Το blog και ο διαχειριστής του σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται για το περιεχόμενο των σχολίων.
Τρίτη 21 Μαΐου 2024
ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ
Δευτέρα 20 Μαΐου 2024
Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Από τα περίεργα της πολιτικής. Οι ΗΠΑ επίσημα στηρίζουν το Ισραήλ. Το Ιράν τροφοδοτεί με όπλα τους εχθρούς του Ισραήλ. Οι Ομπάμα και Μπάιντεν επί προεδρίας τους, χρηματοδοτούν το Ιράν.
Τα συμπεράσματα δικά σας
Κυριακή 19 Μαΐου 2024
Παρασκευή 17 Μαΐου 2024
EUROVISION. ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΕΜΑΣ?
Κοιτάζω τις φωτογραφίες της Eurovision 2024 και θυμάμαι ότι ο Έρικ Φρομ έγραψε κάποτε σε ένα από τα βιβλία του:
«Το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι μοιράζονται τις ίδιες αμαρτίες δεν αλλάζει αυτές τις αμαρτίες σε αρετές· το γεγονός ότι τόσοι πολλοί μοιράζονται τόσα πολλά λάθη δεν τους μεταβάλλει σε αρετές.
αυτά τα λάθη στη δικαιοσύνη·
Αυτό που βλέπουμε σήμερα στο επί πληρωμή περιεχόμενο του καταναλωτισμού -είτε είναι ταινία, βιβλία, μουσική, τέχνη- δεν είναι πλέον ψυχαγωγία, ούτε παραστατικές τέχνες, ούτε καν η showbiz.
Όπου κι αν κοιτάξεις, τα διδακτικά, προγραμματισμένα μηνύματα μεταμορφώνουν με το ζόρι μέσα σου όλα όσα ένιωθες ότι ήταν καλά και αληθινά. Και τι σχέση έχει αυτό με τα σατανικά σύμβολα, με την ανύψωση της αμαρτίας σε κάθε στροφή;
Αφήνω το ερώτημα ανοιχτό για να το απαντήσετε μόνοι σας.
Δείτε αυτές τις φωτογραφίες από διεθνείς τελετές βραβείων, βραβεία Grammy, συναυλίες των τελευταίων 2-3 ετών!
Πες μου, τι λέει η φωνή μέσα σου;
Μπορείτε ακόμα να το ακούσετε;
Γονείς! Ξέρετε ότι σε αυτές τις εικόνες βλέπετε αυτούς που πίσω από τις κλειστές πόρτες μεγαλώνουν τα παιδιά σας; Με τα αυτιά τους βουλωμένα, τους λένε μηνύματα στους στίχους τους, ενώ εσείς ανυποψίαστα κάνετε τα δικά σας έξω;
Θέλετε πραγματικά να έχουν κάποια σχέση με τους πιο πολύτιμους θησαυρούς σας;
Τι κόσμο μπορούν να ζωγραφίσουν για αυτούς;
Πανεμορφη? Ευγενής? Εξαιρετική?
Κάτι αξίας, κάτι για το οποίο αξίζει να ζεις;
Τι συμβαίνει? Και γιατί σηκώνουμε τους ώμους μας;
Και πόσο ακόμα μπορούμε να το κάνουμε αυτό ατιμώρητοι;
Πώς οι ΗΠΑ καταστρέφουν το μέλλον των νέων - Scott Galloway
«Για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ, ένας 30χρονος δεν τα
πάει πλέον τόσο καλά όσο οι γονείς του στα 30. Αυτή είναι μια κατάρρευση της
θεμελιώδης συμφωνίας που έχουμε με οποιαδήποτε κοινωνία, και προκαλεί οργή και
ντροπή."
Σε μια καυτή ομιλία, ο καθηγητής μάρκετινγκ και podcaster Scott Galloway αναλύει τα δεδομένα που δείχνουν ότι, με πολλά μέτρα, οι νέοι στις ΗΠΑ βρίσκονται σε χειρότερη οικονομική θέση από ποτέ. Αποκαλύπτει τις βαθύτερες αιτίες και τις συνέπειες αυτής της «μεγάλης κλοπής μεταξύ γενεών», ρωτώντας γιατί την αφήσαμε να συνεχιστεί και δείχνοντας πώς θα μπορούσαμε να την τελειώσουμε.
