Η ένταξη των αναπήρων στην αγορά
Τα περίπτερα αποτελούν μια ευφυέστατη ιδέα των αρχών του 20ού αιώνα ως μέσο βοήθειας από το κράτος σε όλους εκείνους τους Ελληνες που προσέφεραν υπηρεσίες στην Ελλάδα σε περιόδους πολέμου.
Δίνοντάς τους τη δυνατότητα για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και προσφέροντας τους τρόπους ώστε να συνεχίζουν να είναι παραγωγικοί και ενταγμένοι στο κοινωνικό πλαίσιο, παρά τα όποια προβλήματα υγείας μπορεί να αντιμετώπιζαν (από τραυματισμούς).
Ουσιαστικά αποτέλεσαν πρόνοια για τα θύματα των πολέμων, ένα γεγονός πρώτης ανάγκης, το οποίο απαιτούσε άμεσες και ουσιαστικές λύσεις για τις πολιτικές και πολιτειακές αρχές της Ελλάδας στα πρώτα χρόνια των αρχών του 20ού αιώνα.
Προπομπός των περιπτέρων υπήρξαν τα μικρά καπνοπωλεία που είχαν εμφανιστεί αμέσως μετά την επανάσταση του 1821 σε μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας (Αθήνα, Ναύπλιο).
Παρατηρήσεις
Τα περίπτερα ήταν μια ανέξοδη λύση για να αποζημιώσει η πολιτεία αυτούς που πρόσφεραν στους κοινούς αγώνες του έθνους οι οποίοι λόγω τραυματισμών είχαν δισκολία στον βιοπορισμό τους. Ως προς την εξυπηρέτηση του σκοπού υπάρχει η δυνατότητα εκμίσθωσης του περιπτέρου σε τρίτους.
Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και το περίπτερο επί της Λεωφόρου Δημοκρατίας 35 στην Αίγινα. Στην πολύχρονη πορεία του άλλαξε πολλούς ενοικιαστές.
Το πρόβλημα φαίνεται να προέκυψε όταν "¨Ενας συγκεκριμένος" άνθρωπος πήρε την σκυτάλη των ενοικιαστών.
Επειδή ο συγκεκριμένος άνθρωπος νοίκιασε το περίπτερο, το από πολιτικά κέντρα της πρωτευούσης κατεστημένο επιτέθηκε στην ηλικιωμένη ιδιοκτήτρια (σύζυγο ανάπηρου πολέμου) του περιπτέρου.
Πρωτοφανής ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε η δημοτική αρχή. Ανταποκρίθηκε σε αίτημα του τελούντος υπό την προστασία των πολιτικών κέντρων της πρωτευούσης εκλεκτού της, και έφερε το θέμα αφαίρεσης της άδειας του περιπτέρου όχι μία και δύο αλλά οκτώ φορές μέχρι να πετύχει ο στόχος.
Στα αυτιά μας αντυχεί η κραυγή που ακούσαμε πριν λίγα χρόνια: "Τον φάγαμε τον ένα" . Μόνο που ο ένας που φάγανε άφησε πίσω του τρία ανήλικα ορφανά . Αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τα πολιτικά κέντρα της πρωτευούσης . Φτάνει να εξυπηρετηθεί ο προστετευόμενός τους με κάθε τρόπο ανεξαρτήτους κόστους και αδιαφορόντας για την απώλεια ανθρώπινης ζωής.