Η Παγκοσμιοποίηση της Ιντιφάντα εν δράσει,

 

Bondi Beach, Αυστραλία - τρομοκρατική επίθεση αφήνει δώδεκα νεκρούς, συμπεριλαμβανομένου ενός ραβίνου, αφού τρομοκράτες άνοιξαν πυρ σε έναν εορτασμό Χανουκά με πάνω από 1000 άτομα.

ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ:

 

Υπάρχει ένας κύκλος επιρροής στην Ευρώπη που δεν εμφανίζεται ποτέ σε ψηφοδέλτια, δεν δίνει ποτέ συνεντεύξεις Τύπου, κι όμως έχει διαμορφώσει την εξωτερική πολιτική για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια. Ονομάζεται «Le Cercle», γνωστός και ως «Κύκλος Pinay». Μια ιδιωτική λέσχη μόνο με πρόσκληση, όπου η πολιτική εξουσία, οι υπηρεσίες πληροφοριών, η βιομηχανία και τα μέσα ενημέρωσης συναντώνται μακριά από τον δημόσιο έλεγχο.

Δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 από τον πρώην Γάλλο πρωθυπουργό Antoine Pinay και συγκέντρωσε διπλωμάτες, αριστοκράτες, αρχηγούς κατασκοπείας και χρηματοδότες υπό μια κατευθυντήρια αποστολή: να διασφαλίσει ότι η δυτική πολιτική εξυπηρετεί πάντα τα συμφέροντά της, όχι τη βούληση του λαού.

Αυτή δεν ήταν μια κοινωνία συζήτησης. Ήταν «παράλληλη διπλωματία»: μυστικός συντονισμός εξωτερικής πολιτικής, χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων, επιρροής των μέσων ενημέρωσης και στρατηγικών αλλαγής καθεστώτος που διεξάγονταν κεκλεισμένων των θυρών, πέρα ​​από το νόμο, την εποπτεία ή τη δημοκρατία.

Η ιδεολογία της αρχικά ήταν  αυστηρά συντηρητική αλλά συνδεδεμένη και με ισχυρές θρησκευτικές και αριστοκρατικές δομές· το είδος που πιστεύει ότι τα έθνη διοικούνται καλύτερα από λίγους εκλεκτούς αλλά σταδιακά ο μηχανισμός διαβρώθηκε από τους παγκοσμιοποιητές και την woke agenda, 

Τα μέλη προέρχονταν από υπηρεσίες πληροφοριών όπως η CIA και η MI6, μεγάλες τράπεζες και εταιρείες, ισχυρές εφημερίδες και πολιτικούς μηχανισμούς. Αυτή ήταν, και εξακολουθεί να είναι, μια υπερεθνική ελίτ με την ικανότητα να αντλεί μοχλούς εξουσίας από τις σκιές. Βρίσκονται πίσω από τις εκλογές, πίσω από τις κυβερνήσεις, πίσω από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ...

Αυτοί που πραγματικά μας κυβερνούν είναι κρυμμένοι στις σκιές. Ήρθε η ώρα να τραβήξουμε την αυλαία.

ΚΛΕΙΝΕΙ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2025 ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ

 

Κραυγή απελπισίας για τους είκοσι και πλέον ασθενείς που καλύπτει το Κέντρο Αιμοκάθαρσης Αίγινας. Την δε θερινή περίοδο αρκετοί Αθηναίοι κάνουν τις διακοπές τους στην Αίγινα καθώς το Κέντρο Αιμοκάθαρσης καλύπτει τις ανάγκες τους.

Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες δημοσιογραφικές πληροφορίες η διακοπή της σύμβασης στις 15 Δεκεμβρίου 2025  δεν είναι αποτέλεσμα της βούλησης του υπεύθυνου ιατρού του κέντρου ο οποίος αντιστάθηκε σθεναρά τα τελευταία 6 χρόνια.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες την περίοδο του COVID ενώ οι ασθενείς εισέπρατταν από τις αρμόδιες υπηρεσίες το μηνιαίο επίδομα κανονικά, η επιχορήγηση προς το κέντρο αιμοκάθαρσης διακόπηκε.

