ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΝΚΛΑΒΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΛΕΞΕΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΠΑΠΑ

 

 Καρδινάλιοι της καθολικής εκκλησίας έχουν εκφράσει την άποψη ότι  οι καρδινάλιοι που απαρτίζουν το σημερινό κονκλάβιο το οποίο θα εκλέξει τον Πάπα, δεν πιστεύουν στις αρχές της καθολικής εκκλησίας και δεν ανταποκρίνονται στην   αποστολική διαδοχή της έδρας του αποστόλου Πέτρου. Επειδή ο Πάπας ως αρχηγός της καθολικής εκκλησίας επηρεάζει δισεκατομμύρια πιστούς ανά την υφήλιο, αποφασίσαμε να ερευνήσουμε τους ισχυρισμούς τους.

Ας ξεκινήσουμε με τα ακόλουθα πέντε αξιώματα.

α. Κανένας από τους καρδινάλιους εκλέκτορες δεν έχει την καθολική πίστη

β. το αξίωμα του καρδινάλιου είναι εκεί για να προστατεύει, να υπερασπίζεται και να παρέχει αυτό που ο Θεός έχει παραδώσει στους αποστόλους.

Γ, Έτσι οι καρδινάλιοι αντιπροσωπεύουν τον θεό στους ανθρώπους, αλλά επειδή αυτοί οι καρδινάλιοι είναι μοντερνιστές αντιπροσωπεύουν τον άνθρωπο προς τον θεό.

δ. Το επίκεντρο της εγκυρότητας πρέπει πρώτα να τεθεί στους καρδινάλιους εκλέκτορες και μετά σε αυτόν που θα εκλέξουν.

ε. Η ατζέντα του Βατικανού 2 συνεχίζει να είναι η ατζέντα αυτών των ανδρών. Πρόκειται για  μια  προσπάθεια   μεταρρύθμισης που στηρίζεται στην  κοινωνική  μηχανική και όχι μια θεολογική και πνευματική παρουσίαση στον κόσμο του θεού  της αγάπης του και την καλοσύνης του.

Η απάντηση χρίζει ιστορικής αναδρομής.

Ο Χριστός είπε:(Ιωάννης 14: 6-30) «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή και κανείς δεν έρχεται στον πατέρα παρά μόνο μέσω εμού». Μέσω αυτού και της αποστολικής του εκκλησίας.  Αλλά από την σύνοδο  Βατικανό 2 (ξεκίνησε από τον Πάπα Ιωάννη ΧΧΙΙΙ το 1962 και ολοκληρώθηκε από τον Πάπα Παύλο VI το 1965)  το νούμερο 1 δόγμα είναι ο οικουμενισμός σύμφωνα με τον οποίο  Όλες οι θρησκείες  οδηγούν στον θεό και Όλοι οι άνθρωποι, ακόμα κι αν δεν πιστεύουν, θα βρουν τον δρόμο για τον παράδεισο. 

Ιστορικά η πορεία της ορθόδοξης και καθολικής εκκλησίας υπήρξε κοινή τουλάχιστον μέχρι το σχίσμα του 1054.

Σύμφωνα με την κοινή πορεία  υπάρχει διάκριση μεταξύ ενέργειας - ουσίας. ο θεός στη θεϊκή του ουσία δεν μπορεί να γίνει γνωστός καθόλου από τη δημιουργία του. Είναι εντελώς υπερβατικός μυστηριώδης και αόρατος . Ωστόσο, μπορεί να γίνει γνωστός μέσω των ενεργειών του που πηγάζουν από αυτόν. Τα μυστήρια της εκκλησίας είναι μέσα με τα οποία ο θεός γίνεται επικείμενος και οι ενέργειες του θεού μας παραχωρούνται με τη χάρη του. Πχ κανείς δεν μπορεί να αγγίξει τον ήλιο (ουσία) αλλά μπορεί να ωφεληθεί από την ενέργειά του. Επιπλέον τα 7 μυστήρια (βάπτιση, το χρίσμα, η εξομολόγηση, η θεία κοινωνία, το ευχέλαιο, ο γάμος και η ιεροσύνη)  είναι κοινά και στις δύο εκκλησίες καθώς και οι αποφάσεις των οικουμενικών συνόδων αποτέλεσμα των οποίων είναι και το σύμβολο της πίστεων (σύνοδοι Νίκαιας το 325 όπου καταρρίφθηκε η αίρεση του Αρείου με βασικούς πρωταγωνιστές τους Άγιο Νικόλαο, Άγιο Σπυρίδωνα και Άγιο Αθανάσιο και Κωνσταντινουπόλεως το 381).Η Δ οικουμενική σύνοδος της Χαλκηδόνας τις αποφάσεις των προηγούμενων συνόδων με την απόφαση ότι το σύμβολο της πίστεως ήταν οριστικό και  δεν μπορούσε να αλλάξει στο μέλλον. 

