ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΜΟΝΗΣ

Σε κατάσταση αναμονής το παραλιακό μέτωπο της Αίγινας. Η δημοτική αρχή "στόλισε" τα πεζοδρόμια με κίτρινες γραμμές. Κάποιοι καταστηματάρχες έστησαν ομπρέλες στο χρώμα που αρμόζει στο γούστο του καθενός. Μέχρι και "γυάλινο μαντρί" στήθηκε ίσως για το καρναβάλι  για να μπουν τα γίδια στο μαντρί. Γενικώς, ο κάθε ένας επιχειρηματίας κάνει ότι θέλει. Άλλωστε οι επαγγελματίες του προτεκτοράτου της παραλίας αυτό έκαναν πάντα. Γιαυτό φρόντιζαν να βγάζουν τον δικό τους δήμαρχο. Για να τους κάνει τα κέφια. Μόνο που την τελευταία φορά η δημοτική αρχή που στήριξαν και οι βουλευτάδες που την προωθούσαν, ηττήθηκαν κατά κράτος. Οι πέργκολες έφυγαν, τα νεοκλασικά αποκαλύφθηκαν. Τόσο μεγάλος αγώνας για να μείνουν οι παράνομες πέργκολες στην θέση τους, δύο τροπολογίες στην βουλή και αποτέλεσμα ένα τίποτα. Μόνο τα σύμβολα του καθεστώτος έμειναν στην θέση τους για να θυμίζουν ότι ενώ επί Καποδίστρια η Αίγινα υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα της νεωτέρας Ελλάδος,  σήμερα το όνομά της που κοσμεί νεοκλασσικά του παραλιακού μετώπου είναι "Rent a Car". Ίσως γιαυτό να έγινε η διαγράμμιση στην κάτω πλευρά του πεζοδρομίου. Για να παρκάρουν οι γουρούνες.

ΝΕΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ

Πάρκινγκ μοτοποδηλάτων απέκτησε η παραλία. Η κίτρινη διαγράμμιση στο πεζοδρόμιο της παραλίας έδειξε αμέσως την χρησιμότητά της. Ο ελεύθερος χώρος που είναι για τους πεζούς, καταλαμβάνεται από μηχανές , μοτοποδήλατα και αυτοκίνητα.  Φυσικά η διαγράμμιση έγινε σύμφωνα με όσα προβλέπει ??? κάτι που δεν ψηφίστηκε ακόμα (που μπορεί και να μην ψηφιστεί) αλλά μάλλον ανταποκρίνεται σε αυτό που επέλεξαν με την ψήφο τους οι επαγγελματίες τις παραλίας. Η σημερινή πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα των δικών τους επιλογών.

ΑΠΟΒΙΒΑΣΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΣΕ ΧΙΟ, ΛΕΣΒΟ, ΣΑΜΟ & ΑΛΛΑ ΝΗΣΙΑ

