ΓΙΑΤΙ Η ΑΙΓΙΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 ΑΙΓΙΝΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ

Το χρονικό διάστημα από την επανάσταση της 25 Μαρτίου 1821 μέχρι την ορκωμοσία του Καποδίστρια στην Αίγινα χαρακτηρίζεται από τους επικούς αγώνες της Παλιγγενεσίας, τις πολιτικές έριδες και τους εμφύλιους πολέμους αλλά και την έντονη ανάμειξη των Μεγάλων δυνάμεων (Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας) στα ελληνικά πράγματα.

Την ώρα που η Ελλάδα δεν είχε ακόμα ελευθερωθεί  και κινδύνευε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ πασά , οι στρατιωτικοί και πολιτικοί πρωταγωνιστές του αγώνα κατευθυνόμενοι  από τις φιλοδοξίες τους και τα πάθη τους  οδήγησαν το μέλλον της επανάστασης σε αδιέξοδο.

Ήδη από το 1823 αναζήτησαν ανεπιτυχώς  ηγεμόνα στους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης . Σε μια πράξη απελπισίας συνέταξαν και υπέγραψαν έγγραφο «Πράξης Υποταγής» με την οποία έθεταν την ανεξαρτησία και ελευθερία του Ελληνικού έθνους στην υπεράσπιση της Μεγάλης Βρετανίας.   Το έγγραφο  εγκρίθηκε  από το Βουλευτικό και το Νομοτελεστικό την 1 Αυγούστου 1825. Η Αγγλική κυβέρνηση αρνήθηκε αλλά βάσει αυτού του εγγράφου το Βρετανικό Ανακτοβούλιο μπορούσε να διαπραγματευτεί την ειρήνη της Ελλάδος.

Α’ Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου.

Αμέσως μετά την κατάληψη της Τριπολιτσάς το καλοκαίρι του 1821 υπήρχε επιτακτική ανάγκη εδραίωσης της επανάστασης. Έπρεπε να συγκροτηθεί μια εθνική βουλή μέσω της οποίας οι ασύνδετες ξεσηκωμένες επαρχίες θα διαμόρφωναν ενιαίο κράτος. Σε διάστημα 26 ημερών , 59 παραστάτες και οι βοηθοί τους συνέταξαν στις 16 Ιανουαρίου 1822,  το «προσωρινό πολίτευμα της Ελλάδος». Η επαναστατημένη Ελλάδα απέκτησε το εργαλείο για να διαπραγματευτεί την ανεξαρτησία της.

Η περιπλανώμενη επαναστατική κυβέρνηση το 1822 για διάστημα 42 ημερών (20 Αυγούστου – 1 Οκτωβρίου) φιλοξενήθηκε στον Αγιάννη. Με ενέργειες των Κουντουργιωτών την 1 Οκτωβρίου 1822 η κυβέρνηση μεταφέρθηκε στην Ερμιονίδα όπου και παρέμεινε ως τις 6 Φεβρουαρίου 1823.

Β’ Εθνική Συνέλευση του Άστρους.

Ως τόπος διεξαγωγής της Β Εθνικής συνέλευσης των Ελλήνων προτιμήθηκε το Άστρος ως «τόπος του έθνους», ακομμάτιστος, αντίθετα με το Ναύπλιο που χαρακτηρίζεται ως «τόπος μερικός», κομματικός και μάλιστα υπό την επιρροή του Κολοκοτρώνη.

Κορυφαίο επίτευγμα της συνέλευσης η συμφιλίωση του Κολοκοτρώνη με τους πολιτικούς αφού συνυπέγραψε τα πρακτικά παρ όλες  τις διαφωνίες του και αποσοβήθηκε ο κίνδυνος εμφύλιου σπαραγμού μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών.   Εν κατακλείδι, η επαναστατημένη Ελλάδα απέκτησε σύνταγμα (στα πρότυπα της γαλλικής επανάστασης του 1789) και νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση. Αναθεωρήθηκε το προσωρινό πολίτευμα και το έθνος απέκτησε οριστικό καταστατικό χάρτη (σύνταγμα) που όριζε ως πολιτικά σώματα της διοίκησης το Βουλευτικό και το Εκτελεστικό και την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας. Καταργήθηκαν οι τοπικές εξουσίες  και ρύθμιζε όλα τα σχετικά θέματα με τις λειτουργίες του κράτους των θεσμών και του στρατού.

Γ’ Εθνική Συνέλευση

Στις 25 Σεπτεμβρίου 1825 η κυβέρνηση  προκήρυξε εκλογές  και όρισε τόπο σύγκλησης το Άργος.  Επειδή δεν έγινε δυνατή η σύγκλησή της εκεί , κλήθηκαν πάλι στις αρχές Ιανουαρίου 1826 στα Μέγαρα. Επηρεαζόμενοι από τους Πελοποννήσιους, οι αντιπρόσωποι,  αγνόησαν την κυβέρνηση και πήγαν στην Επίδαυρο.  Οι  εργασίες της συνέλευσης (6 -16 Απριλίου 1826) διακόπηκαν γιατί έγινε γνωστή η πτώση του Μεσολογγίου με σκοπό να επανασυγκληθεί τον Σεπτέμβριο.  Η άφιξη στο Ναύπλιο των πολεμιστών του Μεσολογγίου βάρυνε το κλίμα. Οι εχθρικά διακείμενοι μεταξύ τους Ρουμελιώτες και Σουλιώτες δημιούργησαν εμφυλιοπολεμική κατάσταση. Οι άγριες συγκρούσεις υποχρέωσαν την κυβέρνηση να καταφύγει στο Μπούρτζι.

Η κυβέρνηση στην Αίγινα.

Η κυβέρνηση Ζαίμη μην μπορώντας να αντιμετωπίσει την κατάσταση κατέφυγε τον Νοέμβριο 1826 στην Αίγινα την οποία υπό τις δεδομένες συνθήκες θεωρούσε περισσότερο κατάλληλη.  Η Γ εθνική συνέλευση συγκλήθηκε στις 11/23 Νοεμβρίου 1826 στην Αίγινα αλλά ο Κολοκοτρώνης σε πλήρη ρήξη με την κυβέρνηση συγκάλεσε άλλη Εθνική συνέλευση στην Ερμιόνη. Τελικά ύστερα από σκληρές διαπραγματεύσεις όλοι συγκεντρώθηκαν στην Τροιζήνα  για να μοιράσουν την απόσταση μεταξύ Αίγινας και Ερμιονίδος.

Στις 30 Μαρτίου/11 Απριλίου 1826 ο Καποδίστριας εξελέγη κυβερνήτης της Ελλάδος για επτά χρόνια. Ορίστηκε τριμελής αντικυβερνητική επιτροπή για να αναπληρώσει τον κυβερνήτη μέχρι να έρθει στην Ελλάδα.

Η συνέλευση όρισε τον Κόχραν αρχηγό των ναυτικών δυνάμεων και τον Τζωρτς αρχηγό των κατά ξηρά ελληνικών δυνάμεων. 

Διόρισε και επιτροπή για να ετοιμάσει το σχέδιο ενός νέου συντάγματος  (μέσω του οποίου ο Μαυρικορδάτος ο οποίος  αποδέχτηκε με μεγάλη δυσφορία την εκλογή του Καποδίστρια, κατέβαλε ιδιαίτερη προσπάθεια να περιορίσει τις εξουσίες του κυβερνήτη).

Το ΙΗ’ ψήφισμα όριζε το Ναύπλιο ως έδρα της κυβέρνησης και διέτασσε την μετάβασή της εκεί ανυπερθέτως. Πρόκειται για πρόταση των οπλαρχηγών της Πελοποννήσου οι οποίοι ήταν οργισμένοι να βλέπουν τα φρούρια της πατρίδας τους και ιδιαίτερα του Ναυπλίου στα χέρια μη Πελοποννήσιων και αγωνίζονταν να τα πάρουν στην κατοχή τους.

Η μεταφορά του Βουλευτικού στο Ναύπλιο δεν έλυσε τα προβλήματα ασφάλειας της πόλης. Την νύχτα της 28 Ιουνίου 1827 μια μικρή αψιμαχία εξελίχθηκε σε κανονιοβολισμούς. Νόμιζε κανείς ότι τα δύο φρούρια του Παλαμιδίου και της Ακροναυπλίας που κανονιοβολούνταν μεταξύ τους ανήκαν σε εχθρικά στρατόπεδα και ότι η πόλη που δεχόταν τους κανονιοβολισμούς και από τα δύο φρούρια βρισκόταν υπό εχθρική κατοχή. Χαρακτηριστικά την 1 Ιουλίου ρίχτηκαν 200 κανονιόσφαιρες και βόμβες. Σκοτώθηκαν ή πληγώθηκαν 100 άτομα. Ακόμα και το βουλευτήριο έπαθε καταστροφές όταν μία κανονιόμπαλα έπεσε από το Παλαμίδι τη στιγμή που συνεδρίαζαν οι βουλευτές. Σκότωσε έναν από αυτούς και τραυμάτισε έναν άλλον. Η βουλή και η κυβερνητική επιτροπή κατέφυγαν στον Θαλασσόπυργο. Έπρεπε να κληθεί  και να επέμβει ο στρατός για να δοθεί λύση. Αυτή ήταν η κατάσταση που επικρατούσε πριν την άφιξη του Καποδίστρια.

Η συνθήκη του Λονδίνου

Οι τρεις δυνάμεις υπέγραψαν στις 6 Ιουλίου 1827 την συνθήκη του Λονδίνου.  Στο προοίμιο δηλώνονται οι τρεις λόγοι που ώθησαν τις δυνάμεις στην υπογραφή της συνθήκης. 

Α. Η ελευθερία του εμπορίου που ουσιαστικά είχε νεκρώσει σε όλη την έκταση της Ανατολής, κυρίως λόγω της συνεχούς εξάπλωσης της πειρατείας.

Β. Η αίτηση προστασίας την οποία είχαν υποβάλλει οι Έλληνες το 1825 προς την Αγγλία.

Γ. Η ανθρωπιστική διάθεση να σωθεί ένας Χριστιανικός πληθυσμός με τεράστια προσφορά στον πολιτισμό από ολοσχερή αφανισμό.

Η Ελλάς αναγνωρίζεται αυτόνομο κράτος υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Τα όρια του νέου κράτους θα καθορίζοντας με απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στην Κωνσταντινούπολη . Βάση μυστικού άρθρου αν δεν υπήρχε ανακωχή μεταξύ των εμπολέμων μερών οι Δυνάμεις θα την επέβαλαν με την παρουσία του στόλου τους.  Η πανωλεθρία του Οθωμανικού στόλου στο Ναυαρίνο υπήρξε καθοριστική για τις περαιτέρω εξελίξεις.

 

Εν Αιγίνη τη 20 Ιανουαρίου 1828. Ο Καποδίστριας στην Αίγινα.

Ο Καποδίστριας  κλήθηκε να κυβερνήσει με βάση το σύνταγμα της Τροιζήνος του 1827. Λίγες μόνο μέρες μετά την άφιξή του στην Αίγινα, έσπευσε να προκαλέσει το από 18/30 Ιανουαρίου 1828 ψήφισμα της βουλής περί αναστολής της ισχύος του συντάγματος. Η αναστολή του συντάγματος της Τροιζήνος  και η αποδοχή του νέου συστήματος προσωρινής διακυβέρνησης θα ίσχυε μέχρις ότου νέα εθνοσυνέλευση θα ψήφιζε το οριστικό πολίτευμα της Ελλάδος. Αρνήθηκε δε ο κυβερνήτης να ορκιστεί τον προκαθορισμένο όρκο. Μετά την διακήρυξη της αντικυβερνητικής επιτροπής προς το πανελλήνιον  στις 12/14 Ιανουαρίου 1828 όπου ανήγγειλε τον τερματισμό του έργου της και δήλωνε  στον κυβερνήτη ότι θα συμμορφωνόταν στις αποφάσεις του, ο Καποδίστριας συγκέντρωσε ουσιαστικά όλες τις εξουσίες στα χέρια του. Την διαλυθείσα βουλή αντικατέστησε με εικοσιεπταμελές συμβουλευτικό σώμα, το πανελλήνιο.

Αναζητώντας την πρωτεύουσα.