Μετά το σχίσμα του 1054 ο ρόλος του Πάπα από πρώτος μεταξύ ίσων (διότι κατέχει την έδρα του αποστόλου Πέτρου) αναβαθμίστηκε λαμβάνοντας και πολιτικές διαστάσεις. 

Η διαμαρτυρία του Κάλβιν τον 16ο αιώνα ήταν η αντίδραση απέναντι στην παπική εξουσία. Παρά την αρχική τους βούληση να επιστρέψουν στις αρχικές αξίες του χριστιανισμού, οι προτεστάντες απομακρύνθηκαν ακόμα περισσότερο. Δέχτηκαν τις ιστορικές διδαχές της εκκλησίας αλλά απέρριψαν τους κανόνες , την χριστολογία, τα μυστήρια τις εικόνες το τελετουργικό και γενικότερα την σοφία της εκκλησίας  και υιοθέτησαν θεολογικές καινοτομίες .  Ενώ μέχρι τώρα  κάποιος μπορεί να σωθεί με την πίστη του και τα έργα του, κάποιος μπορεί να σωθεί μόνο με τα έργα του. Εξ ου και η προτεσταντική ηθική που προτρέπει την συγκέντρωση πλούτου ως προϋπόθεση για εξασφάλιση μιας καλής θέσης στον ουράνιο παράδεισο.

Η σύνοδος Βατικανό 1 το 1870 αναγνώρισε το αλάθητο του πάπα.

Η σύνοδος Βατικανό 2 το 1965 έβαλε τα θεμέλια του οικουμενισμού. Όλες οι θρησκείες οδηγούν στον παράδεισο, όλοι σώζονται . Για τους παραδοσιακούς καθολικούς μετά το Βατικανό 2 η Άγια έδρα είναι κενή. Δεν αναγνωρίζουν ως καθολικούς τους πάπες που ακολούθησαν. Θεωρούν ότι οι καρδινάλιοι που χρίστηκαν μετά το Βατικανό 2 λίγη σχέση έχουν με την έδρα του Αποστόλου Πέτρου και ακολουθούν την ατζέντα του οικουμενισμού.

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα. Μπορεί αυτό το κονκλάβιο να εκλέξει καθολικό πάπα; Μπορεί η καθολική εκκλησία να επανέλθει στην προ  Βατικανό 2 κατάσταση;

Στην Α οικουμενική σύνοδο της Νίκαιας, το κλίμα υπέρ του Άρειου ήταν 80 με 85%. Οι Άγιοι Νικόλαος, Σπυρίδων και Αθανάσιος χάρη και στην διπλωματικότητα του προεδρεύοντος αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου, με τα επιχειρήματά τους κατάφεραν να επιβληθούν.

Στο σημερινό κονκλάβιο η κατάσταση είναι αρκετά δυσμενής. Οι "καθολικοί" επίσκοποι εκπροσωπούν λιγότερο από 10%. Θα μπορέσουν να ορθώσουν το ανάστημά τους ακολουθώντας το παράδειγμα των πατέρων της Α οικουμενικής συνόδου και να ανατρέψουν την πορεία προς τον οικουμενισμό; Ιδού το ερώτημα.