Προφανώς η κυβέρνηση αποφάσισε να δείξει έμπρακτα ότι τηρεί τις προεκλογικές τις υποσχέσεις. Υποσχέσεις δόθηκαν πολλές και σε πολλούς αποδέκτες. Αυτοί που ψήφισαν άκουσαν και νόμισαν ότι οι υποσχέσεις ήταν γι αυτούς , έκαναν λάθος. Για τα γίδια είναι ο σανός, και η ΝΔ ξέρει πολύ καλά το παιχνίδι. Οι αποδέκτες των υποσχέσεων ήταν εκτός συνόρων.
"Έξω οι χρηματοδοτούμενες από τον συνεργάτη των ΝΑΖΙ" ΜΚΟ. Το 1944 ήταν η καλύτερη χρονιά της ζωής του, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του. Ήταν η χρονιά που βοήθησε τον προστάτη του να στείλει τους ομόθρησκους του στα κρεματόρια του Άουσβιτς. Το πρόβλημα πρέπει να χτυπηθεί στην ρίζα του. Την απέλασή του από τις ΗΠΑ στην γενέτηρά του Ουγγαρία ζητούν οργανώσεις των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με την τροπολογία Holtzman, "Οιοσδήποτε αλλοδαπός ο οποίος ..σε συνεργασία ή με την καθοδήγηση (ΙΙ)  όποιας κυβέρνησης σε όποια περιοχή που βρίσκεται υπό κατοχή από τις στρατιωτικές δυνάμεις της κυβέρνησης της Ναζιστικής Γερμανίας (ΙΙΙ) όποιας κυβέρνησης εγκαθιδρύθηκε με την βοήθεια ή σε συνεργασία με την Ναζιστική κυβέρνηση της Γερμανίας ή (ΙV) όποια κυβέρνηση ήταν σύμμαχος με την Ναζιστική κυβλερνηση της Γερμανίας, διέταξε, βοήθησε, υποκίνησε, συμπαραστάθηκε, ή με άλλο τρόπο συμμετείχε στην καταδίωξη προσώπων λόγω της φυλής τους, της θρησκείας τους της εθνικόρητάς τους ή των πολιτικών τους πεποιθήσεων, δεν γίνεται αποδεκτός (για να πάρει άδεια παραμονής στις ΗΠΑ).Αυτοί οι λόγοι αποτελούν αιτία απέλασης του ακόμα και αναδρομικά.
Στην εκπομπή 60 Minutes (https://www.youtube.com/watch?v=SGWizajL7tA) ο Σόρος παραδέχτηκε ότι εργαζόταν με έναν Ούγγρο συνεργάτη των ΝΑΖΙ για να κατάσχουν περιουσίες Εβραίων. "Πήγαινα μαζί του και κατασχέσαμε μεγάλες περιουσίες Εβραίων" είχε πει στην εκπομπή Adam Smith's World (PBS series) την δεκαετία του 1990 όταν ο ρόλος του σχετικά με την παγκοσμιοποίηση δεν ήταν ακόμα γνωστός.
Ως αμετανόητος , και λόγω της συνεργασίας του στον διωγμό των Εβραίων, μπορεί να απελαθεί στην γενέτηρά του Ουγγαρία καθώς το παρελθόν του τον καθιστά την παραμονή του σε Αμερικανικό έδαφος απαράδεκτη.
Στην Ελλάδα έχει πολλούς φίλους και χρηματοδοτεί πολλές ΜΚΟ. Διαθέτει άριστες σχέσεις με την σημερινή κυβέρνηση όπως και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Τις πταίει? Πρώτοι όλοι εμείς που δεν δίνουμε σημασία ποιος ελέγχεται από ποιόν.
Φτάσαμε στα σημερινά αδιέξοδα όπου τα ΜΑΤ ως στρατός κατοχής χτυπούν ¨Ελληνες και κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι φέρανε τον Ελληνικό λαό στα όριά του την ώρα που όλες οι πολιτικές δυνάμεις συντάσσονται και υπηρετούν την παγκοσμιοποίηση.
Δυστυχώς, χάρη στην κυβέρνηση Τσίπρα, οι μετανάστες μπορούν να "επιστραφούν στην Τουρκία" μόνο από το σημείο πρώτης εισόδου (δηλαδή τα νησιά). Αν προωθηθούν στην ενδοχώρα τους φορτωθήκαμε. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τους φορτώσουν σε όλη την χώρα.Μόνη λύση το κλείσιμο των συνόρων και η ταχύτατη διαδικασία επαναπροώθησής τους. Αν τώρα, οι νησιώτες αντί να πολεμούν τα ΜΑΤ δείξουν την ίδια "αγάπη" για τις ΜΚΟ κάτι θα αλλάξει. Το πρόβλημα λύνεται στην ρίζα του χτυπώντας το εκεί που πρέπει όσο σκληρά πρέπει. Χωρίς παροχές κανένας μετανάστης δεν θέλει να μείνει σε μια χώρα που δεν αγαπάει αλλά μισεί ακόμα και τους δικούς της πολίτες.

