1) Δομικές Αλλαγές
α) Δημιουργία οικονομικού συμβουλίου οικονομικής πολιτικής σε συνεργασία με το ΚΕΠΕ. (σύμφωνα με την απαίτηση της τρόικας για δημιουργία ανεξάρτητου Υπουργείου οικονομικών).
β) Παρακολούθηση και προετοιμασία του προϋπολογισμού σε τριμηνιαία βάση. Συνεργασία μεταξύ του παρατηρητηρίου και των Δήμων και άλλων φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης. (στενή παρακολούθηση εσόδων και εξόδων σε όλα τα επίπεδα).
γ) Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής με "επίσημους μυστικοφάνερους ρουφιάνους εγχώριους και αλλοδαπούς" δίμηνης θητείας μη ανανεώσιμης. Ως παράδειγμα κλάδων φοροδιαφυγής η επιστολή αναφέρει τα νυχτερινά κέντρα και τις ιατρικές υπηρεσίες.
2) Οικονομική Σταθερότητα
ε) Είσπραξη των ληξιπρόθεσμων 67 δις ευρώ μέσω του μέτρου ευνοϊκών ρυθμίσεων των 100 δόσεων,
3) Οικονομική Ανάπτυξη
στ) Αδειοδότηση διαδικτυακού τζόγου και είσπραξη χρημάτων από την πώληση αδειών,
ζ) Μείωση γραφειοκρατίας μέσω της "έξυπνης κάρτας πολίτη".
η) Μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης ύψους 200,29 εκ ευρώ.
137,7 εκ ευρώ για επίδομα 100 ευρώ σε 300,000 οικογένειες.
22,9 εκ ευρώ για δωρεάν ΔΕΗ σε 150,000 οικογένειες
40,5 εκ ευρώ για επιδότηση ενοικίου σε 30,000 οικογένειες
Τα ποσά αυτά θα εξοικονομηθούν από μείωση δαπανών αναλωσίμων σε υπουργεία (60,9 εκ) και αλλαγή στον τρόπο διεξαγωγής δημοπρασιών (140 εκ).
Είθε ο θεός της Ελλάδος να μας βοηθήσει.
8 σχόλια:
Αντιγράφω από το άρθρο του κ. Δημήτρη Παπακωνσταντίνου στο Capital με τίτλο "Το τελευταίο δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα": "Αντιμέτωπος με την ιστορία βρίσκεται ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας καθώς καλείται πλέον να επιλέξει μεταξύ δύο και μοναδικών πολύ δύσκολων δρόμων. Της απόφασης να αφήσει πίσω του ιδεοληψίες και βιώματα της πρώιμης πολιτικής του διαδρομής και να προχωρήσει σε ολοκληρωτική συμφωνία με τους εταίρους, ή από την άλλη πλευρά της επιλογής να κρατηθεί στη πορεία σύγκρουσης η οποία μπορεί να οδηγήσει τη χώρα ακόμη και σε έξοδο από το ευρώ. Το δίλημμα είναι δραματικό και η δική του θέση εξαιρετικά δυσχερής."
Το δικό μας πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε την επιλογή του πρωθυπουργού. Επειδή δεν μπορούμε, είμαστε επιφυλακτικοί και αναβλητικοί. Η στάση μας δυσχεραίνει την κατάσταση.
Ο κ. Βαρουφάκης, ο κυβερνητικός ειδικός στα παίγνια, λέει σωστά ότι αν ο πρωθυπουργός αφήσει να φανεί ότι στο τέλος θα συμφωνήσει δεν έχει λόγο να διαπραγματεύεται. Έχει ήδη χάσει.
Θα έχει πράγματι χάσει τις εντυπώσεις από τις προσδοκίες που τόσο ο ίδιος όσο και τα ΜΜΕ καλλιέργησαν. Εμείς όμως τι κερδίζουμε και τι χάνουμε; Πότε κερδίζουμε και πότε χάνουμε;
Ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να αναθέσει σε ένα συνεργάτη του να καταγράφει σε καθημερινή βάση ορισμένα στοιχεία και να τα απεικονίζει σε γραφήματα για να τα βλέπει κάθε μέρα. Τα στοιχεία θα μπορούσαν να αρχίσουν αναδρομικά από την 1.1.2015.
Τι θα περιλάμβαναν τα στοιχεία; Ενδεικτικά αναφέρω: Το σύνολο των καταθέσεων. Τον αριθμό των ανέργων. Τον αριθμό των απολύσεων. Την αξία των εξαγωγών. Τα ταμειακά έσοδα του Δημοσίου. Την αξία της μετοχής της ΕΤΕ. Την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής τάσης. Το ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Το επιτόκιο των δεκαετών ομολόγων. Και άλλα.
Απέχουμε λίγες μόνον εβδομάδες από τη στιγμή που, όπως γράφει ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο πρωθυπουργός θα χρειαστεί να επιλέξει. Καθώς βαδίζουμε προς τα εκεί ελπίζω να γνωρίζει ο πρωθυπουργός, όχι τι χάνει αυτός και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τι χάνουμε εμείς.
Πηγή:www.capital.gr
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ
Σημερινά επιτόκια ελληνικών ομολόγων:
- δεκαετούς: 9,45%,
- πενταετούς: 11,70%
- τριετούς: 13,50%.
Αυτά είναι τα απαγορευτικά επιτόκια με τα οποία θα μας δάνειζαν οι αγορές αν δεν υπήρχε η στήριξη των "θεσμών".
