Για όσους εξακολουθούν να επιμένουν στην αλήθεια
Το blog και ο διαχειριστής του σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται για το περιεχόμενο των σχολίων.

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ Β ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΙΓΙΝΑΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ



Τις μέρες των γιορτών τα μέλη του συλλόγου γονέων Β δημοτικού σχολείου Αίγινας προσφέρουν εθελοντική εργασία ανακαινίζοντας τις τουαλέτες του σχολείου.
 

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Παραμονή Πρωτοχρονιάς με το Δήμαρχο
Η συνομιλία ήταν σύντομη, παραμονή Πρωτοχρονιάς το μεσημέρι, ώρες πριν από το δύσκολο δρόμο μετ’ εμποδίων που ξέραμε όλοι μας ότι μας περιμένει από την επόμενη κιόλας το πρωί. Πόσα νέα μέτρα, πόσοι φόροι, αυξήσεις στη ΔΕΗ, περικοπές στις συντάξεις και τους μισθούς, χαράτσια στο σπίτι των 40 και των 50 και των 80 τετραγωνικών, σε μια κοινωνία ήδη σακατεμένη. Το μέλλον έδειχνε αβέβαιο, οπότε προστρέξαμε στον τοπικό άρχοντα για μια πρόβλεψη, κι οι απαντήσεις του ήταν σαφείς. Όσο για το αν είναι το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο, αυτό μένει στη διακριτική ευχέρεια του καθένα για να το αποφασίσει.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Σακκιώτη, πόσο επώδυνο είναι να διοικεί κανείς σήμερα ένα Δήμο στην Ελλάδα;
Είναι γεγονός ότι μέρα με τη μέρα οι δυνατότητες που παρέχονται στην τοπική αυτοδιοίκηση από την κεντρική εξουσία έχουν ελαχιστοποιηθεί, οπότε δεν υπάρχει η δυναμική που θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση προβλημάτων, κυρίως καθημερινών. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε και κάναμε είναι η αξιοποίηση δυνατότητας για ένταξη στο ΕΣΠΑ με έργα υποδομής.
- Είναι ημέρα κρίσης, και δεν κάθονται όμορφα στ’ αυτιά μου όλα αυτά τα «η δυναμική που θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση προβλημάτων κυρίως καθημερινών» και «αξιοποίηση δυνατότητας ένταξης στο ΕΣΠΑ με έργα υποδομής», όταν επί της ουσίας μιλάμε για αρρώστια, πείνα και φτώχεια. Αλλά καθώς δεν έχω ιδέα πώς λειτουργεί αυτός ο κόσμος, ακούω για να μαθαίνω. Και μαθαίνω πως ήδη μέσα σε ένα χρόνο έχουν συμβεί πολλά για το νησί (είτε τα είδαμε ακόμα – ή θα τα δούμε όσο ζούμε – είτε όχι). Τα απαριθμεί ο κ. Δήμαρχος.
«Για πρώτη φορά εντάχτηκαν έργα υποδομής στο ΕΣΠΑ, πράγμα που αποτελεί προϊόν συντονισμένης προσπάθειας και δουλειάς, όχι μόνο δικής μου αλλά και όλων μου των συνεργατών. Ήδη εντάξαμε χερσαία έργα ύδρευσης ύψους 6.500.000 εκατομμυρίων ευρώ, και προχτές καταφέραμε να εντάξουμε μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης το έργο του βιολογικού καθαρισμού, καταρχήν για τον τέως δήμο Αίγινας, και στη συνέχεια όλου του νησιού, ένα έργο ύψους 16.000.000 ευρώ, που θα δώσει ανάσα και προοπτική στο νησί.»
- Επιμένω μέσα μου πως κάτι δε μ’ αρέσει σ’ όλα αυτά τα «θα» και τα μεγαλεπήβολα, από τις ελληνικές ταινίες του ’60 ακόμα τα θυμάμαι, αλλά είναι ηλιόλουστη μέρα, περνάν πιτσιρίκια που λεν τα κάλαντα έξω από το καφενείο που καθόμαστε, ο κόσμος γελάει, κερνάν ο ένας τον άλλο για τα χρόνια πολλά, οπότε ελπίζω ακόμα. Σε μια αληθινή, που σημαίνει άμεση, προοπτική.

Ανώνυμος είπε...