ΨΗΦΗΣΑΝ ΛΑΘΟΣ. ΦΤΑΙΕΙ Η "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ"

Δεν πέρασαν έξη μήνες από τότε που ανέλαβε καθήκοντα η νέα διοίκηση και καθημερινά ακούμε πολίτες να λένε πως μετάνιωσαν γιατί "ψήφισαν λάθος". Όμως, λίγους μήνες πριν, όταν έφθασαν μπροστά στην κάλπη, ήταν σίγουροι για την επιλογή τους. Εμπιστεύθηκαν γιδοβοσκούς,επηρεάστηκαν από βουλευτικά και άλλα συναφή γραφεία, τους τρόμαξε ο φόβος του θανάτου που εμπορεύονται κάποιοι, δελεάστηκαν από υποσχέσεις και "δωράκια"    και οδηγήθηκαν στην κάλπη ως όχλος . Το κείμενο που ακολουθεί δίνει μια εξήγηση στο φαινόμενο.
Πηγαίνετε σε μια συναυλία. Στη γωνία του δρόμου πέφτετε πάνω σε μια ομάδα ατόμων που κοιτάζουν τον ουρανό. Χωρίς να σκεφτείτε, σηκώνετε το κεφάλι. Γιατί; Λόγω του φαινομένου που ονομάζουμε κοινωνική απόδειξη.
Στη μέση του κονσέρτου, σ’ ένα κομμάτι που ο σολίστας εκτελεί με μπρίο, κάποιος μέσα στο κοινό αρχίζει να χειροκροτεί και, ένα δευτερόλεπτο αργότερα, όλη η αίθουσα κάνει το ίδιο. Το ίδιο κι εσείς. Γιατί; Πάλι η κοινωνική απόδειξη.
Μετά τo κονσέρτο πηγαίνετε στο βεστιάριο για να πάρετε το παλτό σας. Παρατηρείτε ότι τα άτομα που στέκονται μπροστά σας στην ουρά αφήνουν νομίσματα σ’ ένα πιάτο, ενώ το βεστιάριο περιλαμβάνεται στην τιμή του εισιτηρίου. Τι κάνετε; Αφήνετε κι εσείς πουρμπουάρ. Λόγω της κοινωνικής απόδειξης (που αποκαλείται ενίοτε πνεύμα κοπαδιού, αγελαίο ένστικτο ή, γενικότερα,κομφορμισμός), συμπεριφέρομαι όπως οι άλλοι. Με άλλα λόγια, όσο περισσότερα άτομα επιδοκιμάζουν μια ιδέα, τόσο καλύτερη είναι αυτή η ιδέα- πράγμα, φυσικά, παράλογο.