Πέμπτη 16 Μαΐου 2024
ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΧΑΜΕΝΩΝ ΚΥΒΙΚΩΝ ΝΕΡΟΥ & ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΟ ΑΓΩΓΟ
Μετά από πέντε έτη, ένα ακόμα επεισόδιο της δεκάχρονης και πλέον περιπέτειας μου που αφορά την θέση μου απέναντι στο σκάνδαλο των χαμένων κυβικών νερού και των δολιοφθορών του υποθαλάσσιου αγωγού τελείωσε χθες. Ο τελευταίος αντίδικος, αντιμέτωπος με μια αυστηρή σύνθεση δικαστηρίου, αφού δεν κατάφερε να πάρει ακόμα μία πολυπόθητη αναβολή, "αναγνώρισε την πράξη του, ζήτησε δημόσια συγνώμη" (τα οποία καταγράφηκαν στα πρακτικά της δίκης) και η μεταξύ μας διαφορά έληξε. Άλλωστε το θέμα του νερού δεν είναι διαφορά μεταξύ εμού και ενός τρίτου ο οποίος δεν ανήκει στον πυρήνα αυτών στους οποίους θα πρέπει να καταλογιστούν ευθύνες για το σκάνδαλο του νερού και των δολιοφθορών στον υποθαλάσσιο αγωγό.
Τετάρτη 15 Μαΐου 2024
Η ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΙΛΙΑ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ
Τρίτη 14 Μαΐου 2024
ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ
Δευτέρα 13 Μαΐου 2024
EUROVISION. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ
Κυριακή 12 Μαΐου 2024
ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ "Η ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ ΜΑΝΑ"
Για τους αγώνες του 1821 ο Θεόδωρος Βρυζάκης ζωγράφισε το έργο "Η Ελλάδα ευγνωμονούσα" απεικονίζοντας τα διαχρονικά συναισθήματα των Ελλήνων. Σήμερα, η Ελλάδα στα χέρια προσκυνημένων, στέκεται ως Μάνα προδομένη" από αυτούς στους οποίους τα παιδιά της εμπιστεύτηκαν την τύχη της.
«Η Ελλάς ευγνωμονούσα», είναι ο συγκλονιστικός πίνακας του Έλληνα ζωγράφου Θεόδωρου Βρυζάκη, που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1858.
Πρόκειται για έργο με ιδιαίτερο συμβολισμό, αφού η Ελλάδα, απεικονίζεται ως αρχαία κόρη, πάνω σ’ ένα σύννεφο που την κρατά υπερυψωμένη και κυρίαρχη στο κέντρο του πίνακα. Φορά δάφνινο στεφάνι στα ξέπλεκα μαλλιά της, και πατά στις σπασμένες αλυσίδες των δεσμών της.
Η αξία του είναι διαχρονική και επίκαιρη, καθώς δύο αιώνες αργότερα, η Ελλάδα Ευγνωμονούσα στέκει αγέρωχη, σε πείσμα των προκλήσεων και όλων των δεινών.
Στο έργο που φιλοτέχνησε ο Θεόδωρος Βρυζάκης, η Ελλάδα, έχει τα χέρια της απλωμένα δεξιά και αριστερά, σε μία συμβολική κίνηση εναγκαλισμού αλλά και προστασίας πλέον όλων όσοι με θυσίες και αγώνες συνετέλεσαν στην απελευθέρωσή της, όλων όσοι εξακολουθούν να διαθέτουν τις περιουσίες τους για την ανασυγκρότησή της, όπως υποδηλώνει ο σωρός των νομισμάτων που της προσφέρεται.
Γύρω της συνωστίζονται οι γνώριμοι πρωτεργάτες της Επανάστασης, οι πρόδρομοι Ρήγας Φεραίος, Αδαμάντιος Κοραής, Αλέξανδρος Υψηλάντης, Μιχαήλ Σούτζος, οι γενναίοι αγωνιστές Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Γεώργιος Καραϊσκάκης, Οδυσσέας Ανδρούτσος, οι ήρωες των ναυτικών αγώνων Κωνσταντίνος Κανάρης, Ανδρέας Μιαούλης, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα.
Για την απόδοση των αναγνωρίσιμων φυσιογνωμικών χαρακτηριστικών τους, ο Βρυζάκης, όπως αναφέρει η Αργολική αρχειακή βιβλιοθήκη, χρησιμοποιεί τις προσωπογραφίες των αγωνιστών που είχε σχεδιάσει ο Krazeisen και είχαν ευρέως διαδοθεί με μία σειρά λιθογραφίων που εκδόθηκε το 1831 στο Μόναχο.
Ο Βρυζάκης, εκφράζοντας τα συναισθήματα των Ελλήνων που αισθάνονταν την ανάγκη να τιμήσουν όσους θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία, φιλοτεχνεί την αλληγορική αυτή σύνθεση, η οποία φέρνει κοντά τους έναν κόσμο ηρωικό και ανακαλεί στη μνήμη τους την εποχή των αγώνων, που ο απόηχος τους είναι ακόμα ζωντανός και καθορίζει από πολλές απόψεις τη ζωή τους. Η εικόνα ενεργεί συγκινησιακά και προβάλλει ένα ζήτημα ηθικής στάσης, την αναγνώριση της αρετής, την απόδοση τιμής, αλλά και τη συνειδητοποίηση της υποχρέωσης για μίμηση και συνέχεια.
Βασικό ρόλο σ’ αυτό παίζει η δύναμη της αναπαράστασης με τα μορφολογικά της χαρακτηριστικά αλλά και οι συνειρμοί που την ακολουθούν. Δεν είναι καθόλου απίθανο να ισχύει αυτό που έχει υποστηριχθεί από πολλούς μελετητές ότι το έργο παραπέμπει στους στίχους τους αποδιδόμενους στον Ρήγα Φεραίο «Ω παιδιά μου ορφανά μου…».
Οι διάφοροι τίτλοι που αποδίδονται στον πίνακα Η Ελλάς ευγνωμονούσα, Υπέρ Πατρίδος το Παν, Η Ελλάς συνάγουσα τα τέκνα της και η ευρεία διάδοσή του σε λιθογραφημένη απόδοση, αποδεικνύει την ταύτιση του κοινού με την απεικόνιση, καθώς η παράσταση εκπληρεί το αίτημα της «ελληνικής μετεπαναστατικής κοινωνίας που είχε ανάγκη να διαβάζει εικαστικά τις μεγάλες στιγμές του ελληνικού έθνους, να τις αναπολεί ως σημεία αναφοράς και να τα εξιδανικεύσει παρά να αντιμετωπίζει τη σκληρή πραγματικότητα».
Σάββατο 11 Μαΐου 2024
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ
Επειδή η "αλήθεια" είναι ο εχθρός του κατεστημένου, οι άνθρωποι του προσπαθούν να σε καταστρέψουν με κάθε μέσο ενώ οι δειλοί παραμένουν απλοί παρατηρητές . Ως συνεργοί και συνένοχοι, σιωπούν.
Παρασκευή 10 Μαΐου 2024
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
Βαγγέλης Μαρινάκης: «Παρά τις δυσκολίες, εμείς έχουμε πίστη στα όνειρα μας»
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο κ. Μαρινάκης: «Απόψε εκατομμύρια κόσμος δεν έχει καταλάβει τι έχει γίνει. Το να παίζει ο Ολυμπιακός σε αυτόν τον τελικό, το να νικάει ομάδες οι οποίες είναι στο Champions League, ομάδες με επταπλάσια μπάτζετ και να παίζει όπως παίζει στην έδρα τους ή όπως απόψε στην έδρα μας, μας γεμίζει με πολύ μεγάλη χαρά, μεγάλη αισιοδοξία.
Πρέπει να αναλογιστεί κανείς από ποια χώρα ξεκινήσαμε και το κάναμε αυτό, με ποια ποδοσφαιρική ομοσπονδία το κάναμε αυτό, με ποια κυβέρνηση το κάναμε αυτό και παρόλες τις δυσκολίες το καταφέραμε αυτό το μεγάλο όνειρο.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι στην αρχή το πίστεψε ένας, μετά δύο και μετά έγιναν περισσότεροι. Σιγά σιγά το πίστεψαν όλοι. Το είχαμε πει στους Νέους, γιατί αυτό είναι μεγαλύτερο επίτευγμα, να φτάσουν στην κορυφή της Ευρώπης. Παρά τις δυσκολίες, παρά τα όσα γράφονται, το τι μπορεί να συζητάει ο καθένας, εμείς έχουμε πίστη στα όνειρά μας, τα στηρίζουμε και με σκληρή δουλειά και όλοι μαζί ενωμένοι πιστεύω ότι μπορούμε να κατακτήσουμε την κορυφή.
