Οι ψευδαισθήσεις δεν μπορούν να κυβερνούν για πάντα.

 

Για περισσότερο από μια δεκαετία, το Δημοκρατικό Κόμμα λειτουργούσε σαν παλάτι, το οποίο κυβερνούσε όχι με συναίνεση αλλά με διατάγματα. Οι μονάρχες του ήταν εξοικειωμένοι: ο Πρόεδρος Μπαράκ Χουσεΐν  Ομπάμα με τη χρυσή του γλώσσα και το ψύχραιμο προσωπείο του, η Νάνσυ Πελόζι με το σιδερένιο σφυρί της εξουσίας της  και μια δημοσιογραφική ομάδα  που προέβαλε το ψέμα και απέκρυπτε την αλήθεια.

Μαζί, έχτισαν κάτι.

Όχι μια κίνηση αλλά μια ψευδαίσθηση.

Τώρα, στον απόηχο της κατάρρευσης του προέδρου Τζο Μπάιντεν και της επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο,

το ξόρκι έχει σπάσει. Αυτό που κάποτε ήταν σιδερένια ενότητα έχει διαλυθεί σε ψιθυριστά κατηγορήματα, πανικόβλητες κλήσεις χορηγών και ένα κενό ηγεσίας τεραστίου μεγέθους. 

Η παλιά φρουρά (Ομπάμα) , ο οποίος ενορχήστρωσε την άνοδο του Τζο Μπάιντεν και στήριξε τη διακυβέρνησή του, μετά την πτώση του μαθαίνει τι παθαίνουν  όλες οι αυτοκρατορίες:

Οι ψευδαισθήσεις δεν μπορούν να κυβερνούν για πάντα. Αυτό θα το καταλάβουν σύντομα αυτοί που αντέγραψαν το παράδειγμά τους και δέθηκαν στο άρμα τους πιστεύοντας ότι η "ψευδαίσθηση" θα κρατούσε για πάντα.