Φυσικά εσύ θα ανήκεις στους άλλους. Το ποιο πιθανό να επενδύσεις τα χρήματά σου και να τα χάσεις. Τότε καταλαβαίνεις ότι οι χαρές τα πλατιά χαμόγελα και οι φιλοφρονήσεις απλά βοηθούν για να διοχετευτεί το χρήμα που διαθέτεις "σε αυτούς που πρέπει". Όταν αυτό τελειώσει, τότε τελειώνεις κι εσύ και είναι ώρα να του δίνεις. Είσαι πλέον και επικίνδυνος γιατί μπορείς να ανοίξεις τα μάτια σε νεοερχόμενα στο νησί αφελή θύματα,\
Κάπως έτσι έφθασε και ο Πυλάδης. Συμπεριφέρθηκε όπως ακριβώς οι Αιγινήτες επιχειρηματίες.
Νοίκιασε ένα χώρο, έκανε έναρξη και απλώθηκε όπως κάνουν όλοι. Ξαφνικά κατάλαβε ότι αυτό που κάνουν οι άλλοι δεν μπορούσε να το κάνει και αυτός. Τα όργανα της τάξης του έκαναν καθημερινές επισκέψεις. Πράττοντας το καθήκον τους, έστελναν έγγραφα και στην επιτροπή ποιότητας ζωής του δήμου. Αλλά ω του θαύματος τα έγγραφα του ΑΤ δεν χάθηκαν στο συρτάρι μαζί με των άλλων επιχειρηματιών του 1%.
15 Αυγούστου τον σφράγισαν μεγάλη η χάρη της. Άλλη μεταχείριση έχει το 1% άλλη ο Πυλάδης.
Αναμενόμενο ήταν ο Πυλάδης να χάσει την επιχείρησή του αφού καταστράφηκε. Επόμενο ήταν να φύγει και από το νησί. Σε κανένα δεν έλειψε, Ούτε καν τον θυμούνται.
Κάπνιζε, έπινε και σκεπτόταν. Κάποια μέρα αποφάσισε να τελειώσει με την στεναχώρια του. Αποφάσισε να την πετάξει. Πήγε στην βιβλιοθήκη του. Το μάτι του έπεσε στην Παλαιά διαθήκη,
Άρχισε να διαβάζει. Το μάτι του σταμάτησε στο "οφθαλμόν αντί οφθαλμού". Έκλεισε το βιβλίο , έβαλε ένα ουίσκι και άναψε τσιγάρο. Η ιδέα της ανταπόδοσης τον ενθουσίασε . Σκέφτηκε ότι έπρεπε να πετάξει την στεναχώρια του σε αυτούς που πρέπει, Άλλωστε και ο Άγιος Διονύσιος φεύγοντας καταράστηκε του Αιγινήτες. Συχώριο στον άγιο θα έκανε.
Τι έπραξε ο Πυλάδης, ποιος ξέρει. Άλλωστε όλους εμάς που δεν ανήκουμε στο 1% δεν μας νοιάζει.
\
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου