ΤΣΑΡΛΙ ΚΕΡΚ. ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ ΜΙΣΟΣ ΠΟΥ ΕΣΠΕΙΡΕ Ο ΟΜΠΑΜΑ

 

Ο θρύλος του ραδιοφώνου Γουίλι Κάνινγκχαμ παρατήρησε κάτι σχετικά με τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ που θα έπρεπε να σοκάρει κάθε Αμερικανό! 

Όπως είπε ο Γουίλι στο 700WLW, «Σύμφωνα με έναν αξιωματούχο των αρχών επιβολής του νόμου, ο πυροβολισμός ήρθε από 200 μέτρα μακριά. Υπάρχουν μόνο τρία ή τέσσερα κτίρια που έχουν ύψος περίπου τρεις έως τέσσερις ορόφους. Ήταν, ίσως χρησιμοποιήσω τον όρο, μια τέλεια φωλιά ελεύθερου σκοπευτή όπου είσαι ελαφρώς υπερυψωμένος. Η προσοχή όλων δεν είναι στραμμένη προς εσένα, αλλά προς την άλλη πλευρά».

Διακόσια μέτρα είναι μια απίστευτα δύσκολη βολή, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες.

Αυτό είναι το είδος της εμβέλειας όπου οι εκπαιδευμένοι σκοπευτές βασίζονται σε πυρομαχικά ελεύθερου σκοπευτή κατάλληλης ποιότητας - φυσίγγια όπως .308 ή 6.5 Creedmoor, σχεδιασμένα για ακρίβεια και σταθερότητα.

Σε αυτή την απόσταση, δεν πατάς απλώς μια σκανδάλη. Υπολογίζεις την μετατόπιση του ανέμου, την υγρασία και το υψόμετρο. Και με κάποιο τρόπο, διατηρείς τον καρδιακό παλμό και την αναπνοή σου.

Ένας πλευρικός άνεμος 8 χλμ/ώρα μπορεί να μετακινήσει μια σφαίρα εκατοστά από τον στόχο στα 200 μέτρα.

Ωστόσο, ο σκοπευτής χτύπησε τον λαιμό - ακριβώς εκεί που έπρεπε. Κανένα αλεξίσφαιρο γιλέκο δεν θα το είχε σταματήσει αυτό.

Ο Cunningham το συνέκρινε επίσης με την απόπειρα δολοφονίας του Trump: «Οι πυροβολισμοί στο Butler της Πενσυλβάνια έγιναν από απόσταση περίπου 70 γιάρδων. Ευτυχώς, ο πρόεδρος γύρισε το κεφάλι του μόνο για ένα σύντομο δευτερόλεπτο, τον χτύπησε στον λαιμό, όχι στο πλάι του κρόταφου».

Σε σχεδόν τριπλάσια απόσταση, ο δολοφόνος του Kirk δεν αστόχησε.

Και η επιλογή του στόχου ήταν σκόπιμη.

Ο Cunningham είπε: «Έκανε αυτό που έκανε στη Γιούτα όταν ένας δολοφόνος από απόσταση 200 γιάρδων με ένα τουφέκι τον πυροβόλησε στον λαιμό και δεν επέζησε». Αν ο Charlie φορούσε θώρακα, ο ελεύθερος σκοπευτής στόχευε σκόπιμα στο ένα κενό που ένα γιλέκο δεν μπορεί να προστατεύσει. Αυτό απαιτεί υπολογισμό, εκπαίδευση και ψυχρή υπομονή.

Ο σχεδιασμός επεκτάθηκε μέχρι την απόδραση.

Ο Cunningham εξήγησε: «Αυτό το άτομο... πιθανότατα πήρε το τουφέκι μαζί του. Θα μπορούσες να σπάσεις την κάννη και μετά να μπεις στο αυτοκίνητό σου και να φύγεις». Αυτή ήταν ανάλυση του χώρου, logistics και στρατηγική διαφυγής - δουλειά ενός επαγγελματία, όχι ενός τρελού. Και το συμπέρασμα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο: «Δεν επρόκειτο για κάποιον τρελό, αυτοκτονικό τρελό... Ήταν ένα κατευθυνόμενο πολιτικό χτύπημα. Το άτομο έπρεπε να αποκτήσει ένα σκόπευτρο. Το άτομο έπρεπε να βρεθεί σε μια φωλιά ελεύθερου σκοπευτή και να το σκεφτεί, να εκτελέσει το σχέδιο και, φαινομενικά, να καταστρώσει ένα σχέδιο για να φύγει».

 Ο Κάνινγκχαμ υπενθύμισε στη συνέχεια στους ακροατές την ιστορία της Αμερικής: «Ο Λίνκολν σκοτώθηκε από έναν υποστηρικτή της Συνομοσπονδίας. Ο Κένεντι από έναν κομμουνιστή στο Ντάλας. Ο Ρόμπερτ Κένεντι από έναν Παλαιστίνιο ακτιβιστή. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ από έναν λευκό υπερασπιστή που ήθελε να φιμώσει τη φωνή των πολιτικών δικαιωμάτων».

 Τώρα ο Τσάρλι Κερκ εντάσσεται σε αυτή την τραγική γραμμή - δεν καταρρίφθηκε από μια συζήτηση, αλλά από τη σφαίρα ενός ελεύθερου σκοπευτή.

 Ψυχρόαιμος. Επαγγελματίας. Σκόπιμος.

 Μια πολιτική δολοφονία που σχεδιάστηκε για να φιμώσει όχι μόνο έναν άνθρωπο, αλλά ένα ολόκληρο κίνημα.

 Επίσης, τώρα γνωρίζουμε ότι τα φυσίγγια που πυροδοτήθηκαν είχαν χαραγμένες λέξεις που εξέφραζαν την τρανς και αντιφασιστική ιδεολογία. Πραγματικά απαίσια και κακά.

Μπορώ να σας πω το εξής - γνωρίζω τον Γουίλι Κάνινγκχαμ από το λύκειο. Πάντα έλεγε την αλήθεια και είναι Αμερικανός πατριώτης. Και έχει δίκιο που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για αυτό το υπολογισμένο χτύπημα.

Η πολιτική μας πήρε μια πολύ σκοτεινή τροπή χθες. Η Αμερική αξίζει απαντήσεις.

(Πιθανός δράστης ο Skye Valadez)