Ατυχήσασης κυρίας που δίνει τον αγώνα και
πίνει το νερό θολό όπως και η τρυγόνα.
Έτσι πενθεί το ταίρι της, τιμάει τα τεκνά της
και θλίβεται η καψερή που πέρασε η μπογιά της.
Όμως πιστή στα θέλω της και στα τρελά της πάθη
γουστάρει και το προσπαθεί τέχνες πολλές να μάθει.
Θα γίνει λέει καφετζού, σίγουρα χαρτορίχτρα
ρουφιάνα, τσάτσα μέντιουμ, ίσως και προξενήτρα.
Για να βοηθάει τους φίλους της με θέληση και πείσμα
να χρίζει υποψήφιους και να τους κάνει κλύσμα.
Τυχερούληδες!!!
Από το ημερολόγιο του γέροντα Σουλπίκιου.
ο Σουλπίκιος έφτιαξε σχολή βρήκε άξιους μιμητές
ΑπάντησηΔιαγραφή