Συγκριτικά, τα σημερινά επιτόκια δεκαετών ομολόγων:
- Πορτογαλίας: 1,70%
- Ιταλίας: 1,27%
- Ισπανίας: 1,25%
- Ιρλανδίας: 0,84%
Στην Ευρώπη βρέχει λεφτά και εμείς κρατάμε την αντιμνημονιακή ομπρέλα..
Ξυπνάω κάθε μέρα και συνειδητοποιώ ότι δεν ήταν εφιάλτης η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η πραγματικότητα. Και μετά με πάει ως το βράδυ με πληροφορίες για τα χαΐρια της, τη μια χειρότερη απ΄την άλλη. Και μετά κακιώνω και θέλω να μην ξαναμιλήσω ως την τρύπα της άλλης ζωής, σε όποιον Έλληνα γνωρίζω που τον ψήφισε. Τους μετανιωμένους (μιλούσα με έναν τέτοιο σήμερα) θέλω να τους φτύσω καταπρόσωπο.
Ανήκω στη γενιά που κινδυνεύει να μην προλάβει να συμπληρώσει σύνταξη, που θα χάσει δουλειές από τους τριαντάρηδες, και που αν αρρωστήσει θα πεταχτεί με ένα χαρτί απορίας σε ένα ράντζο στο τρίτο υπόγειο. Αυτό, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μου το εξασφάλισε για πάντα. Αν είχαμε μια ελπίδα να σωθούμε ως γενιά, οι επίγονοι του Ρασπούτιν την έριξαν στον μαύρο πάτο του ποταμού, εκεί που θα πάνε κι οι ίδιοι, αφού μας καταστρέψουν ολοσχερώς.
Θα υπάρχει τρόικα εξωτερικού και τρόικα εσωτερικού. Την εξωτερικού θα τη λέμε "θεσμοί". Την εσωτερικού θα τη λέμε "τεχνικά κλιμάκια". Θα υπάρχουν επίσης μεταρρυθμίσεις εξωτερικού και μεταρρυθμίσεις εσωτερικού. Τις εξωτερικού θα τις λέμε "χωρίς δημοσιονομικές επιπτώσεις", κάτι σαν σκορδαλιά χωρίς σκόρδο. Τις εσωτερικού θα τις λέμε "προσλήψεις υψίστης και συμβολικής σημασίας".
Παλληκάρια, εμείς στο χωριό μας το σούργελο, είτε εσωτερικού είτε εξωτερικού, σούργελο το λέμε.
Το πολιτικό σκηνικό, συνοπτικώς:
Η σύγχυση που επικρατεί στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον εμφανέστατη και πλέον των ορίων των επικριτών του.
Ο πρωθυπουργός μιλά με μια γλώσσα εξωτερικού και με μια εσωτερικού, δείχνει θολωμένος και -πρωτίστως- σαφώς απροετοίμαστος για τον ρόλο που του ανετέθη από το 36% όσων ψήφισαν στις εκλογές.
Οι υπουργοί καθημερινώς επιδίδονται σε αντικρουόμενες δηλώσεις και κυρίως σε ασυναρτησίες. (Δεν εξηγείται αλλιώς: Έχουν βάλει στοίχημα μεταξύ τους ποιος θα πει ή θα κάνει τη μεγαλύτερη ανοησία…)
Η ραθυμία που τους διέκρινε στην αντιπολίτευση κι οι λογικές της ήσσονος προσπάθειας εξακολουθούν να είναι κυρίαρχες και σήμερα που βρίσκονται στην κυβέρνηση.
Ουδείς κυβερνά.
Ουδείς δίνει λύσεις.
Ουδείς αναλαμβάνει τις βαριές ευθύνες που του αναλογούν.
Ταυτοχρόνως, η αξιωματική -που ο Θεός να την κάνει!- αντιπολίτευση παρακολουθεί φανερά αμήχανη, εγκλωβισμένη στη δική της εσωστρέφεια και στο πότε θ’ αποφασίσει ο Καραμανλής (έλεος!) να δρομολογήσει ή όχι τις αναζητούμενες λύσεις για το μέλλον.
Τι μένει;
Το ανύπαρκτο ΠαΣοΚ, το εκτός τόπου και χρόνου ΚΚΕ κι οι χρυσαυγίτες
το παιζει αρρωστοs ο νικολακηs
τον εκραξαν οι δικοι του για τη γκαφα που εκανε με τον Αιακο καi o πυρετοs 38 κι οχτω
νιαααααοοοουυυυυυ
Αισθάνομαι ντροπή, ως Έλληνας πολίτης, όταν το καλύτερο, το οποίο μπορεί να κάνει η Κυβέρνηση μου - το τονίζω η κυβέρνηση μου – γιατί είναι η Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, είναι να στείλει αυτό το επτασέλιδο κείμενο, το οποίο πραγματικά ήταν αντικείμενο χλεύης στην Ευρώπη.
Σχολιάζει η Καθημερινή ότι άρχισαν οι ελλείψεις στα ράφια των σούπερ μάρκετ όπως οι μπύρες Βελγίου.
Και χλευάζει ο καραγκιοζοΣυριζαίος το προϊόν που αναφέρει η Καθημερινή.
Το μυαλουδάκι του λουστράκου της διανόησης δεν πάει στα: α) δεν μας δίνουν τίποτα οι ξένοι αν δεν προπληρώσουμε β) οι ξένοι που είναι συν-εταίροι μας... γ) δεν έχουμε να προπληρώσουμε και δ) ελευθερία είναι να βρίσκεις και μπύρες Βελγίου να πίνεις, άμα γουστάρεις κι έχεις να τις πληρώσεις.
Δημοσίευση σχολίου