Είναι μια μεγάλη βραδιά, ιστορική για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Απόψε όλοι οι Έλληνες είναι μαζί. Τους χρειαζόμαστε όλους σε λίγο καιρό, σε ελληνικά χώματα, για να το σηκώσουμε όλοι μαζί. Είναι κάτι που θα το κάνουμε για την Ελλάδα μας, για τον Θρύλο μας, για τον Πειραιά μας, αλλά πάνω απ’ όλα για τον τόπο μας».
Πέμπτη 9 Μαΐου 2024
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΗΜΕΤΕΡΩΝ
Τετάρτη 8 Μαΐου 2024
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΑΝ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΗΜΕΤΕΡΩΝ
Οι νεοπροσληφθέντες , υμνούν τον εργοδότη τους σύμφωνα με τα εικονιζόμενα αντικειμενικά τους προσόντα.
Τρίτη 7 Μαΐου 2024
ΤΟ ΑΝΤΙΔΩΡΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ή ΑΦΕΛΟΥΣ ΣΑΜΑΡΙΤΗ
Δευτέρα 6 Μαΐου 2024
Κυριακή 5 Μαΐου 2024
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Η εικόνα της Ανάστασης στη Βυζαντινή τέχνη.
Περιγραφή της εικόνας
Στη βάση της εικόνας, ανάμεσα σε απότομους βράχους ανοίγεται μια σκοτεινή άβυσσος. Διακρίνουμε τις μαρμάρινες σαρκοφάγους, τις πύλες της κολάσεως με τις σκόρπιες κλειδαριές, καρφιά και κλείθρα, καθώς και τις μορφές του Σατανά και του Άδη. Κάτω από τις πύλες του Άδη που έσπασε ο Χριστός[9], απεικονίζεται μέσα σε ένα μαύρο χάσμα ένας γέρος αναμαλλιασμένος ή και γυμνός, δεμένος με αλυσίδες και έντρομος, ο οποίος είναι ο θάνατος ή ο Σατανάς[10]. Σε ορισμένες μεταγενέστερες εικόνες, όπως μας πληροφορεί ο ιερομόναχος Διονύσιος στην ερμηνεία των Ζωγράφων, ιστορούνται άγγελοι «να δένουν τον Βεελζεβούλ»[11]. Αυτά είναι τα «κατώτατα της γης», τα «ταμεία του Άδου» όπου κατέβηκε ο Κύριος για να κηρύξει τη σωτηρία[12] «τοις απ’ αιώνος εκεί καθεύδουσι»[13]. Ο Άδης, λοιπόν, είναι ιδεατός χώρος, μεταφυσικός, κι όμως απτός χάρη στις ρεαλιστικές υπομνήσεις των συμβόλων του, συμβόλων φθοράς και δουλείας που αναιρεί η μεγαλειώδης θεϊκή παρουσία[14].
Πάνω από το σπήλαιο, στο κέντρο της εικόνας, προβάλλει ο νικητής του θανάτου, ο Χριστός[15] – κεραυνός, με εμφανή στα χέρια και στα πόδια Του τα σημάδια της Σταύρωσης[16], λάμποντας από το άκτιστο φως, Κύριος της Ζωής, γεμάτος με δυναμισμό του Αγίου Πνεύματος και ακτινοβολώντας θείες ενέργειες[17]. Η όψη του προσώπου Του είναι αυστηρή αλλά με έκφραση φιλάνθρωπη, δηλαδή, στην εικόνα διακρίνεται το στοργικό Του βλέμμα για τον άνθρωπο. Είναι φανερό ότι το πρόσωπο Του κυριαρχεί βασιλικά ως ελευθερωτής και από την υπερβολική αγάπη Του για τον άνθρωπο φθάνει ως και στον Άδη για να τον συναντήσει. Ο Χριστός κατεβαίνει μέσα στον (εσωτερικό) Άδη κάθε ανθρώπου, εισέρχεται μέσα στην απελπισία του για να τον ανασύρει από αυτό το βασανιστικό μαρτύριο της απελπισίας, της φθοράς και μοναξιάς του και να τον κάνει να κοινωνήσει μαζί του. Η ωοειδής δόξα ή ο φωτεινός κύκλος που περιβάλει τον Χριστό, δείχνει τη θεότητά Του.
