Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ

 

Ο Sigmund Freud και ο C. S. Lewis ζούσαν και οι δύο στην Αγγλία όταν ο πρωθυπουργός Neville Chamberlain κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία το 1939. Ο Φρόιντ είχε πρόσφατα εγκαταλείψει την Αυστρία που ελέγχεται από τους Ναζί με την οικογένειά του και διέμενε στο Λονδίνο. Ο Lewis, τότε στην Οξφόρδη, έγινε γνωστός ως συγγραφέας και θεολόγος με τη δημοσίευση των The Pilgrim’s Regress και Out of the Silent Planet.

Δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι οι δύο άνδρες έχουν συναντηθεί ποτέ. Τι θα γινόταν όμως αν είχαν;

Μια νέα ταινία, το Freud's Last Session - σε σκηνοθεσία Μάθιου Μπράουν, προσαρμοσμένη από ένα ομώνυμο έργο του Mark St. χρονών πατέρας της ψυχανάλυσης. Ο Anthony Hopkins (ο οποίος έπαιξε επίσης τον Lewis στο Shadowlands) φέρνει ένα περίπλοκο βάθος στον Freud τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής του και ο Matthew Goode (του Downton Abbey και το The Imitation Game) είναι ένας σοβαρός, νεότερος Lewis που αισθάνεται λίγο άβολα που σατιρίζει τον Freud. στο Pilgrim's Regress.

Σύντομα, όμως, δύο από τα μεγαλύτερα μυαλά του 20ου αιώνα συζητούν τα πάντα, από την ύπαρξη του Θεού μέχρι την προέλευση του κακού και την έννοια του πόνου. Είναι ένας αγώνας βαρέων βαρών και το Freud's Last Session προσφέρει θέσεις δίπλα στο ριγκ. Μια σύντομη ανταλλαγή δίνει το νόημα της συζήτησης:

Φρόιντ: Ο Θεός σου που δημιούργησε το καλό, ή οτιδήποτε άλλο, πρέπει να έχει δημιουργήσει και το κακό, το κακό. Επέτρεψε στον Εωσφόρο να ζήσει. τον άφησε να ανθίσει. Αλλά λογικά θα έπρεπε να τον είχε καταστρέψει. Είμαι σωστός? Σκέψου το.

Lewis: Ο Θεός έδωσε στον Εωσφόρο ελεύθερη βούληση, που είναι το μόνο πράγμα που κάνει δυνατή την καλοσύνη. Ένας κόσμος γεμάτος με πλάσματα χωρίς επιλογές είναι ένας κόσμος μηχανών. Οι άνθρωποι, όχι ο Θεός, είναι αυτοί που δημιούργησαν τις φυλακές και τη σκλαβιά και τις βόμβες. Τα βάσανα του ανθρώπου φταίει ο άνθρωπος.

Φρόιντ: Αυτή είναι η δικαιολογία και η εξήγηση σου για τον πόνο και την ταλαιπωρία; Έφερα τον δικό μου καρκίνο; Ή μήπως το να με σκοτώσεις είναι η εκδίκηση του Θεού για τη δυσπιστία μου;

Lewis: Δεν ξέρω. … Είναι η πιο δύσκολη ερώτηση από όλες, έτσι δεν είναι;

Εάν αυτό το πέρα ​​δώθε ήταν το σύνολο της ταινίας, θα ισοδυναμούσε με μια δραματοποιημένη εκδοχή του βιβλίου του ψυχιάτρου Armand Nicholi, The Question of God, το 2003, το οποίο έθεσε τις φιλοσοφίες του Lewis και του Freud δίπλα-δίπλα σε μη φανταστική μορφή και ενέπνευσε το έργο του St. Germain. Αλλά η συμπερίληψη προβληματικού παρελθόντος, οικογενειακών συγκρούσεων και προσωπικών ταλαιπωριών στο σενάριο μετακινεί την επίσκεψη του Lewis από έναν διανοητικό αγώνα σε ένα συναισθηματικά καθηλωτικό δράμα - και την άνθηση μιας φιλίας που δεν βασίζεται σε κοινές αξίες ή κοινά ενδιαφέροντα, αλλά στην ευαλωτότητα και την υπηρεσία.