ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΦΥΓΑΔΑ

Την βοήθεια του αγίου Νεκταρίου ζητούν καθημερινά πολλοί προσκυνητές. Κάποιοι δε μένουν στο νησί για ένα διάστημα μέχρι να θεραπευτούν και φεύγουν.
Είναι όμως και κάποιοι που έρχονται για να κρυφτούν από αυτούς που τους ψάχνουν στο κλίνον άστυ.
Συνήθως τους φέρνουν παλαιόφερτα λαμόγια για να κάνουν την δουλειά τους. Αλλά επειδή οι λυκοφιλίες κρατάνε όσο και η κομπίνα που τους ενώνει, σύντομα κυκλοφορούν αδέσποτοι και μόνοι.
Σουλατσάρουν προσποιούμενοι τους αθλητές και επιδίδονται σε αυτό που ξέρουν καλύτερα για να κοινωνικοποιηθούν, το ρουφιανιλίκι.
Στην περίοδο των εκλογών, το παίζουν συμβουλάτορες γιατί δήθεν , κάποτε από εκεί που ήρθαν (αλλά δεν τολμούν να ξανά εμφανιστούν) ήταν μεγάλοι και τρανοί.
Οι ντόπιοι γιδοβοσκοί τσιμπάνε και κρέμονται από τα χείλη τους. Πιστεύουν πως το τυπάκι που τους πουλάει παραμύθι θα τους βοηθήσει.
Και έτσι καλλιεργούνται  νέες δολοπλοκίες που φυσικά δεν έχουν καμία τύχη πέρα από τα στενά όρια του καφενείου.
Κάπως έτσι ξεκίνησαν κάποιοι να ψάχνουν  κλεμμένες ξαπλώστρες.
Το όλο θέμα έχει εκνευρίσει τους νόμιμους επαγγελματίες που δεν έχουν κάτι να κρύψουν ούτε να φοβηθούν από κανένα και δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν μύγα στο σπαθί τους.
Και επειδή η δημοτική αρχή στο θέμα των παραλιών δεν έχει κάνει καθόλου καλά την δουλειά της, με το πέρας της τουριστικής περιόδου θα ακολουθήσει αυτό που ονομάζουν οι αδελφοποιητοί μας Κινέζοι "ενδιαφέροντες καιροί"