Η ψυχή Του αν και χωρίστηκε με το θάνατο από το σώμα Του, εξακολουθεί και είναι ενωμένη με τη θεία υπόσταση. Η ορμητικότητα της κίνησης, το φωτοστέφανο στην κεφαλή Του, τα χρυσά ιμάτια Του που κυματίζουν – ακτινοβολούν και η θριαμβευτική όψη του προσώπου Του εναρμονίζονται πλήρως με το δίστιχο της Πασχαλινής ακολουθίας: “Χριστός κατελθών προς πάλην άδου μόνος, Λαβών ανήλθε πολλά της νίκης σκύλα (=λάφυρα)”. Ο Χριστός, όρθιος, επιστρέφει τροπαιούχος από τη μάχη του με τον Άδη κρατώντας τα πρώτα λάφυρα της νίκης. Είναι ντυμένος με φως, χαρακτηριστικό του δοξασμένου σώματος και σύμβολο της θείας Δόξας. Τα ενδύματα Του είναι από μια υπερφυσική λευκότητα και αναφέρονται στα χρώματα του Θαβώρ (=Το Όρος που έγινε η Μεταμόρφωση του Χριστού), αλλού, σε άλλες εικόνες, αυτό είναι κίτρινο επίχρυσο, και σκεπασμένα με επίβλημα, με χρυσές ακτίνες.
Ο Χριστός είναι με βασιλικά ενδύματα, είναι ο Κύριος, αλλά η μόνη δύναμή του είναι η Σταυρωμένη Αγάπη και η αήττητη δύναμη του Σταυρού. Με μία δυνατή κίνηση των χεριών (πιάνοντας από τους καρπούς) αρπάζει όλο ζωντάνια τον Αδάμ και την Εύα ταραγμένους για να τους οδηγήσει στην Έξοδο. Αισθάνονται αγωνία και ικανοποίηση, διότι ήλθε η ώρα μετά από τόσους αιώνες, η ώρα της λύτρωσης από τα δεσμά του Άδη, όπου καταδικάστηκαν για τη πτώση τους.
Ο Αδάμ, παρίσταται ως γέρος, τα πλούσια λευκά μακριά μαλλιά του ακουμπούν στους ώμους του και το πρόσωπο του είναι άγριο και σκληρό. Ο χιτώνας του είναι υπολευκός με σκιάσεις ιώδους χρώματος και το ιμάτιό του πάλι υπόλευκο με πράσινες σκιάσεις. Η Εύα, παρουσιάζεται και αυτή ηλικιωμένη, ασπρόμαλλη, τυλιγμένη στο υπόλευκο χιτώνα και κεκρύφαλο, ενώ το ιμάτιο που καλύπτει το αριστερό της χέρι, είναι σε έντονο κόκκινο χρώμα. Τα σώματά και τα χέρια τους εγείρουν προς τον Χριστό σε στάση παράκλησης. Η Ανάσταση των πρωτόπλαστων γίνεται από σαρκοφάγους. Αυτό σημαίνει ότι, ο Αδάμ και η Εύα σηκώνονται μέσα από σαρκοφάγους που σχεδιάζονται δεξιά και αριστερά του Χριστού και όπως παρατηρούμε, βρίσκονται μεταξύ τους απέναντι[18].