Μέχρι τότε, με τα σκουπίδια, το νερό, τη θέρμανση στα σχολεία, τι γίνεται;
Υπάρχουν ζητήματα αυτή τη στιγμή, δεν έχει εξασφαλιστεί η οικονομική βιωσιμότητα του Καλλικράτη. Όταν ψηφίστηκε ο νόμος για τους καλλικρατικούς δήμους, θεωρήσαμε ότι είχε έρθει η στιγμή να αποκτήσει η τοπική αυτοδιοίκηση πραγματικά την αυτονομία της, αλλά δυστυχώς ακολούθησε η εξαθλίωση όλης της χώρας. Σύμφωνα με το γράμμα του νόμου οι δήμοι θα έπαιρναν το 20% των φόρων, συν πολλά άλλα έσοδα που ποτέ δεν είδαμε. Το φαντάζεστε; Θα μπορούσαμε όντως να παράγουμε έργο. Με τις σημερινές συνθήκες, όμως, εντέλει η αυτοδιοίκηση είναι στα λόγια. Ούτε πόρους έχουμε από το κράτος, ούτε τρόπους για να διαχειριστούμε πολύ σοβαρά ζητήματα, όπως είναι η μεταφορά του νερού, των σκουπιδιών και των μπαζών για παράδειγμα.
Μα όταν ψηφίστηκε ο Καλλικράτης, ο κόσμος το είχε τούμπανο πως θα οδηγούσε σε φτωχοποίηση των δήμων, ήμασταν ήδη στη διαδικασία της πτώχευσης, και σε όλα τα δημοσιεύματα της εποχής προβάλλεται ως εμφανές ότι η κεντρική εξουσία αφήνει την τοπική αυτοδιοίκηση στη μοίρα της…
Εμείς διαβάσαμε το γράμμα του νόμου.
Όπου τώρα πώς σκοπεύετε να δράσετε;
Μια κίνηση που έκανα με προσωπική πρωτοβουλία ήταν η προσπάθεια συνεργασίας με τους άλλους 6 δήμους του Αργοσαρωνικού και της Ερμιονίδας, όταν τους κάλεσα σε σύσκεψη στο Δημαρχείο για να βρούμε έναν κοινό τρόπο δράσης στα κοινά μας προβλήματα. Ορίστηκα συντονιστής και σήμερα μιλάω με τον Γιαννίτσαρη, ας πούμε, ως εκπρόσωπος του Αργοσαρωνικού, όχι μόνο της Αίγινας.
Τα αποτελέσματα αυτής της σύσκεψης;
Μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο. Ο Δήμαρχος της Σαλαμίνας, για παράδειγμα, είναι αποφασισμένος ως προς τη διαχείριση των σκουπιδιών να τα καίει, έστω παράνομα, σε επιλεγμένους τόπους, κι ας τον πάνε φυλακή…
- Μ’ αρέσει η εικόνα. Ένας Δήμαρχος με χειροπέδες στα χέρια για να μην αρρωστήσει ο δήμος του. Κάνω παρέα με όλα τα καλικαντζαράκια μέσα μου σ’ αυτή τη συνομιλία.
Προτίθεστε να τον μιμηθείτε;
Κοιτάξτε, έχω στείλει έγγραφο προς όλες τις δημοτικές κοινότητες να μας υποδείξουν χώρους εναπόθεσης απορριμμάτων και κλαδεμάτων ώστε να γίνεται ελεγχόμενη καύση παρουσία της πυροσβεστικής, αλλά κανείς δεν έχει απαντήσει, κανείς δε θέλει να πάρει το πρόβλημα επάνω του.
Ίσως αν κάνατε μια ανοιχτή διαβούλευση με τους πολίτες, αντί να στέλνετε έγγραφα στις δημοτικές κοινότητες, να τους πείθατε για την αναγκαιότητα της συνεργασίας.
Ετοιμάζουμε ένα αναπτυξιακό συνέδριο μέσα στο Μάρτη, ήδη είμαι σε επαφή με ανθρώπους που έχουν συνδέσει τη ζωή τους με το περιβάλλον και θα συμμετέχουν μέχρι καθηγητές του Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Πείτε μου, για ποιο λόγο θα ήθελε κάποιος να είναι σήμερα Δήμαρχος Αίγινας; Τι θα μπορούσε να προσφέρει, στο δεδομένο, ζοφερό, τοπίο;
Για ν’ αποφασίσει κανείς έναν τέτοιο δρόμο πρέπει να το σκεφτεί πάρα πολύ. Υπάρχει ευθύνη απέναντι στην κοινωνία, στο ιστορικό νησί, στους πολίτες, αλλά μπορώ να υπηρετήσω το θεσμό. Ήξερα τι αναλαμβάνω και πού πήγαινα.
Τι σας έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη συγκίνηση στον ένα χρόνο της θητείας σας στη Δημαρχία;
Ότι οι προσπάθειες οι δικές μου και των ανθρώπων που δουλεύουμε μαζί έχουν πιάσει τόπο.
Και μια ευχή για την καινούρια χρονιά;
Εύχομαι σε όλους τους συμπολίτες μας μια χρονιά καλύτερη από τη φετινή, με υγεία, αλληλεγγύη, κι ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
- Στο όνομα της αλληλεγγύης, προσθέτει ότι κατά τη γνώμη του δε μπορεί να υπάρξει σύγχρονος Δήμος αν δεν είναι Δήμος κοινωνικός. Αυτή την ώρα που μιλάμε, εθελοντές μοιράζουν τρόφιμα που έχουν μαζευτεί σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, στο Μαραθώνα και την Πέρδικα, πράγμα που θα γίνεται κάθε μήνα, άλλο παράδειγμα ότι η Δημαρχία έχει διαθέσει έναν οδηγό για το ασθενοφόρο του Κέντρου Υγείας.
Τα παιδιά που τραγουδάνε τα κάλαντα απ’ έξω μου φαίνεται ότι προσδοκούν κάτι περισσότερο, ή ότι δεν τους καίγεται καρφί για ψίχουλα στο τίποτα και προβολές στο πουθενά. Αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Ο χρόνος θα δείξει.
Να είμαστε καλά, γεροί κι αγαπημένοι.