Για να δημιουργηθεί το κέντρο αιμοκάθαρσης ο υπεύθυνος ιατρός πήρε δάνειο ύψους 200.000 ευρώ το χρεολύσιο του οποίου πλήρωνε κάλυπτε η επιχορήγηση του ΕΟΠΥ. Μέχρι πρότινος κατάφερε να καλύψει τις υποχρεώσεις  καθώς είχε έρθει σε συνεννόηση με το fund που ανέλαβε το δάνειο για διετή αναστολή παρελθόντων πληρωμών. Η περίοδος χάριτος έληξε και από την πρώτη Ιανουαρίου του 2026 το fund κατάσχει τα χρήματα που εισπράττει το κέντρο χωρίς τα οποία δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι ενώ ο γιατρός Μανώλης λογοθέτης είχε λάβει διαβεβαιώσεις ότι θα εισπράξει τα χρωστούμενα (με τα οποία κατόπιν συμφωνίας θα εξοφλούσε το fund) ακόμα και από τον ίδιο τον αρμόδιο Υπουργό ο οποίο συζήτησε το θέμα και στην Βουλή, για λόγους που κάποιοι γνωρίζουν υπάρχει άρνηση.  Δεν θα μας εκπλήξει αν ο γιατρός προχωρήσει νομικά και κάποιοι βρεθούν αντιμέτωποι για παράβαση καθήκοντος για κακούργημα  με ενδεχόμενο δόλο.

Τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα για τους ασθενείς το 10% των οποίων είναι κάτω από 60 ενώ υπάρχουν και αρκετοί υπερήλικες .

Εν κατακλείδι.

Το Κέντρο Αιμοκάθαρσης κλείνει.

Το Κέντρο Υγείας υπολειτουργεί με δύο γιατρούς, δύο νοσοκόμες , δύο οδηγούς ασθενοφόρου και χωρίς επάρκεια φαρμάκων.

Το Νοσοκομείο (ευτυχώς που υπάρχει) έχει ένα γιατρό.

Κατά τα άλλα

Καλά Χριστούγεννα

Είναι η Ευρώπη η χαμένη στη νέα διαμάχη μεγάλων δυνάμεων μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας;

 

Καθώς ο Τραμπ εγκαταλείπει τους συμμάχους με μια επιθετική πολιτική «Πρώτα η Αμερική», η γηραιά ήπειρος αντιμετωπίζει ένα νευρικό και αβέβαιο μέλλον.

Η Ευρώπη κάποτε υπέγραψε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ με όνειρα ενότητας, ισχύος και κοινού πεπρωμένου. Αλλά τρεις δεκαετίες αργότερα, αυτό το όνειρο σπάει. Αυτό που υποτίθεται ότι ήταν το κόσμημα της μεταπολεμικής σταθερότητας αγωνίζεται τώρα να κρατήσει τη θέση του σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από την ωμή δύναμη της αντιπαλότητας των υπερδυνάμεων.

Η ιστορική έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου μέσω του Brexit ήταν ο πρώτος σεισμός - μια μεγάλη παγκόσμια δύναμη απομακρύνεται από το ευρωπαϊκό εγχείρημα και αφήνει πίσω της μια ένωση κλονισμένη και αβέβαιη για τον εαυτό της. Αλλά η πραγματική καταιγίδα ήρθε αργότερα. Ο βάναυσος πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία και το αμετανόητο δόγμα «Πρώτα η Αμερική» του Τραμπ διέλυσαν την ψευδαίσθηση της ασφάλειας που νόμιζε ότι είχε η Ευρώπη. Χωρίς ισχυρές εγγυήσεις των ΗΠΑ, η ανατολική πλευρά της ηπείρου φαίνεται ξαφνικά εκτεθειμένη - και οι ηγέτες της Ευρώπης αγωνίζονται.

Έπειτα ήρθε η στιγμή που συμβόλιζε τη νέα πραγματικότητα της Ευρώπης: αναφορές για Ευρωπαίους ηγέτες που συνωστίζονταν γύρω από το γραφείο του Τραμπ σαν υφισταμένοι που περιμένουν εντολές. Μέρες αργότερα, ο Λευκός Οίκος δημοσίευσε μια εκπληκτική Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας 33 σελίδων, η οποία κατακεραυνώνει ανοιχτά την Ευρώπη για «απώλεια της ταυτότητάς της», αποτυχία στην άμυνα, καταστολή της ελευθερίας του λόγου και μεταμόρφωση που έχει υποστεί από τη μετανάστευση. Ήταν η πιο άμεση κριτική από την Ουάσιγκτον εδώ και χρόνια - και πόνεσε.

Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η παγκόσμια επιρροή της Ευρώπης συρρικνώνεται. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία διαπραγματεύονται την τύχη της Ουκρανίας, ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Ζελένσκι, βρίσκονται στο περιθώριο. Μια διαρροή τηλεφωνικής κλήσης αποκάλυψε ακόμη και τον Μακρόν να προειδοποιεί τον Ζελένσκι να μην εμπιστεύεται τον Τραμπ - ένα σημάδι της κατάρρευσης της εμπιστοσύνης μεταξύ της Ουάσιγκτον και των παλαιότερων συμμάχων της. Και με τις εμπορικές εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας να ωθούν την Ευρώπη σε αντίθετες κατευθύνσεις, η ΕΕ αντιμετωπίζει τώρα αδύνατες επιλογές που απειλούν το οικονομικό και τεχνολογικό της μέλλον.

Ωστόσο, οι αναλυτές λένε επίσης ότι δεν έχει τελειώσει. Η Ευρώπη μπορεί να είναι πληγωμένη, αλλά εξακολουθεί να ασκεί τεράστια οικονομική και ρυθμιστική ισχύ, και η πίεση αυτής της αναμέτρησης των μεγάλων δυνάμεων ωθεί την ΕΕ να επανεξετάσει την άμυνα, την αυτονομία και τη θέση της στον κόσμο. Το ερώτημα τώρα είναι απλό - και φορτισμένο: Μήπως η Ευρώπη βιώνει την παρακμή της ή τον από καιρό αναμενόμενο μετασχηματισμό της;

Η ΝΕΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΩΝ ΗΠΑ. "ΠΡΩΤΑ Η ΑΜΕΡΙΚΗ"

 

Ο λάθος δρόμος του παρελθόντος

Οι αμερικανικές στρατηγικές από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου έχουν αποτύχει — έχουν υπάρξει λίστες επιθυμιών ή επιθυμητών τελικών καταστάσεων· δεν έχουν ορίσει με σαφήνεια τι θέλουμε, αλλά αντίθετα έχουν διατυπώσει αόριστες κοινοτοπίες· και συχνά έχουν υποτιμήσει λανθασμένα τι θα έπρεπε να θέλουμε.

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι ελίτ της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής έπεισαν τους εαυτούς τους ότι η μόνιμη αμερικανική κυριαρχία σε ολόκληρο τον κόσμο ήταν προς το συμφέρον της χώρας μας. Ωστόσο, οι υποθέσεις άλλων χωρών μας αφορούν μόνο εάν οι δραστηριότητές τους απειλούν άμεσα τα συμφέροντά μας.

 Οι ελίτ μας υπολόγισαν λανθασμένα την προθυμία της Αμερικής να επωμιστεί για πάντα παγκόσμια βάρη, στα οποία ο αμερικανικός λαός δεν έβλεπε καμία σχέση με το εθνικό συμφέρον.

Υπερεκτίμησαν την ικανότητα της Αμερικής να χρηματοδοτήσει, ταυτόχρονα, ένα τεράστιο κράτος κοινωνικής πρόνοιας, ρυθμιστικό-διοικητικό, παράλληλα με ένα τεράστιο στρατιωτικό, διπλωματικό, σύστημα πληροφοριών και σύμπλεγμα εξωτερικής βοήθειας. Έθεσαν εξαιρετικά λανθασμένα και καταστροφικά στοιχήματα στην παγκοσμιοποίηση και το λεγόμενο «ελεύθερο εμπόριο», τα οποία υπονόμευσαν την ίδια τη μεσαία τάξη και τη βιομηχανική βάση από την οποία εξαρτάται η αμερικανική οικονομική και στρατιωτική υπεροχή. Επέτρεψαν σε συμμάχους και εταίρους να μετακυλίσουν το κόστος της άμυνάς τους στον αμερικανικό λαό και μερικές φορές να μας σύρουν σε συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις  κεντρικές των συμφερόντων τους, αλλά περιφερειακές ή άσχετες με τα δικά μας. Και συνέδεσαν την αμερικανική πολιτική με ένα δίκτυο διεθνών θεσμών, μερικοί από τους οποίους οδηγούνται από τον απροκάλυπτο αντιαμερικανισμό και πολλοί από έναν διεθνισμό που επιδιώκει ρητά να διαλύσει την κυριαρχία των ατομικών κρατών. Συνοψίζοντας, όχι μόνο οι ελίτ μας επιδίωξαν έναν θεμελιωδώς ανεπιθύμητο και αδύνατο στόχο, αλλά με αυτόν τον τρόπο υπονόμευσαν τα ίδια τα μέσα που ήταν απαραίτητα για την επίτευξη αυτού του στόχου: τον χαρακτήρα του έθνους μας πάνω στον οποίο χτίστηκαν η δύναμη, ο πλούτος και η ευπρέπειά του.

Ο νέος οδικός χάρτης

Θέλουμε να διατηρήσουμε την απαράμιλλη «ήπια ισχύ» των Ηνωμένων Πολιτειών, μέσω της οποίας ασκούμε θετική επιρροή σε όλο τον κόσμο, η οποία προωθεί τα συμφέροντά μας. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα μετανιώσουμε για το παρελθόν και το παρόν της χώρας μας, ενώ παράλληλα θα σεβόμαστε τις διαφορετικές θρησκείες, τους πολιτισμούς και τα συστήματα διακυβέρνησης άλλων χωρών.

Η «ήπια ισχύς» που εξυπηρετεί το πραγματικό εθνικό συμφέρον της Αμερικής είναι αποτελεσματική μόνο εάν πιστεύουμε στο εγγενές μεγαλείο και την αξιοπρέπεια της χώρας μας.

Τέλος, θέλουμε την αποκατάσταση και την αναζωογόνηση της αμερικανικής πνευματικής και πολιτιστικής υγείας, χωρίς την οποία η μακροπρόθεσμη ασφάλεια είναι αδύνατη. Θέλουμε μια Αμερική που να λατρεύει τις παλιές της δόξες και τους ήρωές της και που να προσβλέπει σε μια νέα χρυσή εποχή. Θέλουμε έναν λαό που να είναι περήφανος, χαρούμενος και αισιόδοξος ότι θα αφήσει τη χώρα του στην επόμενη γενιά καλύτερη από ό,τι τη βρήκε. Θέλουμε έναν αμειβόμενο εργαζόμενο πληθυσμό - χωρίς κανέναν να κάθεται στο περιθώριο - που να αντλεί ικανοποίηση γνωρίζοντας ότι η εργασία του είναι απαραίτητη για την ευημερία του έθνους μας και για την ευημερία των ατόμων και των οικογενειών. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τον αυξανόμενο αριθμό ισχυρών, παραδοσιακών οικογενειών που μεγαλώνουν υγιή παιδιά.

Προτεραιότητες

• Η εποχή της μαζικής μετανάστευσης τελείωσε

• Προστασία Βασικών Δικαιωμάτων και Ελευθεριών –

. Κατανομή και Μετατόπιση Βαρών –

• Αναδιάταξη μέσω της Ειρήνης –

• Οικονομική Ασφάλεια

Η ευρεία πολιτική μας για την Ευρώπη θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στα εξής:

• Αποκατάσταση συνθηκών σταθερότητας εντός της Ευρώπης και στρατηγικής σταθερότητας

με τη Ρωσία·

• Δυνατότητα στην Ευρώπη να σταθεί στα πόδια της και να λειτουργήσει ως ομάδα ευθυγραμμισμένων

κυρίαρχων εθνών, μεταξύ άλλων αναλαμβάνοντας την κύρια ευθύνη για την

άμυνά της, χωρίς να κυριαρχείται από καμία αντίπαλη δύναμη·

• Καλλιέργεια αντίστασης στην τρέχουσα πορεία της Ευρώπης εντός των ευρωπαϊκών

εθνών·

• Άνοιγμα των ευρωπαϊκών αγορών σε αμερικανικά αγαθά και υπηρεσίες και διασφάλιση δίκαιης

μεταχείρισης των Αμερικανών εργαζομένων και επιχειρήσεων·

• Οικοδόμηση των υγιών εθνών της Κεντρικής, Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης

μέσω εμπορικών δεσμών, πωλήσεων όπλων, πολιτικής συνεργασίας και πολιτιστικών

και εκπαιδευτικών ανταλλαγών·

• Τερματισμός της αντίληψης και αποτροπή της πραγματικότητας του ΝΑΤΟ ως μιας διαρκώς

επεκτεινόμενης συμμαχίας· και

• Ενθάρρυνση της Ευρώπης να αναλάβει δράση για την καταπολέμηση της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας των μερκαντιλιστών, της

τεχνολογικής κλοπής, της κυβερνοκατασκοπείας και άλλων εχθρικών οικονομικών πρακτικών.