Έτσι οι δύο Αδάμ τώρα συμπίπτουν και συναταυτίζονται όχι πια στη κένωση της Σαρκώσεως, αλλά στη δόξα της Παρουσίας. Αυτός που έχε πει στον Αδάμ “που είσαι”, ανέβηκε στο Σταυρό για να ζητήσει αυτόν που χάθηκε. Κατέβηκε στον Άδη λέγοντας: “Έλα λοιπόν, η δική μου εικόνα και η ομοιότης μου”. Γι’ αυτό, οι ομάδες αριστερά και δεξιά παριστάνουν το δεύτερο σχέδιο, την ανθρωπότητα. Είναι οι δίκαιοι και οι προφήτες (Άβελ, Ενώχ, Ησαϊας, Ιερεμίας). Πίσω από τον Αδάμ στέκεται ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο οποίος ευλογεί με το δεξί χέρι ενώ στο αριστερό κρατά τυλιγμένο ειλητό (λινό ύφασμα).
Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος ήταν εκείνος που και πάλι είχε προετοιμάσει το δρόμο για το κήρυγμα του Χριστού στον Άδη, γι’ αυτό και η εικονογράφησή του είναι απαραίτητη. Επίσης, εκφράζει τη χειρονομία μάρτυρα και προσδιορίζει τον Σωτήρα, είναι πρόδρομος και στον Άδη. Επιπροσθέτως, πίσω από τον Αδάμ στέκονται και οι βασιλείς του Ισραήλ Δαυίδ και Σολομών. Ο βασιλιάς Δαυίδ φορά στέμμα, κόκκινο χιτώνα και σκούρο μπλε ιμάτιο που καλύπτει τα προτεταμένα χέρια του (σε ορισμένες εικόνες ο λαιμός του περιβάλλεται από χρυσοκίτρινη ταινία στολισμένη με πολύτιμους λίθους). Το σώμα του είναι στραμμένο προς το κέντρο, ενώ το κεφάλι του στρέφεται προς τα πίσω σαν να συνομιλεί με τον γιο και διάδοχό του στο θρόνο Σολομώντα που στέκεται πίσω του. Παρόμοια βασιλικά ενδύματα φορά και ο προφητάναξ Σολομών, σε αντίθετους χρωματισμούς από εκείνα του πατέρα του, δηλαδή σκούρο μπλε χιτώνα και κόκκινο ιμάτιο. Στον κάμπο της παράστασης, πίσω από τις ομάδες των δικαίων στα δεξιά και τα αριστερά, διακρίνονται ορεινοί όγκοι[19]. Στην άλλη πλευρά της παράστασης, πίσω από την Εύα, ακολουθεί ο Άβελ, ο δίκαιος από τους απογόνους των πρωτοπλάστων που προσέφερε ευάρεστη θυσία στο Θεό. Απλώνει το χέρι του προς τον Χριστό, με το αριστερό χέρι κρατά την ποιμενική ράβδο και φορά κοντό υπόλευκο χιτώνα με ροδίζουσες σκιάσεις.
Κατόπιν ακολουθούν και άλλοι δίκαιοι άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης, οι οποίοι μαζί τους σαστισμένοι και έκπληκτοι παρακολουθούν την θριαμβευτική είσοδο του Λυτρωτή Χριστού στον κόσμο του Άδη. Όλοι αναγνωρίζουν τον Σωτήρα και τον εκφράζουν με τις χειρονομίες τους και τις στάσεις τους. Ο Χριστός δεν εξέρχεται από τον τάφο αλλά “εκ νεκρών”, βγαίνοντας από τον εξουθενωμένο Άδη σαν από ένα νυφικό ανάκτορο… Μεταξύ της καθόδου στον Άδη και της εμφανίσεως του Χριστού αναστημένου τοποθετείται ένα μυστήριο που περιβάλλεται από σιωπή, απόλυτα προσιτό στο ανθρώπινο βλέμμα.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι όλη αυτή η λαμπρότητα των αρετών τους αποδεικνύεται στην αγιογραφία με τα λευκά και πολυποίκιλα ενδύματά τους, που έχουν έντονο και προσεγμένο χρωματισμό, που αρμόζει στο λαμπρό γεγονός, της κοινής με τον Χριστό Ανάστασης όλων. Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί, εξαφανίζει τα σκοτάδια του θανάτου, το φόβο της Κρίσεως, το βαθύ χάσμα του Άδη. Το φως του μετασχηματίζει τη πασχαλινή νύχτα σε Συμπόσιο Χαράς, εορτή της Συναντήσεως[20].
Τέλος, είναι άξιο να τονίσουμε και τον λόγο των Πατέρων της Εκκλησίας για το γεγονός της Ανάστασης του Χριστού όπως:
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει «Εἶναι πολλά μέν λοιπόν τά θαύματα τῆς τότε ἐποχῆς: Θεός πού σταυρώνεται, ἥλιος πού σκοτίζεται καί πάλι ἀνατέλλει (γιατί ἔπρεπε καί τά κτίσματα νά συμπάσχουν μέ τόν Κτίστη). Καταπέτασμα πού σχίζεται, αἷμα καί νερό πού χύνεται ἀπ’ τήν πλευρά (τό μέν αἷμα, γιατί ἦταν ἄνθρωπος, τό δέ νερό γιατί ἦταν πάνω ἀπ’ τόν ἄνθρωπο). Γῆ, πού σείεται, πέτρες πού σχίζονται γιά χάρη τῆς πέτρας (πού εἶναι ὁ Χριστός), νεκροί πού ἀνασταίνονται, ὡς ἐπιβεβαίωση τῆς τελευταίας καί κοινῆς ἀναστάσεως. Τά σημεῖα δέ στόν τάφο, τά μετά τόν τάφο, ποιός θά μποροῦσε ἐπάξια νά τά ὑμνήσει; Τίποτε δέ δέν ὑπάρχει σάν τό θαῦμα τῆς σωτηρίας μου: λίγες σταγόνες αἵματος ἀναπλάθουν τόν κόσμο ὅλο καί γίνονται σάν χυμός γάλακτος γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, πού συνδέουν καί συνάγουν ἐμᾶς σέ μιά ἑνότητα».
Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης λέει «Καί ἔτσι συνενώνει μέ τήν ἀνάσταση ὅλα τά διαχωρισμένα αὐτός πού βρίσκεται καί στά δύο, πού παρέδωσε μέ τήν ἐξουσία πού ἔχει, τό σῶμα του στήν καρδιά τῆς γῆς, ὅπως ἔχει γραφεῖ (Ματθ. 12, 40), καί ἔδωσε τήν ψυχή του ἀπό μόνος του, ὅπως λέει στόν Πατέρα του, “στά χέρια σου παραδίνω τό πνεῦμα μου” (Λουκ. 23, 43), καί στό ληστή “ἀπό σήμερα θά εἶσαι μαζί μου στόν παράδεισο” (Λουκ. 23, 43). Γιατί δέν πρέπει νά πιστεύουμε πώς εἶναι κάπου ἀλλοῦ ἡ θεία ἐκείνη βιοτή, πού λέγεται παράδεισος, παρά μόνο μέσα στήν εὐρύχωρη παλάμη Τοῦ Πατέρα».
Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης επισημαίνει «Ρωτᾶς ποιά εἶναι ἡ αἰτία αὐτῶν καί τί εἶναι ἐκεῖνο πού προκάλεσε αὐτή τήν τόσο μεγάλη χαρά καί λαμπρότητα; Ὁ Χριστός ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς καί ὅλος ὁ κόσμος γέμισε ἀπό ἀγαλλίαση. Κατάργησε μέ τό ζωοποιό του θάνατο τό θάνατο καί ὅλοι ὅσοι βρίσκονταν στόν Ἄδη ἐλευθερώθηκαν ἀπ’ τά δεσμά του. Ἄνοιξε τόν Παράδεισο καί τόν ἔκανε προσιτό σέ ὅλους. Πόσο, ἀλήθεια, μεγάλο βάθος, πού δέν μπορεῖ νά κατανοηθεῖ! Πόσο μεγάλο ὕψος, πού δέν μπορεῖ νά μετρηθεῖ! Πόσο φρικτό μυστήριο, πού ὑπερβαίνει τή δύναμη τοῦ νοῦ!».
Σάββατο 4 Μαΐου 2024
ΑΓΙΟ ΦΩΣ
Παρασκευή 3 Μαΐου 2024
ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΑΤΗΛΟ
Πέμπτη 2 Μαΐου 2024
ΤΟΠΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ
Μεγάλη Πέμπτη. Οι πιστοί πηγαίνουν στην εκκλησία και αφήνουν άνθη στον εσταυρωμένο.