ΠΡΕΣΠΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

 

Μελέτης Η. Μελετόπουλος

Οι αναμενόμενες νίκες της ΝΔ στην Ελλάδα και του ΑΚΡ στην Τουρκία στις αντίστοιχες επαναληπτικές εκλογές, επαναφέρει ακέραιο το ψυχροπολεμικό σκηνικό της τελευταίας τετραετίας. Το 2022 η πιθανότατη εκτροπή (με ευθύνη της Τουρκίας) των ελληνοτουρκικών σχέσεων σε θερμό επεισόδιο ή και σε πολεμική σύρραξη, απετράπη λόγω των σεισμών στην Τουρκία. Μετά από μία βραχεία ανάπαυλα, και παρά την ανθρωπιστική βοήθεια που έσπευσε (και ορθώς) να παράσχει η Ελλάς, η Τουρκία έχει ήδη επαναφέρει το σύνολο των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο, συνοδεύοντάς τις μάλιστα με τις απαραίτητες πολεμικές απειλές. Η Τουρκία δύσκολα θα προχωρήσει σε πολεμική σύγκρουση, η οποία μπορεί πολύ εύκολα να αποβεί εις βάρος της και να έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στην ίδια. Σκοπός της είναι δια του εκφοβισμού να επιτύχει αναθεώρηση του υφισταμένου καθεστώτος και να αποσπάσει γεωπολιτικά κέρδη. Κάτι που φυσικά η Ελλάς δεν μπορεί να δεχθεί από καμμία άποψη, εθνική, συνταγματική, νομική, πολιτική, γεωπολιτική.

Το μετεκλογικό σκηνικό, εξ άλλου, δεν είναι το ίδιο. Οι ΗΠΑ επιθυμούσαν διακαώς την εκλογή Κιλιτσντάρογλου, διότι ευελπιστούσαν ότι οι κεμαλιστές θα επανέφεραν την Τουρκία στην νατοϊκή ορθοδοξία. Ενδεχόμενη εκλογή Κιλιτσντάρογλου θα σήμαινε πιθανότατα την επιστροφή της Τουρκίας στο δυτικό «μαντρί», με ανταλλάγματα που η Δύση ενδεχομένως θα συζητούσε. Η επανεκλογή Ερντογάν (σχεδόν βεβαία πλέον) σημαίνει ότι η αμερικανική πολιτική θα έχει απέναντί της έναν αυτονομημένο και ανεξέλεγκτο παίκτη, που έχει συνάψει στενή συνεργασία με την Ρωσσία, ακολουθεί αυτοκρατορική (έστω και κατά φαντασίαν) πολιτική και επιπλέον διακατέχεται από τερατώδη αυτοπεποίθηση λόγω της συντριπτικής του εκλογικής νίκης.

Το πανίσχυρο πλέον αντιτουρκικό λόμπυ στις ΗΠΑ έχει πλήρως κατανοήσει την βαθειά αντιδυτική φύση της Τουρκίας. Έχει συνειδητοποιήσει την τάση της Τουρκίας να μεταστρέψει την γεωπολιτική της αξία από πλεονέκτημα για την Δύση σε πρόβλημα, συναλλασσόμενη με το διευρυνόμενο οσημέραι αντιδυτικό μέτωπο (Κίνα, Ρωσσία, Ιράν κλπ.). Η σχολή αυτή κερδίζει συνεχώς έδαφος στις ΗΠΑ και εμπεδώνει την πεποίθηση ότι η Τουρκία είναι ασταθής σύμμαχος αν όχι πλέον αντίπαλος, ενώ η Ελλάς είναι σταθερή σύμμαχος και δυνητικό γεωστρατηγικό υποκατάστατο της Τουρκίας ως πυλώνας της νοτιοανατολικής πτέρυγας της δυτικής συμμαχίας.

Η Ελλάς δεν έχει κανέναν λόγο να εμφανισθεί ως επισπεύδουσα. Η παραφιλολογία περί αποστρατιωτικοποίησης νησιών ή προσφυγής στην Χάγη «με διευρυμένη ατζέντα» κλπ., που η Τουρκία θέτει στην συζήτηση, εκφεύγουν και της ίδιας της συνταγματικής νομιμότητος. Όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, όπως διαφάνηκε και από την προεκλογική τηλεμαχία, έχει ομόφωνη στάση σε αυτό το ζήτημα, επαναλαμβάνοντας ότι η μόνη νομικά υπαρκτή διαφορά με την Τουρκία είναι η υφαλοκρηπίδα. Οπότε έργο των Ελλήνων διεθνολόγων, γεωπολιτικών αναλυτών, καθοδηγητών κοινής γνώμης κλπ. είναι να στηρίξουν την κυβέρνηση, ενισχύοντας την ελληνική επιχειρηματολογία και το νομικό οπλοστάσιο και προβάλλοντας διεθνώς τα ελληνικά δίκαια και την απαράδεκτη επιθετική, ιμπεριαλιστική, αναθεωρητική στάση της Τουρκίας.