Ο καυγάς τελικά είναι για το πάπλωμα Η συναίνεση είναι αναγκαία για ένα και μοναδικό λόγο Από το 1981 το ΠΑΣΟΚ εδραίωσε την εκλογική του βάση μέσω διορισμών στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα Η πελατειακή αυτή βάση δίνει στο ΠΑΣΟΚ 2.880.000 ψήφους σε κάθε εθνική αναμέτρηση Οι απαιτούμενες 200.000 απολύσεις θα πλήξουν την εκλογική του πελατεία με αποτέλεσμα να πέσει κάτω από το όριο των 2.000.000 ψήφων και να γίνει οριστικά παρελθόν Η απαιτούμενη συναίνεση έχει σαν κύριο στόχο την συνυπευθυνότητα στις απολύσεις και κατά συνέπεια το μοίρασμα της εκλογικής απώλειας Αυτή είναι και η έννοια του "ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ" που αναφέρει ο πρωθυπουργός ενώ κανείς από τους άλλους αρχηγούς δεν τολμά να αναφερθεί στις απολύσεις Όμως όταν οι δανειστές μας λένε ότι δεν έχουμε προχωρήσει αρκετά με τα μέτρα που υποσχεθήκαμε, δεν εννοούν μόνο την φοροδιαφυγή που μας επαναλαμβάνει συνεχώς η κυβέρνηση Εννοούν τα αυτονόητα Ήρθε λοιπόν η ώρα της κρίσεως και την πληρωμής Μόνο που τα λάθη που διέπραξαν οι ανάξιοι που καθόρισαν τις τύχες μας από το 1974 θα τα πληρώσουμε εμεις .
Σάββατο 28 Μαΐου 2011
ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΚΡΑΤΟΣ = ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
Ο καυγάς τελικά είναι για το πάπλωμα Η συναίνεση είναι αναγκαία για ένα και μοναδικό λόγο Από το 1981 το ΠΑΣΟΚ εδραίωσε την εκλογική του βάση μέσω διορισμών στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα Η πελατειακή αυτή βάση δίνει στο ΠΑΣΟΚ 2.880.000 ψήφους σε κάθε εθνική αναμέτρηση Οι απαιτούμενες 200.000 απολύσεις θα πλήξουν την εκλογική του πελατεία με αποτέλεσμα να πέσει κάτω από το όριο των 2.000.000 ψήφων και να γίνει οριστικά παρελθόν Η απαιτούμενη συναίνεση έχει σαν κύριο στόχο την συνυπευθυνότητα στις απολύσεις και κατά συνέπεια το μοίρασμα της εκλογικής απώλειας Αυτή είναι και η έννοια του "ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ" που αναφέρει ο πρωθυπουργός ενώ κανείς από τους άλλους αρχηγούς δεν τολμά να αναφερθεί στις απολύσεις Όμως όταν οι δανειστές μας λένε ότι δεν έχουμε προχωρήσει αρκετά με τα μέτρα που υποσχεθήκαμε, δεν εννοούν μόνο την φοροδιαφυγή που μας επαναλαμβάνει συνεχώς η κυβέρνηση Εννοούν τα αυτονόητα Ήρθε λοιπόν η ώρα της κρίσεως και την πληρωμής Μόνο που τα λάθη που διέπραξαν οι ανάξιοι που καθόρισαν τις τύχες μας από το 1974 θα τα πληρώσουμε εμεις .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
ΓΙΩΡΓΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ;ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΗΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΞΕΝΑΓΟΙ ΚΑΙ ΓΛΥΦΤΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΒΥΡΗΤΟ.ΑΝΟΙΞΑΝ ΓΡΑΦΕΙΟ ΞΕΝΑΓΩΝ Η ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΦΑΝΕ ΤΖΑΜΠΑ. ΑΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΝΤΑΝΤΑΔΕΣ ΒΡΕ ΟΥΣΤ. ΟΥΣΤ.
Αιακε ντροπη σου .πουλησες το γιωργο και υπηρετησες τη νεα εποχη.ΓΙΑΤΙ; ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΕΙΣΑΙ;
MIA KAI MILATE GIA APOLYSEIS AYTON TON PROEDRO TOY BATHEOS MPOREITAI NA TOU DWSETE TA PAPAPOUTSIA STO XERI@!!!!!!!!!!!! SAKH AKOUS SE XANTAKWSE TO POULAKI STO BATHI!!
μιλώντας στο "Έθνος της Κυριακής" ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος χαρακτηρίζει τη συγκέντρωσή των "Αγανακτισμένων" στο Σύνταγμα "μόδα των τεχνολογιών" και "ανώδυνη εκτόνωση" που δεν ενδιαφέρει καν την πολιτική. Οι διαδηλωτές του απαντούν με ειρωνικά συνθήματα.
“Από τη μια μέρα στην άλλη, το ηλεκτρικό κόβεται, οι υπολογιστές αντικαθίστανται από μηχανές, οι εκπομπές στην τηλεόραση προβάλλονται με διακοπές. Η Κοσμοχαλασιά ερημώνει όλες τις πόλεις, διαλύει κάθε ίχνος πολιτισμού. Οι άνθρωποι κλείνονται στο σπίτι τους και όσα κτίρια έχουν μείνει ακόμη ορθά γίνονται φρούρια, ενώ η τροφή διανέμεται με συσσίτιο”.
Είναι ένα απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του μυθιστορήματος του Pedro Mairal “ Η χρονιά της Ερήμου” που περιγράφει την Αργεντινή, μετά τη διακοπή της δόσης του ΔΝΤ. Ένα βιβλίο σαρωτικό που κάθε λέξη του κρύβει πιίκρα και οργή, φόβο και ανασφάλεια. Οι άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν φτιάχνοντας μια πόλη μέσα στην πόλη.
