Υπάρχει ένα τείχος στα σύνορα στη Μέση Ανατολή που μοιάζει σαν να χτίστηκε για να συγκρατήσει μια εισβολή, αλλά δεν χτίστηκε από το Ισραήλ. Βρίσκεται στο νότιο άκρο της Λωρίδας της Γάζας, χωρίζοντας τους «Παλαιστίνιους» από τους Άραβες γείτονές τους στην Αίγυπτο.
Για τους αμύητους, η τεράστια κλίμακα αυτών των οχυρώσεων, με τις τεράστιες πλάκες από σκυρόδεμα, τα υπόγεια χαλύβδινα τείχη και τα στρώματα από συρματόπλεγμα, μπορεί να φαίνεται υπερβολική για ένα σύνορο που μοιράζονται δύο μουσουλμανικοί πληθυσμοί. Αλλά αυτή η αρχιτεκτονική αποκαλύπτει μια αλήθεια που το παγκόσμια αφήγημα προσπαθεί να θάψει.
Το αιγυπτιακό κράτος έχει διαγνώσει την ριζοσπαστική ιδεολογία που υποβόσκει στη Γάζα ως ένα εξαιρετικά μεταδοτικό παθογόνο. Ως Ιρανός, αναγνωρίζω αμέσως αυτήν την ασθένεια. Παρακολούθησα ένα στέλεχος αυτού του εξτρεμισμού να κατατρώει πυρετωδώς την ίδια μου την πατρίδα, καταστρέφοντάς την από μέσα προς τα έξω. Η Αίγυπτος βλέπει τα ίδια συμπτώματα να εκδηλώνονται στο κατώφλι της και έχει σιωπηλά εφαρμόσει μια ερμητική σφραγίδα για να προστατεύσει το δικό της έθνος.
Ενώ ο κόσμος καταδικάζει το Ισραήλ για τη διατήρηση ενός φράχτη ασφαλείας, αυτοί παραμένουν σιωπηλοί καθώς η Αίγυπτος οχυρώνει τα σύνορά της ενάντια στους ίδιους ακριβώς ανθρώπους. Αυτό το διπλό μέτρο και σταθμά αποκαλύπτει μια σκληρή πραγματικότητα. Το γεγονός ότι ένα αραβικό έθνος αισθάνεται την ανάγκη να κατασκευάσει τόσο ακραίες οχυρώσεις αποδεικνύει ότι ο κίνδυνος μέσα στη Γάζα δεν είναι ισραηλινή κατασκευή. Είναι μια πραγματικότητα τόσο κακοήθης που ακόμη και οι δικοί τους μουσουλμάνοι γείτονες έχουν συνειδητοποιήσει ότι το άνοιγμα αυτής της πύλης δεν είναι πράξη ελέους, αλλά πράξη αυτοκτονίας.
Armin Navabi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου