Δουλεύω όλη μέρα, κάνω υπερωρίες για χαζές αμοιβές. Το Νο 1 τραγούδι της Αμερικής

 

Oliver Anthony, "Rich Men of Richmond" Στίχοι:

Πουλάω την ψυχή μου, δουλεύω όλη μέρα / Ώρες υπερωριών για χαζές αμοιβές / Έτσι μπορώ να κάτσω εδώ έξω και να σπαταλήσω τη ζωή μου / Σύρω πίσω στο σπίτι και πνίγω τα προβλήματά μου.

 Είναι κρίμα εκεί  που έχει φτάσει ο κόσμος / Για ανθρώπους σαν εμένα και ανθρώπους σαν εσένα / Μακάρι να μπορούσα να ξυπνήσω και να μην είναι αλήθεια / Αλλά είναι, ω, είναι.

Ζώντας στον νέο κόσμο / Με μια παλιά ψυχή / Αυτοί οι πλούσιοι άντρες βόρεια του Ρίτσμοντ / Ο Κύριος  ξέρει ότι όλοι θέλουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο / Θέλουν να μάθουν τι σκέφτεσαι, θέλουν να μάθουν τι κάνεις / Και δεν πιστεύουν ότι ξέρεις, αλλά ξέρω ότι γνωρίζεις / «Επειδή το δολάριο σου δεν είναι σκατά και φορολογείται χωρίς τέλος / εξαιτίας των  πλουσίων βόρεια του Ρίτσμοντ.

Μακάρι οι πολιτικοί να προσέχουν τους ανθρακωρύχους / Και όχι μόνο ανήλικους σε ένα νησί κάπου ( αναφέρεται στην σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων στο νησί του Έπσταιν)/ Κύριε, έχουμε λαούς στο δρόμο, δεν έχουμε τίποτα να φάμε / Και οι παχύσαρκοι τσεπώνουν την  ευημερία.

 

Λοιπόν, αν είσαι 1,65  (ψηλός)  και είσαι 180 κιλά βαρύς  / Οι φόροι δεν πρέπει να πληρώνουν για τα επιδόματά σου / Οι νεαροί άντρες δουλεύουν  έξι πόδια μέσα στο έδαφος / «Επειδή όλη αυτή η καταραμένη χώρα  συνεχίζει να τους κλωτσάει.

Οι «πλούσιοι» που περιγράφονται στους στίχους του «Rich Men North of Richmond» είναι πιθανώς πολιτικοί που ζουν στην Ουάσιγκτον, DC  Πριν από τον δεύτερο στίχο, μιλάει με αόριστους όρους για τη σκληρή δουλειά με μικρή αμοιβή, αλλά στη συνέχεια με μια εκπληκτική ανατροπή, κάνει ζουμ στην εμπορία παιδιών, την ευημερία και την παχυσαρκία