Η βαθειά οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα προκαλεί τριγμούς σε κοινωνία και πολιτικό σύστημα. Το ΠΑΣΟΚ έθεσε το 1981, τα πολιτικά, κοινωνικά, ιδεολογικά θεμέλια του σαθρού οικοδομήματος που καταρρέει μπροστά μας. Τεράστιο κομματικό κράτος που λειτουργούσε ως μηχανισμός εξαγοράς ψήφων. παραγωγή ανίκανης δημόσιας διοίκησης, απουσία πολιτικού οράματος και σκέψης, ανεξέλεγκτη λαθροχειρία χρημάτων απο την Ε.Ε σκάνδαλα κλπ. Τεράστια και η ευθύνη της Ν.Δ. που δεν ανέκοψε αυτές τις πρακτικές, αλλα κινήθηκε σε αυτό το μοτίβο εξουσίας, την περίοδο 1990/93 και 2004/09. Οι νέες οικονομικές συνθήκες διαμορφώνουν ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Το κίνημα των Αγανακτισμένων Πολιτών αποτελεί την απαρχή των αλλαγών. Μεγάλο πολιτικό προβάδισμα θα πετύχει όποιος πολιτικός ταγός κατορθώσει να αρθρώσει ένα πολιτικό λόγο έντιμο, ουσιαστικό, απλό, αυτοκριτικό, που θα τραβήξει σαφέστατη διαχωριστική γραμμή από το παρελθόν. Εδώ λοιπόν ο Αντώνης Σαμαράς έχει το πλεονέκτημα.
Εάν ο κύριος Γιώργος Παπανδρέου επιμείνει στην ιδέα περί δημοψηφίσματος υπέρ ή κατά του Μνημονίου, θα βρει ανέλπιστο σύμμαχο στις δεκάδες χιλιάδες των «Αγανακτισμένων» που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος προκειμένου να διαδηλώσουν (και) εναντίον του. Κι αυτό διότι πριν από την πρώτη ειρηνική διαδήλωση των «Αγανακτισμένων», από το πρωί της περασμένης Τετάρτης, στη γωνία πλατείας Συντάγματος και Γεωργίου Α΄, είχε στηθεί αυτοσχέδιο περίπτερο της ομάδας «300 Ελληνες» απ’ όπου μοιράζονταν φυλλάδια με τους λόγους για τους οποίους πρέπει να γίνει δημοψήφισμα.
Ενα πανό αναρτημένο στο ίδιο πάντα περίπτερο έφερε την επιγραφή «Δεν είναι ηλίθιοι, είναι προδότες». Αυτή ακριβώς η ιαχή, «προδότες, προδότες», καθώς επίσης «κλέφτες, κλέφτες», δονούσαν την ατμόσφαιρα μπροστά από το Κοινοβούλιο λίγο μετά τις 6.30 μ. μ. της ίδιας μέρας. Ανοιχτές παλάμες προς τη Βουλή συμπλήρωναν το σκηνικό, σε πρώτη φάση.
Ποδηλάτες με τατουάζ, καλοντυμένοι μεσήλικες, αγόρια με ράστα, κορίτσια με φθαρμένα «σταράκια», γονείς με τα παιδιά στους ώμους, κουτάκια μπίρας και φραπέδες σε πλαστικό ποτήρι, απ’ όλα είχε η πλατεία. Ενας νεαρός φορούσε μπλούζα που έγραφε «Λα κατασταθιόν τρες απελπιστίκ», ενώ ένας άλλος έφερε πανό με το καζαντζακικό βαρύγδουπο «Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λεύτερος».
Εννοείται ότι η μαζική αυτή αποδοκιμασία του κόσμου δεν είχε ως αποδέκτη αποκλειστικά την τωρινή κυβέρνηση. Οι «Αγανακτισμένοι» εξέφραζαν την αγανάκτησή τους απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο όπως αυτό διαμορφώθηκε στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Από διάφορα «πηγαδάκια» ακούγονταν αδέσποτες φράσεις για «τον Ανδρέα, τον Μητσοτάκη», «για όλους αυτούς που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια». Με το που εμφανίζονταν δε πίσω από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη κοστουμαρισμένοι κύριοι, άγνωστοι κατά τα άλλα, τα γιούχα, τα σφυρίγματα και τα οργισμένα συνθήματα φούντωναν. Πλήρης, απόλυτη απαξίωση του Ελληνα πολιτικού, αλλά και του πολιτεύματος – εκτός κι αν το απεχθές «Να καεί, να καεί το μπ.. λο η Βουλή», που ακούστηκε πολλάκις και με φανατισμό, είναι απλώς ένας κενός γηπεδισμός.
Παρά ταύτα, δύο μεγάλες ελληνικές σημαίες ξεχώριζαν, αν και η προτροπή των διοργανωτών να τραγουδήσουμε τον Εθνικό Υμνο έπεσε στο κενό. Ελάχιστοι συμμετείχαν, χλιαρά, υποτονικά, παρ’ ότι μια νέα μαμά με το μικρό στην αγκαλιά γύρισε και του είπε με τρυφερότητα: «Ακούς; Αυτός είναι ο Eθνικός μας Yμνος»
Ήδη οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου 17-18 Απριλίου 2010 στη χώρα σας, απειλούν για μαζικές απολύσεις περί των 350.000 εργαζομένων και εσείς ακόμα κοιμάστε όρθιοι, αντί να έχετε αποκλείσει τη Βουλή σας με την απειλή μαζικής βίας. Σας κοροϊδεύουν, λεφτά και μάλιστα πάρα πολλά υπάρχουν.
Δημοσίευση σχολίου