Αντικείμενο της παρούσης μελέτης είναι να διαπιστωθεί αν η Αίγινα ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της νεωτέρας Ελλάδος.   Μελετώντας τα κείμενα,  της Α Εθνικής συνέλευσης της Επιδαύρου, της Β Εθνικής συνέλευσης του Άστρους, της Γ Εθνικής συνέλευσης  στην Ερμιονίδα, και της συνθήκης του Λονδίνου, διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει αναφορά στο που θα οριστεί η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους.  Αναφορά γίνεται μόνο που θα είναι η έδρα της κυβέρνησης.  Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή από το 1821 μέχρι την άφιξη του Καποδίστρια στην Αίγινα, βλέπουμε ότι μετά την Α Εθνική συνέλευση έδρα της κυβέρνησης ήταν η Επίδαυρος  από τις 16 Ιανουαρίου 1822.  Στις 20 Αυγούστου 1822 μεταφέρθηκε στον Αγιάννη. Την 1 Οκτωβρίου 1822 μεταφέρθηκε στην Ερμιονίδα όπου παρέμεινε μέχρι τις 6 Φεβρουαρίου 1823. Ακολούθησε το Άστρος όπου έγινε η Β Εθνική συνέλευση (30 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823). Το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση συνεδρίαζε όπου μπορούσε να συγκεντρώσει τα μέλη της, στο Άργος, στα Μέγαρα, στην Επίδαυρο. Μην μπορώντας να αντιμετωπίσει την κατάσταση η κυβέρνηση Ζαΐμη τον Νοέμβριο 1826 κατέφυγε στην Αίγινα την οποία υπό τις δεδομένες συνθήκες θεωρούσε περισσότερο κατάλληλη. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Καποδίστριας με την σύμφωνη γνώμη των μεγάλων Δυνάμεων επέλεξε ως έδρα της κυβερνήσεως του την Αίγινα.

Χαρακτηριστικά που πρέπει να συγκεντρώνει μια πρωτεύουσα.

Πρωτεύουσα κατά την συνήθη έννοια του όρου είναι η πόλη όπου έχουν την έδρα τους η κυβέρνηση και οι άλλες διοικητικές υπηρεσίες ενός κράτους.

Ιστορικά πρωτεύουσα γίνεται ένα μεγάλο οικονομικό κέντρο το οποίο έγινε το κέντρο της πολιτικής εξουσίας και έλκει πολιτικές και άλλες προσωπικότητες.  Η πρωτεύουσα μπορεί να καθορίζεται με νόμο αλλά υπάρχουν πρωτεύουσες οι οποίες δεν έχουν καθοριστεί  με κάποια νομική διάταξη όπως για παράδειγμα η Βέρνη, το Εδιμβούργο, η Λισαβόνα, το Λονδίνο και το Παρίσι.

Σημαντικά χαρακτηριστικά τα οποία συνήθως  συγκεντρώνει η δημιουργία  μιας πρωτεύουσας είναι.

Α. Να είναι το κέντρο της κυβέρνησης, να είναι προστατευμένη , να ασκεί εξουσία και να λειτουργεί ενωτικά.

Β. Να υπάρχει  πολιτική συμφωνία για την επιλογή της.

Γ. Ιστορικοί λόγοι.

Δ. Βούληση ισχυρού ανδρός.

Η Αίγινα Πρώτη Πρωτεύουσα της Νεωτέρας Ελλάδος.

Για την ιστορική τεκμηρίωση ανατρέχουμε στα ιστορικά αρχεία και ιδιαίτερα στην Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος .

Εν Αιγίνη Τετάρτη 14 Αυγούστου 1827

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Η Αντικυβερνητική Επιτροπή Διακηρύττει.

