρολου,στην Αθήνα της κατοχής, βοήθησε οικογένειες Εβραίων να γλυτώσουν τα κρεματόρια του Άουσβιτς. Αυτό το αφήγημα βάλθηκαν κάποιοι να διακόψουν από την δολοφονία του Κωνσταντίνου Α στην Θεσσαλονίκη το 1911. Τα κατάφεραν με το δημοψήφισμα της χούντας που άλλο έδειχνε και άλλους δρόμους έστρωνε. Αυτά που δεν μπορούσε να κάνει η "Σοσιαλιστική Ένωση" (Αθήνα 1941 με μέλη μεταξύ άλλων τους Καραμανλή , Παπανδρέου, Ζολώτα, Τσάτσο, Αγγελόπουλο,) τα κατάφεραν οι δήθεν εθνικόφρονες συνταγματάρχες. Χωρίς αυτούς δεν θα είχε αλλάξει το πολίτευμα ούτε θα είχε θεμελιωθεί κράτος σοσιαλιστικής κατεύθυνσης όπως έγινε με το σύνταγμα του 1975. Ο συντάκτης του συντάγματος Τσάτσος, κατέστησε τα συνδικάτα παντοδύναμα και καθιέρωσε το κράτος δημοσίων  υπαλλήλων ως τον μοναδικό φορέα απασχόλησης της χώρας. Το "άλλο ψηφίζεις άλλο κάνουμε" δεν ήταν εύρημα του Τσίπρα. Όλοι οι αρχηγοί των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων ως μέλη της σοσιαλιστικής ένωσης, ακολουθούσαν την ίδια αριστερόστροφη πολιτική. Οι πολιτικοί, ως μέλη της ίδιας αγέλης , φορούσαν διαφορετική προβιά για να ξεγελάσουν τα πρόβατα.
Από τον τσολιά και τις αρετές του, αλλάξαμε αφήγημα και πήγαμε στον Τζέισον-Αντιγόνη. Αυτού τις αρετές μας προβάλουν. Παρουσία του ψηφίζουν οι εκπρόσωποί μας στο κοινοβούλιο. Και αυτός από τα θεωρείο της βουλής , ως σύμβολο μια άλλης θρησκείας, τους στέλνει την ευλογία του.
Προφανώς γνωρίζουν καλά την δράση του και το τι εκπροσωπεί , το ενστερνίζονται, το στηρίζουν και με την ψήφο τους προσπαθούν να το εδραιώσουν. Όμως, όταν βρεθούν μπροστά στον εκφραστή του παλαιού αφηγήματος, υποκλίνονται.(Μεσαία φωτογραφία). Το εύλογο ερώτημα λοιπόν είναι. Γιατί εμάς και τα παιδιά μας μας θέλουν όπως το αντρογυνές που δοξάζουν και υπηρετούν?