Μια μέρα σαν όλες τις άλλες, τα παιδιά του χωριού βρήκαν τον Αίσωπο και του ζήτησαν να τους πει μια ιστορία με νόημα. Εκείνος, σκέφθηκε λιγάκι και αποφάσισε να τους διηγηθεί την ιστορία με τους εικοσιεπτά συν έναν έντρομους ελέφαντες. "κάποτε, βασιλιάς της ζούγκλας ήταν το λιοντάρι. Όλα τα άλλα ζώα ζούσαν σε αγέλες τις οποίες διοικούσε μια δημογεροντία με έναν αρχηγό. Όπως όλα τα ζώα, έτσι και οι ελέφαντες είχαν τον δικό τους αρχηγό και την δική τους δημογεροντία αποτελούμενη από 27 μέλη (κάτι σαν το δημοτικό συμβούλιο της Αίγινας για παράδειγμα). Αυτοί διοικούσαν την περιοχή τους με βάση τα συμφέροντα της αγέλης. Με την πάροδο του χρόνου οι ελέφαντες της δημογεροντίας "χάλασαν" και διοικούσαν για να εξυπηρετήσουν ΜΟΝΟ τα δικά τους συμφέροντα. Στα παλιά και διατηρητέα κτίρια απαγορευόταν να υπάρχει καμία επιγραφή. Μοναδική εξαίρεση τα σύμβολα της αγέλης στα δημόσια κτίρια. Τίποτε άλλο.
Υπήρχε όμως μια παράνομη ταμπέλα σε ένα διατηρητέο κτίριο στο οποίο είχε "φωλιάσει" ένας ποντικός.
Ήταν δε τόσο αποκρουστικά ενοχλητικό το θέαμα ώστε πολλά ζώα της ζούγκλας χλεύαζαν τους ελέφαντες που επέτρεπαν αυτό τα καραγκιοζιλίκι. Μία μέρα λοιπόν ο αρχηγός και η δημογεροντία των 27 ελεφάντων αποφάσισαν να συζητήσουν το θέμα και να απαιτήσουν από τον ποντικό να συμμορφωθεί. Το έμαθε ο ποντικός και πήγε στην συνάντηση. Όχι μόνο πείστηκε να συμμορφωθεί αλλά ήταν τέτοιες οι φωνές που τους έβαλε και ένας ένας οι 27 ελέφαντες έφευγαν από την πόρτα και εξαφανίζονταν. Όπου φύγει φύγει. Και φυσικά η ταμπέλα έμεινε στην θέση της, οι 27 ελέφαντες κάνουν την πάπια και ο αρχηγός τους τον Κινέζο".
"Σας άρεσε η ιστορία", ρώτησε ο Αίσωπος τα παιδιά. "Ναι" είπαν εκείνα με μια φωνή.
"Τι καταλάβατε" ρώτησε ο Αίσωπος. "Ότι ο αρχηγός της αγέλης είναι ο ποντικός και οι ελέφαντες είναι για το θεαθήναι" απάντησε ένας μικρός.
"Και πως γίνεται το αδύναμο ποντικάκι να εξουσιάζει τους γιγαντόσωμους ελέφαντες" ρώτησε ο Αίσωπος.
"Τον υποστηρίζει το λιοντάρι" είπε ο μικρός, και συνέχισε "και κάποιος από τους ελέφαντες κάνει δουλειές μαζί του".
'Είσαι πολύ μπροστά για την εποχή σου μικρέ" κατέληξε ο Αίσωπος και βυθίστηκε σε περισυλλογή.