Πίσω από τις κερδοσκοπικές φούσκες και τις κινήσεις χρηματιστηριακού πανικού κρύβεται η κοινωνική απόδειξη. Τη βλέπουμε επί τω έργω στον κόσμο της μόδας, στις τεχνικές μάνατζμεντ, στα χόμπι, στις δίαιτες, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις κτλ. Η κοινωνική απόδειξη μπορεί να παραλύσει ολόκληρους πολιτισμούς- σκεφτείτε, παραδείγματος χάρη, τις ομαδικές αυτοκτονίες που οργανώνουν ορισμένες αιρέσεις.
Το πείραμα που έκανε για πρώτη φορά ο ψυχολόγος Σόλομον Ας, το 1950, αποδεικνύει πόσο η κοινωνική πίεση μπορεί να διαστρεβλώσει τη σωστή κρίση.
Ο ερευνητής δείχνει γραμμές διαφορετικού μήκους σ’ έναν εθελοντή που πρέπει κάθε φορά να δηλώνει αν η γραμμή είναι μακρύτερη, κοντύτερη ή ίση με μια γραμμή αναφοράς. Όταν ο εθελοντής είναι μόνος του στον χώρο εκτιμά σωστά το μήκος των γραμμών που του δείχνουν- η άσκηση είναι πραγματικά εύκολη. Έπειτα ο ερευνητής φέρνει άλλα εφτά άτομα στον ίδιο χώρο — τους «συνενόχους» του, αλλά ο εθελοντής δεν το ξέρει. Οι νεοφερμένοι, ο ένας μετά τον άλλο, δίνουν λανθασμένη απάντηση δηλώνοντας ότι η εν λόγω γραμμή είναι πιο κοντή, ενώ είναι ολοφάνερα πιο μακριά από τη γραμμή αναφοράς. Ύστερα έρχεται η σειρά του εθελοντή να απαντήσει. Στο 30% των περιπτώσεων δίνει την ίδια λάθος απάντηση με τους προηγούμενους, από καθαρή κοινωνική πίεση.
Γιατί; Διότι αυτή η συμπεριφορά αποδείχτηκε αποτελεσματική στρατηγική επιβίωσης κατά την εξέλιξη. Ας υποθέσουμε ότι ζείτε 50.000 χρόνια πριν και ότι περπατάτε στη σαβάνα με τους κυνηγούς συντρόφους σας και, ξαφνικά, εκείνοι το βάζουν στα πόδια. Τι κάνετε; Στέκεστε ακίνητος ξύνοντας το πιγούνι και αναρωτιέστε αν αυτό που βλέπετε είναι πράγματι λιοντάρι ή κάποιο ακίνδυνο ζώο που μοιάζει με λιοντάρι; Όχι βέβαια! Εξαφανίζεστε κι εσείς γρήγορα. Μπορείτε να σκεφτείτε αργότερα, όταν θα είστε ασφαλής.
