ΔΙΕΥΘΑΡΜΕΝΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ

 

Εμείς που γεννηθήκαμε τον προηγούμενο αιώνα στο Βασίλειον τηε Ελλάδος και ανδρωθήκαμε στην καταχνιά του εμφιλιοπολεμικού παραλογισμού, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε και να υποταχτούμε στο καταστροφικό μένος των  παγκοσμιοποιητών και στις διαστροφικές μεθοδεύσεις των περιφερειακών ηγετίσκων, που έχουν αναλάβει την κατεδάφιση των κλασσικών κοινωνικοπολιτικών δομών μεταλλάσοντας τον πολίτη και τον άνθρωπο γενικότερα σε απόλυτα άβουλο και πειθείνιο υποχειριό τους.

Οι μνήμες και τα βιοματά μας πολύ πριν και μετά την μεταπολίτευση, μας επιτρέπουν συγκρίσεις μεταξύ ανθρωποκεντρικών πολιτικών και της σύγχρονης "πολιτικής ορθότητας" που με την εμμονική λογική του "όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει",παραπέμπει σε μεσαιωνικού τύπου καθεστωτικές αντιλήψεις με ιεροεξεταστική ηθικολογία , που επιστρατεύει και θέτει την επιστήμη, στις υπηρεσίες της διεθνούς αγοράς και της ολιγαρχικής ασυδοσίας δηιουργώντας έτσι, μια σύγχρονη Βαβέλ, που απειλεί τον πλανήτη με πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Φυσικά τα περί διεθνούς δικαίου, συμμαχιών και ευρωπαικής αλληλεγγύης, που ευαγγελίζονται και κατά κόρον επικαλούνται, οι μωροφιλόδοξοι ηγετίστοι μας, έχουν εκ των πραγμάτων αποδειχτεί επιεικώς αστειότητες.

Γι αυτό και όταν τους βλέπουμε να ξεκατινιάζονται στα κανάλια με αλληλοκατηγόριες για διαφθορά, ανικανότητα, καταχρήσεις, εκτροπές, μειοδοσίες και χίλιες δύο αθλιότητες, ενώ παράλληλα επέρονται για το πως και πόσο έχουν συμβάλει ο καθένας ξεχωριστά, στην σημερινή ευημερία και ανάπτυξη του τόπου, με την πείνα που μαστίζει τους ευρωπαικούς λαούς , την ανασφάλεια και την επιστροφή στο λυχνάρι, στην γκαζιέρα και στο μαγκάλι, δεν μπορούμε , παρά αβίαστα να υιοθετήσουμε τους χαρακτηρισμούς, που οι ίδιοι έχουν ανταλλάξει στο πρόσφατο παρελθόν , για πισπιριγκοποίηση του δημόσιου βίου και εκτσογλανισμό του κοινοβουλίου.

Κι εδώ αξίζει να θυμηθούμε την επάρατο επταετία των συνταγματαρχών που ο καθένας μπορεί να της φορτώσει όσες αμαρτίες γουστάρει. Αλλά για νάμαστε δίκαιοι, οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά, που δυστηχώς κάποιοι ψευτοδημοκράτες, δεν θέλουν να τα θυμούμαστε και δεν τους συμφέρει να μνημονεύονται. Το γιατί το μαρτυράει η κατάντια μας.

Πράγματι η τριανδρία των συνταγματαρχών , κυβέρνησε τον τόπο για επτά χρόνια με συνταγματική εκτροπή και τρόπο δεσποτικό κι ανελεύθερο. Όμως κάνανε την συσάχθεια και πολλά περιφερειακά έργα, χωρίς νταβατζήδες εργολάβους αλλά με τα τεχνικά κλιμάκια της ΜΟΜΑ και μόνο.

Δεν κατηγορήιηκαν ποτέ για σκάνδαλα και οικονομικές λεηλασίες. Όμως ανάλαβες αδιαμαρτύρητα τις ευθύνες τους, καθήσανε στο σκαμνί και πέθαναν πάμφτωχοι. Ακόμα και στον επίδοξο δολοφόνο του. "τον Παναγούλη", ο σκληρός δικτάκτορας δεν κινήθηκε εκδικητικά.

Μπορεί κανείς από εσάς, να μου υποδείξει έναν, έναν μόνο πολιτικό, που να ανέλαβε ποτέ τις ευθύνες του και να άφησε απάνταρη την φαμίλια του;

Στην σημερινή μας δημοκρατία, που όλοι προστατεύονται με ασυλίες κι ακαταδίωκτα, ο φον Θανασάκης και ο κ, Πρωθυπουργός , δεν δείξανε την ίδια μεγαλοψυχία στα αφυδατομένα γεροντάκια και στους χιλιάδες υγειονομικούς, που αρνήθηκαν να γίνουν πειραματόζωα του μπουρλά και τους κρατάει πάνω από ένα χρόνο σε αναστολή, μέχρι σημείου που άρχισαν και οι αυτοκτονίες. Και καλώς ο κ Υπουργός χαρακτήρισε "αποκτήνωση" τον ναζιστικό χαιρετισμό του πατέρα του, αλλά δεν ακούσαμε λέξη για την νεαρή οδοντίατρο εν αναστολή που αυτοκτόνησε. Δηλαδή, χέσε ψηλά κι αγνάντευε που λέει κι ο παππούς Αριστοφάνης

Παρόλα αυτά, σαν ευυπόληπτοι και νομοταγείς πολίτες , έχουμε υποχρέωση να τιμούμε και να σεβόμαστε τις αποφάσεις των ηγετών μας ακόμα και όταν διαφωνούμε με αυτές. Γιαυτό στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, θα πρέπει να τιμήσουμε το χρηματιστήριο ενέργειας ειρηνικά και πολιτισμένα. Να ενεργηθούμε όλοι μαζί και ο πολιτικός που θα επιζήσει από την κοπροπλημύρα, θα θέλαμε αν μη τι άλλο, να καλέσει αυτόν τον μπουνταλά τον Ερντογάν, να έρθει βράδυ που θα έχουμα φάει λάδι. Απλά να του πει έλα για να γευτείς αυτό που κρύβουν οι τσολιάδες μας κάτω από την φουστανέλα. Αει σιχτίρ και μας τα έπρηξες παλιο γεννήτσαρε του κερατά.

Λέτε να τολμήσει κανείς ή θα επαναλαμβάνουν σαν τον συγχωρεμένο τον Βουτσά με το κότερο, άχουμε και RAFAL, θέλετε να τα δείτε;

Οψόμεθα.

Από το ημερολόγιο του γέροντα Σουλπίκιου