Σημαντική και κρίσιμος περίστασις παρουσιάζεται σήμερον εις το Πανελλήνιο  και η κυβέρνησις της Ελλάδος κρίνει  χρέος της ιερόν και απαραίτητον να την γνωστοποιήσει. Αι συνθήκαι της 24 Ιουνίου(6 Ιουλίου) υπογραφείσα εις Λονδίνο από τους πληρεξούσιους των τριών μεγάλων δυνάμεων της Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσσίας και πανταχόθεν σχεδόν κοινοποιήθηκαν ήδη δεν μας συγχωρούσι πλέον να αμφιβάλλωμεν, ότι οι κραταιαί αυταί δυνάμεις αποφάσισαν δια της ισχυράς και επιμόνου μεσολαβήσεως των να καταπαύσωσι τον πόλεμόν μας. Το Ελληνικόν έθνος δια των Επιδαύρω πρώτον και εσχάτως εν Τροιζήνι εις εθνικήν συνέλευση συνελθόντων πληρεξουσίων του, επεκαλέσατο την μεσιτείαν και των μεγάλων χριστιανικών δυνάμεων η απόφασις αποδεικνύει ότι δεν ήλπιζαν ματαίως οι Έλληνες εις την συμπάθειάν τους…..Κατά το Α άρθρο των συνθηκών της 24 Ιουνίου οι τρεις δυνάμεις θέλουν απιμόνως να προηγηθεί ανακωχή όπλων…………..Έλληνες, η ανάγνωσις των συνθηκών θέλει σας βεβαιώσει περί ποιών μεγάλων συμφερόντων του Ελληνικού Έθνους πρόκειται σήμερον λόγος, και την ανάγκη του να ευρεθή η Ελληνική κυβέρνησις εις κατάστασιν να αφιερώση εν ησυχία μέγα μέρος της προσοχής της εις την διευθέτησιν αυτών των μεγάλων συμφερόντων. Η πόλις του Ναυπλίου, μ όλον ότι κατευνάσθησαν ήδη οι εσχάτως κατά δυστυχίαν προκύψασαι ταραχαί, δεν είναι ομολογουμένως η καταλληλοτέρα θέσις δια τον μεγάλον αυτόν σκοπόν. Το υπόλοιπον της ανησυχίας ύστερον από τοιαύτας μεγάλας ταραχάς, και υπόνοια νέων ενδεχομένων αντικρούσεων, ήθελον σύρει όλην σχεδόν την προσοχή της κυβερνήσεως εντός του Ναυπλίου μόνον. Δι αυτό τούτο κατά συγκατάθεσιν της βουλής δυνάμει του υπ αριθμό 3^α προβουλεύματος, απεφασίσθη η μετάβασις αυτής εις την Αίγιναν, όπου και εκ των προλαβόντων και εκ των παρόντων η κεβέρνησις έχει όλη την βεβαιότητα, ότι θέλει δυνηθή να φροντίση ησύχως περί των μεγάλων συμφερόντων του έθνους εν ω θέλει ευρεθή εις θέσιν  αρμοδιωτάτην, δια να εφορά και να συντελή δραστηρίως εις τας πολεμικάς εργασίας, όσον αυταί ήθελον διαρκέσει…..Εν Ναυπλίω, εκ του Επιθαλάσσιου Φρουρίου τη 9 Αυγ 1827. Η Αντικυβερνητική Επιτροπή. Γ Μαυρομιχάλης Ι Μιλλήτης  Ι. Νάκος.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Η Αντικυβερνητική Επιτροπή Διακηρύττει

Τα αίτια και ο σκοπός δια τον οποίον η κυβέρνησις αποφάσισε να μεταβή από Ναύπλιον εις Αίγινας, εξηγήθηκαν εις την υπ αρ. 374 διακήρυξιν. Ήδη δε διακηρύττει ότι έφθασαν ενταύθα μετά της Σεβαστής Βουλής όπου οι φιλόνομοι Ψαριανοί και οι ευπειθείς Αιγινίται έδειξαν δια την φιλόφρονον  υποδοχήν των, ότι ήσαν άξιοι και αυθίς ν απολαύσωσι μεταξύ αυτών την Κυβέρνησιν.

Αναλαμβάνουσα λοιπόν τας εργασίας της, χρέος ιερόν και απαραίτητον νομίζει να αποδώση χάριτας προς πάντας τους κατοίκους  και παροίκους της νήσου ταύτης, δια την προς αυτήν φιλόφρονα υποδοχήν και ειλικρινή υποδεξίωσιν έχουσα βεβαίας ελπίδας ότι θέλει απολαύσει ενταύθα ειρήνην και ησυχίαν, οποία και αυτή επιθυμεί και τα πράγματα αναγκαίως απαιτούσι.

Εν Αιγίνη τη 17 Αυγούστου 1827. Η αντικυβερνητική επιτροπή.

Παρατηρήσεις .

Από τα άνω έγγραφα προκύπτει  ότι η Αίγινα συγκεντρώνει τα στοιχεία που την καθιστούν πρωτεύουσα.  Λειτούργησε ως έδρα της κυβέρνησης, ήταν προστατευμένη, ασκούσε εξουσία και λειτούργησε ενωτικά.   Τα καποδιστριακά κτίρια αποτελούν την σφραγίδα της πρωτευούσης. Το ορφανοτροφείο κατασκευάστηκε για να περιθάλπονται σε αυτό και να εκπαιδεύονται όχι μόνο τα ορφανά των πολεμιστών που θυσιάστηκαν στον αγώνα και που περιφέρονταν εδώ και εκεί άπορα και άστεγα και τα πιο πολλά ακολουθούσαν τους αρχηγούς ως ψυχογιοί, αλλά και όσα παιδιά εξαγοράστηκαν στην Αλεξάνδρεια από την σκληρή αιχμαλωσία των Τούρκων με τα χρήματα του φιλέλληνα βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου Ι ύστερα από προτροπή του Καποδίστρια. Στην Αίγινα κυκλοφόρησε το πρώτο εθνικό νόμισμα αφού αγόρασε στη Μάλτα και μετέφερε στην Αίγινα μια νομισματοκοπική μηχανή που βρισκόταν άχρηστη από τον καιρό των ιπποτών. Με αυτήν έκοψε ασημένια και χάλκινα νομίσματα που είχαν και τα δύο τον φοίνικα για σύμβολο. Ήθελε να δείξει ότι η Ελλάδα που είχε καταστραφεί από την επανάσταση, ανορθωνόταν πάλι στις ζωογόνες ημέρες του.

Η έλευση της κυβέρνησης στην Αίγινα ήταν αποτέλεσμα πολιτικής συμφωνίας. Σε καμία περίπτωση η κυβέρνηση δεν μπορούσε να λειτουργήσει στο Ναύπλιο. Όταν ο Καποδίστριας έκανε το λάθος κατόπιν πολιτικών πιέσεων να μεταφέρει την έδρα της κυβέρνησης στο Ναύπλιο, το πλήρωσε με την ζωή του. Το Ναύπλιο είναι  ο τόπος δολοφονίας του.

Ιστορικοί λόγοι επέβαλαν την Αίγινα. Το άρθρο Α των συνθηκών της 24 Ιουνίου του Λονδίνου και η συγκατάθεση της βουλής  δυνάμει του Α ψηφίσματος και του υπ αριθμ 3^α προβουλεύματος  δεν άφηναν κανένα χρονικό περιθώριο. Η Αίγινα ήταν η ιδανικότερη λύση.

Τέλος, η απόφαση στηρίχτηκε και από τον Καποδίστρια ο οποίος με την αναστολή ισχύος του συντάγματος απέκοψε την διοίκησή του από τα μέχρι τότε τεκταινόμενα.

Συμπεράσματα.

Η ορκωμοσία του Καποδίστρια στην Αίγινα ταυτίζεται με την γένεση του Νεοελληνικού κράτους. Ανέλαβε καθήκοντα ελέω απόφασης της Γ Εθνοσυνέλευσης και ελέω των  τριών μεγάλων δυνάμεων  , Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας που υπέγραψαν τις συνθήκες του Λονδίνου. Η έδρα της κυβέρνησής του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους αποτελεί και την Πρώτη Πρωτεύουσα της Νεωτέρας Ελλάδος.

Το Ναύπλιο ήταν ο ευσεβής πόθος των Πελοποννήσιων  οπλαρχηγών αλλά ποτέ δεν συγκέντρωσε τα απαραίτητα στοιχεία για να λειτουργήσει ως πρωτεύουσα. Η δολοφονία του Καποδίστρια στις 9 Οκτωβρίου 1831 από μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη, αποδεικνύει  πανηγυρικά την ορθότητα της επιλογής της Αίγινας ως έδρας της κυβερνήσεως.

Το 1834 η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Αθήνα. Το νέο καθεστώς της αντιβασιλείας εκτέλεσε την απόφαση που είχε ληφθεί στο Μόναχο. Το νέο βασίλειο επέλεξε την Αθήνα λόγω της αίγλης του κλασικού πολιτισμού που ήθελε να αναδείξει.  Η Αθήνα , σε αντίθεση με το Ναύπλιο, συγκέντρωνε όλα τα στοιχεία που συνθέτουν μια πρωτεύουσα.

Γεώργιος Π Θεοδωράκης

Σκίτσο Πέτρος Γ Θεοδωράκης