Το στιγμιότυπο είναι από τις εορταστικές εκδηλώσεις στο Παρίσι για την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου μεσούντος του "Τρίτου". Όλοι οι βασικοί αντίπαλοι στο ίδιο κάδρο. Χαρούμενος ο Πούτιν που συναντά τον έξ ίσου χαρούμενο Τραμπ. Από την άλλη πλευρά η Μέρκελ μειδιά και ο Μακρόν κοιτά αλλού. Μόλις πριν λίγο είχαν συλληφθεί έξη Γάλλοι μέλη των μυστικών υπηρεσιών. Απόπειρα κατά του Μακρόν σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή. Μάλλον επρόκειτο για την τέταρτη απόπειρα κατά του Τραμπ που απέτυχε. Έξαλα τα Αμερικανικά ΜΜΕ που ο Τραμπ δεν επισκέφθηκε το νεκροταφείο των βετεράνων του πολέμου (και ουσιαστικά γλύτωσε την δολοφονία του).
Λίγο αργότερα ο Μακρόν θα αμφισβητήσει την Αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη και να κάνει λόγο για δημιουργία Ευρωπαϊκού στρατού. Πριν αλέκτωρ λαλήσει τα "κίτρινα γιλέκα" κατέβηκαν στους δρόμους. Μετά την πρώτη επίσκεψη του Τραμπ στην Ευρώπη, η Μέρκελ αποφάσισε να παραδώσει την σκυτάλη και να "αποχωρήσει ειρηνικά" από το προσκήνιο. Ο Μακρόν μένει να πιει το πικρό ποτήρι της ήττας και του παραδειγματισμού.
5 σχόλια:
Αιακέ, πάμε για Λεπέν;
Φασιστες όλου του κόσμου ενωθείτε!!
Η αριστερά τελείωσε
Ρε δεν ντρέπεσαι να αποδέχεσαι μηνύματα για τους φασίστες; Μήπως και εσύ είσαι ένας από αυτούς; Ξεκαθάρισε τη θέση σου.
Η αλαζονεία του Μακρόν και η ψυχολογική απόσπασή του από τους απλούς και καθημερινούς Γάλλους που βγήκαν στους δρόμους βρίσκεται στην ίδια γραμμή με την Μαρία Αντουαννέτα. Αυτή τη φορά βέβαια, η στιχομυθία εκτυλίσσεται κάπως έτσι : «Κύριε Πρόεδρε, οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά το πετρέλαιο ντίζελ». Και ο Macron απάντησε: «Ας τους αγοράσουν Teslas» όπως εύστοχα ειρωνεύθηκε ο Spectator.
Στην Γαλλία ολόκληρες κοινωνικές ομάδες έχουν τέτοιες αντιθέσεις μεταξύ τους όπου είναι πλέον αδύνατον αν βρεθεί μία κοινή συνισταμένη : οι νέοι έναντι των γηραιών (σύγκρουση των γενεών), οι άνεργοι έναντι των απασχολουμένων (σύγκρουση διαστρωματική), οι αγρότες έναντι των αστών (σύγκρουση κέντρου - περιφέρειας), οι ανειδίκευτοι εναντίον των ειδικευμένων (σύγκρουση μορφωτική). Τέτοιες διαιρέσεις υφίστανται βέβαια σε πολλές χώρες, αλλά στην Γαλλία λαμβάνουν μια υπαρξιακή σχεδόν διάσταση εξαιτίας του ιδεώδους του διαφωτισμού που συνδέεται ιστορικά άρρηκτα με τη δημοκρατία. Τοιουτοτρόπως, πλείστοι Γάλλοι πιστεύουν ότι η πραγματικότητα δεν αντικατοπτρίζει αυτό που δικαιούνται.
Αλλά αυτό το οποίο δεν αναφέρεται από τα συστημικά ΜΜΕ είναι ότι υποβόσκει και ένας άλλος λόγος για των οποίο οι πολίτες είναι εξαγριωμένοι. Και αυτός είναι η δίψα τους για Ταυτότητα. Ταυτότητα η οποία έχει αλωθεί από την πολυπολιτισμικότητα των τρομοκρατικών επιθέσεων και την υποτέλεια στην Γερμανία.
Ο Μακρόν λοιπόν αντί να ενώσει τη χώρα κατάφερε το ακατόρθωτο : να συνενώσει Συντηρητικούς και Σοσιαλιστές εναντίον του. Κατά τα άλλα του φταίνε ο Τραμπ, ο Σαλβίνι, ο Όρμπαν και ο «εθνικισμός». Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.
Δημοσίευση σχολίου