"Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες δημοσιογραφικές πληροφορίες" την 1η Μαρτίου 2017 η πολεοδομία έλαβε έγγραφο με θέμα την "αποστολή συνεργείου για την διενέργεια αυτοψίας" στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος του προτεκτοράτου της παραλίας της Αίγινας. "έχουν κατασκευαστεί πέργκολες οι οποίες δεν πληρούν τους όρους των χορηγηθεισών αδειών" φέρεται να λέει το έγγραφο της υπηρεσίας. Και αυτό προκύπτει "από πληροφορίες που περιήλθαν στην υπηρεσία". Ποιος όμως ήταν ο πληροφοριοδότης και γιατί η υπηρεσία ενήργησε τώρα και όχι παλαιότερα. Μία εξήγηση είναι η ένταση που δημιουργήθηκε και οι καθημερινές πιέσεις προς όλες τις κατευθύνσεις σχετικά με το γκρέμισμα της πέργκολας του Τόγια. Σε αυτή την λογική αν ο Τόγιας αντιδρούσε η υπηρεσία θα ήταν καλυμμένη. Εμείς ενεργήσαμε, και κοινοποιήσαμε την ενέργειά μας στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά και στον Δήμο Αίγινας. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και την συνέντευξη του δημάρχου στο Saronic αλλά και την συγκέντρωση στο Δανάη όπου ρητά ανέφερε ότι οι πέργκολες είναι παράνομες. Και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παραλείψουμε την εκ του πονηρού απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου επικαιροποίησης της παλαιάς μελέτης για τις πέργκολες που κατασκευάστηκαν επί δημαρχίας Κουκούλη. Μετά από όλα αυτά είναι λογικό η υπηρεσία να συντάξει και να αποστείλει έγγραφο στην πολεοδομία για να προλάβει τις επερχόμενες εξελίξεις. Κάτω από αυτές τις συνθήκες το συνεργείο του δήμου ξήλωσε την πέργκολα του Τόγια ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου.
Ρε παιδια η περγολα του τογια τους πειραξε; Πηγαινετε μια βολτα στην παραλιες της αιγινας να δειτε τραπεζοκαθισματα πανω στις παραλιες,πανω στα πεζοδρομια.Η αιγινα ειναι ολο παρανομιες ειναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τίτλος δεν εννοεί: θάνατος στον καριόλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη λογική του καριόλη .Αυτό είναι ο χειρότερος θάνατος για τον καριόλη.
Ήσυχα κοιμάται η πόλη
Κι όμως αλυχτά η λογική του καριόλη
Μα για ποιόν καριόλη πρόκειται;
Τώρα οι υπεύθυνες κι ένοχες εξουσίες τον λένε άσωτο.
Ο άσωτος είχε έναν μη άσωτο πατέρα. Που όταν ξεασώτεψε κι επέστρεψε, ο πάτερ φιμίλιας έσφαξε τον ταύρο τον σιτευτό.
Τούτος ο άσωτος ο greek ποιόν έχει πατέρα για να τον συγχωρέσει;
Ο ίδιος ο πατέρας του ήτανε μπερμπάντης κι άχρηστος οπότε ο γκρίκ πήρε το στιλ του.
Παρ΄τον έναν, χτύπα τον άλλον.
Όμως ας μη τα μηδενίζουμε όλα.
Θα μπορούσαμε να πούμε συμβιβαστικά: συγχώρεσε τον, δεν ξέρει τι κάνει. Αγνοεί η δεξιά του τι ποιεί η αριστερά του.Κι όμως ο καριόλης είναι καριόλης.
Έκ γενετής; Μπορεί.
Πολλοί καριόληδες γεννούν την καριολαρία.
Η οποία κάνει μετάσταση παντού. Το ΄χα πεί: αυτή η λογική θα καταστρέψει τη χώρα. Την Ευρώπη. Τον πλανήτη.
Ήδη φαίνονται τ΄αποτελέσματα. Και τ΄αποτέλεσμα μετράει. Καταβρόχθισε το μέτρο.
Σαν όν δε μετράει.Κι έγινε μάζα.Κι έγινε μπάζα. Χειρότερα κι απο την Αϊτή. Πλάκωσε τους αθώους κάτω απ΄ τα ερείπια. Κατάστρεψε την προλεταριακή κουλτούρα, κατάστρεψε την αστική κουλτούρα. Έβγαλε εσαεί τους όρχεις του όξω προς κοινή θέα. Απο βαθειά εκδίκηση. Γιατί μικρός ήταν φτωχός.Και τώρα βρέθηκε με καταθέσεις. Ο γαμάω.
Οι αρχαίοι Έλληνες φτιάξανε τον άριστο, οι φεουδάρχες τον ιππότη, οι αστοί τον τζέντλμαν, οι μεταδικτατορικοί ρωμιοί έφτιαξαν τον γαμάω. Στα παπάρια του. Κατάντησε την πιο ωραία και ιστορική χώρα ένα γραψαρχιδιστάν.
Και το΄χε πεί ο Τρότσκι: «το αποκρουστικότερο πλάσμα στον κόσμο είναι ο μικροαστός στην αρχική του συσσώρευση.
Σάμπως είχαμε κι αστούς;
Ούτε πλούσιους.
Πλουτοκράτες. Αρχιδομούνια.
Εδώ,ναι εδώ, η μητρόπολις των έτσι και στουπέτσι.
Σφάζονται στα γήπεδα. Ποιοί;
Οι εκτελεστές.
Οι ηθικοί αυτουργοί τα βράδια στα σκυλάδικα σου λένε: «πάρτα, αλλά θέλω το τάδε πιπίνι». «Μάλιστα αφεντικό» ακούγεται η υπόκλησις του γιουβέτσι.
Χορεύουν ημίγυμνα τα ρωσοδούλια, και οι όρχεις των έτσι νάααα.
Τώρα λέν δεν υπάρχει σάλιο.
Και τους σοδομούν χωρίς σάλιο.
Ποιοί; Οι γαμάω.
Βάσει τίνος;
Της λογικής του καριόλη.
Ο μέσος έλλην ανθρωπάκος άλλα λέει, άλλα κάνει και άλλα εννοεί!
Εννοείται.
Όμως μας έχει μείνει ακόμα η γκρίκ σάλατ. Η μεγαλοφυής σύλληψη που κόβεις ντομάτα, αγγούρι, κρεμμύδι κι άντε φέτα και τ’ανακατεύεις. Κανείς πρίν δεν το ΄χε σκεφτεί. Μόνο οι γκρικς.
Κι έτσι τέλειωσε ένα υπέροχο έπος: ο Ζόρμπα.
Ελύτης: βραβείο. Σεφέρης: βραβείο. Θοδωράκης: βραβείο. Χατζιδάκις: βραβείο.
Τώρα γιουροβίζο in greenglish.
Λέει δεν έχει λεφτά. Λέει δεν του δανείζει η παγκόσμια αγορά.
Με τόκους σε πριαπισμό. Κι όλα τα λεφτά του ΄80-΄90 που πήγαν; Πήγαν εκεί που πάει η αγάπη όταν πεθαίνει.
Τη δεκαετία που δεν μου πέταγαν ούτε ψίχουλα. Εμένα που ήξερα απο αγάπη.
Live.
Τώρα κρυμένοι στο ποτάμι ανασαίνουν με καλάμι.
Κι ακαρτερούν στις ρούγες πότε θα πέσουν τα κόνδιλα σαν το μάννα.
Κι όρχεις όξω. Πρός επίδειξη.
Τις μπέρδεψαν με τις ορχιδέες.
Εν κατακλείδι - αν και το θέμα (ανάθεμα) χρίζει διατριβών και κειμένων- αν θέλουμε να μιλήσουμε για ζωή, να αναστήσουμε τη ζωή ας φωνάξουμε με ψυχή (βαθιά και ρηχά) και φωνή: Θάνατος στη λογική του καριόλη.
Θάνατος.