Εκείνος που συμπεριφέρθηκε διαφορετικά στη σαβάνα του Σερενγκέτι δεν επέζησε για να μεταβιβάσει τα γονίδιά του στους απογόνους του. Αυτός ο τύπος συμπεριφοράς είναι τόσο ριζωμένος μέσα μας, που εξακολουθούμε να τον χρησιμοποιούμε, ενώ δε μας προσφέρει πια κανένα πλεονέκτημα επιβίωσης. Το μόνο παράδειγμα που μπορώ να σκεφτώ όπου η κοινωνική απόδειξη είναι χρήσιμη είναι να έχετε εισιτήρια για ένα ποδοσφαιρικό ματς σε μια ξένη πόλη και να μην ξέρετε πού βρίσκεται το στάδιο – στην περίπτωση αυτή είναι μάλλον λογικό να ακολουθήσετε τα άτομα που μοιάζουν με φιλάθλους.
Οι κωμωδίες καταστάσεων και τα τοκ σόου χρησιμοποιούν την κοινωνική απόδειξη μεταδίδοντας σε καίριες στιγμές ηχογραφημένα γέλια για να προκαλέσουν το γέλιο των τηλεθεατών. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα κοινωνικής απόδειξης είναι χωρίς αμφιβολία ο λόγος του Γιόζεφ Γκέμπελς στις 18 Φεβρουάριου του 1943 με τίτλο «Θέλετε τον ολοκληρωτικό πόλεμο;». (Στο YouTube υπάρχει βίντεο αυτής της ομιλίας.) Αν είχε θέσει την ερώτηση σε κάθε άτομο ξεχωριστά και ανωνύμως, κανένα δε θα είχε απαντήσει καταφατικά στη θεοπάλαβη πρότασή του.
Η διαφήμιση εκμεταλλεύεται συστηματικά την αδυναμία μας να υποκύπτουμε στην πίεση της κοινωνικής απόδειξης. Είναι μάλιστα πιο αποτελεσματική όταν υπάρχει πληθώρα προϊόντων τα χαρακτηριστικά των οποίων δεν έχουν ευδιάκριτες διαφορές μεταξύ τους (για παράδειγμα, όταν πρέπει να διαλέξετε ανάμεσα σε διάφορες μάρκες αυτοκινήτων, απορρυπαντικών, καλλυντικών που, τελικά είναι ισάξια) και όπου εμφανίζονται άνθρωποι “όπως εσείς κι εγώ”. Γι’ αυτό δε θα δείτε ποτέ στην τηλεόραση μια Αφρικανή νοικοκυρά να επαινεί ένα προϊόν καθαρισμού.
Να είστε δύσπιστοι όταν μια επιχείρηση διατείνεται ότι το προϊόν της είναι “πρώτο σε πωλήσεις” . Παράλογο επιχείρημα, διότι δε σημαίνει ότι είναι καλύτερο μόνο και μόνο επειδή πουλιέται πολύ. Όπως έλεγε ο συγγραφέας Σόμερσετ Μομ, το ότι πενήντα εκατομμύρια άτομα υποστηρίζουν μια ανοησία αυτό δε σημαίνει ότι είναι αλήθεια.
Ρολφ Ντομπέλλι – Η τέχνη της καθαρής σκέψης. Εκδόσεις Πατάκη. Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου

ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ "ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ"

Στο μεζεδοπωλείο "Κρητών Γεύσεις" έκοψε σήμερα 23 Φεβρουαρίου 2020 την πρωτοχρονιάτικη πίτα της η παράταξη για την κοινότητα Αίγινας, "Σύγχρονη Ανεξάρτητη Αίγινα". Παρευρέθηκαν οι τέως δήμαρχοι Σάκης Σακκιώτης και Δημήτρης Μούρτζης, οι δημοτικοί σύμβουλοι Νεκτάριος Λεούσης και Αντώνης Ντελής, ο πρόεδρος της κοινότητας Μεσαγρού Μανώλης Λεούσης  και ο σύμβουλος της κοινότητας Αίγινας Βασίλης Μουσουλέας.
 Την πίτα ευλόγησε ο πατήρ Κωνσταντίνος της Χλόης ο οποίος τόνισε ότι στην πολιτική δεν  χρειάζεται μόνο η κατάληψη στης εξουσίας αλλά πρέπει να υπάρχει όραμα . Δηλαδή να υπάρχει τρόπος και σκοπός . Να ξέρουμε που πάμε και πως θα πάμε.
Χαρακτηρίζουμε πολύ εύστοχη την παρατήρηση του πατέρα Κωνσταντίνου και θεωρούμε ότι ταιριάζει απόλυτα σε μια δημοτική αρχή που με το ξεκίνημά της ηττήθηκε κατά κράτος (βλέπε πέργκολες) και όχι μόνο δεν έχει όραμα αλλά δεν ξέρει αν πηγαίνει ή αν έρχεται.
Ο τέως δήμαρχος Σάκης Σακκιώτης αναφέρθηκε στην ανάγκη αναβάθμισης του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης ώστε να υπάρχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Τόνισε ότι η λύση των προβλημάτων ιδιαίτερα σε θέματα υποδομών, απαιτεί προσπάθειες όχι μόνο ενός δημάρχου αλλά και των δημοτικών αρχών που ακολουθούν μετά από αυτόν ώστε να προκύψουν θετικά για το νησί αποτελέσματα. Αν δεν επικρατήσει "σύνθεση" (κάτι το οποίο αποτελεί ανάθεμα για την παρούσα δημοτική αρχή) δεν θα υπάρξουν θετικά αποτελέσματα. Στο ισχύον καθεστώς τοπικής αυτοδιοίκησης, όλες οι αποφάσεις της δημοτικής αρχής πρέπει να εγκριθούν από τον διορισμένο γραμματέα της αποκεντρωμένης διοίκησης.
Με την τοποθέτηση του κ Σακκιώτη συντάχθηκε και ο τέως δήμαρχος Δημήτρης Μούρτζης. Είπε ότι οι πολίτες νομίζουν ότι εμείς είμαστε το άπαν όμως είναι πολλά πράγματα που θέλουμε να κάνουμε αλλά δεν μας αφήνουν. Τις φωνές μας όσο κι αν θέλουμε να είμαστε επαναστάτες τις έχουν φιμώσει. Δεν μπορεί ο δήμαρχος να παίρνει αποφάσεις και να μην υλοποιούνται. Πρέπει να ξεπεραστούν οι συμπληγάδες από τον επίτροπο και τις υπηρεσίες και στο τέλος βρίσκονται πολιτικάντηδες να πείσουν επιχειρηματίες υποστηριζόμενοι από βουλευτές που φοβούνται μην χάσουν την θέση τους και καταλήγουμε σε μια αγοραπωλησία των πάντων. (Ας αναρωτηθούν κυρίως οι επιχειρηματίες του προτεκτοράτου της παραλίας τις πταίει για το σημερινό τους γίγνεσται).
Ο πρόεδρος της κοινότητας Μεσαγρού Μανώλης Λεούσης, αναφέρθηκε στους μηδενικούς πόρους που διατίθενται στα τοπικά διαμερίσματα καθιστώντας τα ουσιαστικά  άνευ λόγου ύπαρξης.
Ο οικοδεσπότης της εκδήλωσης, σύμβουλος της κοινότητας  Αίγινας και αρχηγός της παράταξης Σύγχρονη Ανεξάρτητη Αίγινα, Νίκος Αλεξίου, αναφέρθηκε στην εκλογική πορεία της παράταξής του, στο πρόγραμμά του,στους στόχους και τις προσδοκίες του και έδωσε το στίγμα που διέκρινε την παράταξή του.
"Δώσαμε έναν τίμιο και δίκαιο αγώνα χωρίς ταμπέλες, χωρίς μετεκλογικά συμβόλαια, χωρίς κομματικές η άλλες εξαρτήσεις, ούτε χορηγούμενοι , ούτε επιχορηγούμενοι. Είχαμε απέναντί μας τρεις δημοτικούς συνδυασμούς οι οποίοι συντεταγμένα οδήγησαν τους ψηφοφόρους τους σε σκληρή γραμμή στην ψήφο για την κοινότητα καθώς και όλο τον μηχανισμό της Τοπικής Οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας και συγκεκριμένων αυτοδιοικητικών συμφερόντων. Είμαστε πλέον περισσότερο σοφοί και έτοιμοι να δώσουμε την εκλογική μάχη της επόμενης τετραετίας.
Παρατηρήσεις.
Υπό κανονικάς συνθήκας, η κοπή πίτας μιας εκλογικής παράταξης λίγους μήνες μετά την εκλογική αναμέτρηση και με ορίζοντα τετραετίας μέχρι τις επόμενες εκλογές, θα ήταν απλά υπερβολή. Με δεδομένο το γεγονός ότι η νέα δημοτική αρχή είναι θνησιγενής καθόσον ηττήθηκε κατά κράτος άμα τη  αναλήψη των καθηκόντων της και δεν γνωρίζει αν πηγαίνει ή αν έρχεται, η σημερινή πράξη όχι μόνο δεν είναι υπερβολική αλλά μάλλον αναγκαία.

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Πέρασε ένας χρόνος . Κάποιοι επιμένουν να μας φιμώσουν με κάθε τρόπο.Το προσπαθούν με κάθε τρόπο εδώ και πολλά χρόνια. Μάταια προσπαθούν. Η αλήθεια τους τρομάζει.
Οι απειλές, οι μηνύσεις, οι προπηλακισμοί και οι εγκληματικές ενέργειες δεν μας τρομάζουν. Το συλλογικό συμφέρον πάνω από όλα. Θίξαμε την κακοδιαχείριση ΕΔΩ
και ιδού η αντίδραση ΕΔΩ.
Η εικονιζόμενη επιστολή που αποστείλαμε στον τότε δήμαρχο Αίγινας Δημήτρη Μούρτζη, έχει σκοπό στην περίπτωση που κάποια εγκληματική ενέργεια έχει μοιραία κατάληξη, οι ένοχοι να μην μείνουν ατιμώρητοι.

ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ "ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΙΓΙΝΑ"

Μια ακόμα κοπή πίτας ή μια ακόμα απάντηση στο έλλειμμα εκπροσώπησης?
Τροφή για σκέψη το κείμενο που ακολουθεί.
«ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ, κάποιοι έχουν εφεύρει μια εντυπωσιακή μηχανή που κατασκευάζει μεγάλες σύνθετες λέξεις, περίπλοκες κοινοτοπίες, ατέλειωτες προτάσεις, νέες και ανήκουστες εκφράσεις, που όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια κατά το δυνατόν δύσκολη γλώσσα, που δίνει την εντύπωση της ευρυμάθειας.
 ΟΜΩΣ, ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ δεν λένε τίποτα:
όποιος τους ακούει, δεν γίνεται αποδέκτης σκέψεων, δεν νιώθει τη γνώση του να αυξάνει, αλλά αισθάνεται την ανάγκη να αναστενάξει: “Ακούω τον μύλο να γυρίζει, αλεύρι όμως δεν βλέπω” -ή βλέπει επιτέλους καθαρά πόσο λειψοί, πόσο χαμερπείς, πόσο άχρωμοι είναι αυτοί που κρύβονται πίσω απ΄αυτή τη βαρύγδουπη απεραντολογία».
 «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΗΘΟΣ ΕΧΕΙ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΙΑ και σχεδόν τίποτε άλλο -αυτό που κυρίως το διακρίνει είναι η έλλειψη κριτικού πνεύματος και επίσης η βραχεία μνήμη.
 Η ΜΑΖΑ ΣΤΟΧΑΖΕΤΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ, γιατί της λείπει ο χρόνος και η άσκηση. Αυτός είναι και ο λόγος που διατηρεί τις πλάνες της για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς όμως να είναι, όπως ο κόσμος των διανοούμενων, σαν τον ανεμοδείχτη που κάθε φορά προσαρμόζεται στους ανέμους της μόδας. ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΤΣΙ: γιατί θα ήτανε τρομακτική η ιδέα των συνεχών ξαφνικών μεταστροφών αυτής της βαριάς και δυσκίνητης ανθρώπινης μάζας, προπάντων αν αναλογιστούμε πόσα θα μπορούσαν να ξεριζωθούν και να ανατραπούν με αυτές τις απότομες μεταστροφές». Αποσπάσματα από το βιβλίο του Άρθουρ Σοπενχάουερ, Η Τέχνη του να είσαι προσβλητικός, εκδ. Γνώση.
«ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ, κάποιοι έχουν εφεύρει μια εντυπωσιακή μηχανή που κατασκευάζει μεγάλες σύνθετες λέξεις, περίπλοκες κοινοτοπίες, ατέλειωτες προτάσεις, νέες και ανήκουστες εκφράσεις, που όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια κατά το δυνατόν δύσκολη γλώσσα, που δίνει την εντύπωση της ευρυμάθειας. ΟΜΩΣ, ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ δεν λένε τίποτα: όποιος τους ακούει, δεν γίνεται αποδέκτης σκέψεων, δεν νιώθει τη γνώση του να αυξάνει, αλλά αισθάνεται την ανάγκη να αναστενάξει: “Ακούω τον μύλο να γυρίζει, αλεύρι όμως δεν βλέπω” -ή βλέπει επιτέλους καθαρά πόσο λειψοί, πόσο χαμερπείς, πόσο άχρωμοι είναι αυτοί που κρύβονται πίσω απ΄αυτή τη βαρύγδουπη απεραντολογία». «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΗΘΟΣ ΕΧΕΙ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΙΑ και σχεδόν τίποτε άλλο -αυτό που κυρίως το διακρίνει είναι η έλλειψη κριτικού πνεύματος και επίσης η βραχεία μνήμη. Η ΜΑΖΑ ΣΤΟΧΑΖΕΤΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ, γιατί της λείπει ο χρόνος και η άσκηση. Αυτός είναι και ο λόγος που διατηρεί τις πλάνες της για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς όμως να είναι, όπως ο κόσμος των διανοούμενων, σαν τον ανεμοδείχτη που κάθε φορά προσαρμόζεται στους ανέμους της μόδας. ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΤΣΙ: γιατί θα ήτανε τρομακτική η ιδέα των συνεχών ξαφνικών μεταστροφών αυτής της βαριάς και δυσκίνητης ανθρώπινης μάζας, προπάντων αν αναλογιστούμε πόσα θα μπορούσαν να ξεριζωθούν και να ανατραπούν με αυτές τις απότομες μεταστροφές». Αποσπάσματα από το βιβλίο του Άρθουρ Σοπενχάουερ, Η Τέχνη του να είσαι προσβλητικός, εκδ. Γνώση. [Πηγή: www.doctv.gr]