ΦΑΡΜΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΑΣΙΑ ΕΦΙΑΛΤΗ

 

Για όσους τώρα τελευταία πήραν μαθήματα απλότητας, πίστης, σεβασμού και αξιοπρέπειας από την οικογένεια του τέως Βασιλέως Κωνσταντίνου αλλά και από την μεγαλόψυχη συμπαράσταση του λαού μας προς τον  δοκιμαζόμενο από την μανία της φύσης τουρκικό λαό είναι εύκολο (χωρίς να γνωρίζουν το πρωτόκολλο των σοφών της Σιών) να καταλάβουν το πως καλλιεργούνται οι εχθρότητες μεταξύ των λαών, πως μεθοδεύονται οι εναλλαγές των ηγετών, πως ελέγχονται οι αρμοί της εξουσίας και πως τελικά υπό τον μανδύα των δημοκρατικών ευαισθησιών χειραγωγούνται και φανατίζονται οι ανεξάρτητοι και κυρίαρχοι κατά τα άλλα λαοί.

Επειδή όμως η φιλία και η εχθρότητα είναι έννοιες με αμφίδρομο το συναίσθημα σεβασμού, ασφάλειας και δικαιοσύνης, είναι κομμάτι δύσκολο να εμπιστευτείς κάποιον ξένο ή και ντόπιο που με απειλές απαιτεί να αποδεκτείς τις απόψεις του ή τις όποιες παράλογες απαιτήσεις του.

Πως λοιπόν μπορεί να είσαι φίλος με τον Τούρκο όταν οι πιθανότητες να βρεθείς αντιμέτωπος στα χαρακώματα είναι ορατές, πυκνές και υπολογίσιμες. Για το ίδιο ακριβώς λόγο δεν μπορείς να θεωρείς φίλους σου και συνοδοιπόρους τους υπουργούς που εκβιαστικά απαιτούν να υποταχθείς στις διαστροφικές ιδεολογικές εμμονές τους με την απειλή ότι αν δεν προσαρμοστείς πεθαίνεις.

Ούτε φυσικά να εμπιστεύεσαι αυτούς που αλόγιστα και με αυταπάτες κυβέρνησαν τον τόπο με τα γνωστά αποτελέσματα των μνημονίων της ασυδοσίας και της γενικής εξαθλίωσης. Αυτούς που λεηλάτησαν τα συναξιοδοτικά μας ταμεία και υποθήκευσαν τον εθνικό πλούτο στους δανειστές σε χρηματιστήρια και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας επιχειρηματικές επενδύσεις.

Όχι στου υποτακτικούς του Σόιμπλε και της Μέρκελ αλλά και στους θεσμούς που νομιμοποιούν το ξεσπίτωμα χιλιάδων δανειοληπτών.

Όχι στην ασυδοσία της ελεύθερης αγορας και στους πάσης φύσεως μαυραγορίτες που κατατρώνε τις σάρκες μας .

¨Οχι δεύτερη ευκαιρία σε αυτούς που μας  κατάντησαν ζητιάνους με τις επιδοματικές τους πολιτικές και τα εξευτελιστικά δελτία σίτισης.

¨Οχι στους εχθρούς του πολίτη και της δημοκρατίας.

Και επειδή κατά πολλούς σήμερα μόνο ένας τρελός ή μεθυσμένος θα εξέφραζε αυτές τις απόψεις, σας βεβαιώ κύριοι  ότι ούτε τρελός είμαι ούτε και μεθυσμένος, αλλά ένας αγανακτησμένος γέροντας που βαρέθηκα να κουβαλάω στους όμους μου ανίκανους και ανεύθυνους εθνοσωτήρες για να ταίζουν τα θηρία που θα μας κατασπαράξουν.

Από την ταπείνωση και τον εξευτελισμό θαρρώ πως όλοι οι μελλοθάνατοι θα προτιμούσαν μια ήρεμη αλλά αξιοπρεπή αποχώρηση όπως η φύση μας το ορίζει,

Τουλάχιστον σεβαστείτε το.

Γέρων Σουλπίκιος