Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ JD VANCE ΓΙΑ ΤΟΝ CHARLIE KIRK

 

 JD Vance: «Πριν από λίγο καιρό, πιθανώς το 2017, εμφανίστηκα στην εκπομπή του Tucker Carlson στο Fox για να μιλήσω για το τι ξέρει ο Θεός. Αργότερα, ένα όνομα που μόλις γνώριζα μου έστειλε ένα μήνυμα στο Twitter και μου είπε ότι έκανα εξαιρετική δουλειά. Ήταν ο Charlie Kirk, και αυτή η στιγμή καλοσύνης ξεκίνησε μια φιλία που κράτησε μέχρι σήμερα.

Ο Charlie γοητευόταν από τις ιδέες και ήταν πάντα πρόθυμος να μάθει και να αλλάξει γνώμη. Όπως εγώ, ήταν σκεπτικός με τον Donald Trump το 2016. Όπως εγώ, άρχισε να βλέπει τον Πρόεδρο Trump ως τη μόνη προσωπικότητα ικανή να απομακρύνει την αμερικανική πολιτική από τον παγκοσμιοποίηση που κυριαρχούσε σε όλη μας τη ζωή. Όταν οι άλλοι είχαν δίκιο, μάθαινε από αυτούς. Όταν είχε δίκιο - όπως συνήθως - ήταν γενναιόδωρος. Με τον Charlie, η στάση δεν ήταν ποτέ, «Σου το είπα». Αλλά: «καλώς ήρθες».

Ο Charlie ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που τηλεφώνησα όταν σκέφτηκα να θέσω υποψηφιότητα για γερουσία στις αρχές του 2021. Ενδιαφέρθηκα, αλλά ήμουν σκεπτικός ότι υπήρχε μια πορεία. Συζητήσαμε τα πάντα, από τη στρατηγική μέχρι τη συγκέντρωση χρημάτων και τις βάσεις του κινήματος που γνώριζε. Λοιπόν. Μου σύστησε μερικούς από τους ανθρώπους που θα διηύθυναν την καμπάνια μου, καθώς και τον Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ. «Όπως και ο μπαμπάς του, είναι παρεξηγημένος. Είναι εξαιρετικά έξυπνος και βρίσκεται πολύ κοντά στο δικό μας μήκος κύματος». Ο Ντον δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από εμένα επειδή του το ζήτησε και ο Τσάρλι.

Πολύ πριν καν δεσμευτώ (ακόμα και στο μυαλό μου) να θέσω υποψηφιότητα, ο Τσάρλι με έβαλε να μιλήσω στους δωρητές του σε μια εκδήλωση της TPUSA. Με ξενάγησε στην αίθουσα και με σύστησε. Μου έδωσε ειλικρινή σχόλια για τα σχόλιά μου. Δεν είχε κανένα λόγο να το κάνει αυτό, καμία προσδοκία ότι θα πήγαινα κάπου. Στις δημοσκοπήσεις, εκείνη την εποχή, είχα ποσοστό πολύ κάτω από το 5%. Το έκανε επειδή ήμασταν φίλοι και επειδή ήταν καλός άνθρωπος.

Όταν έγινα υποψήφιος για την Αντιπρόεδρο - κάτι που ο Τσάρλι υποστήριζε τόσο δημόσια όσο και κατ' ιδίαν - ο Τσάρλι ήταν εκεί για μένα. Χάρηκα πολύ που ήμουν μέλος της ομάδας του προέδρου, αλλά ειλικρινά εξεπλάγην από την επίδραση που είχε στην οικογένειά μας. Τα παιδιά μας, ειδικά το μεγαλύτερο παιδί μας, δυσκολεύονταν με την προσοχή και τη συνεχή παρουσία της προστατευτικής ομάδας. Ένιωθα αυτό το έντονο αίσθημα ενοχής, ότι είχα στρατολογήσει τα παιδιά μου σε αυτή τη ζωή χωρίς να πάρω την άδειά τους. Και ο Τσάρλι τηλεφωνούσε και έστελνε μηνύματα συνεχώς, έλεγχε την οικογένειά μας και προσέφερε καθοδήγηση και προσευχές. Μερικές από τις πιο επιτυχημένες εκδηλώσεις μας δεν οργανώθηκαν από την καμπάνια, αλλά από την TPUSA. Δεν ήταν απλώς ένας στοχαστής, ήταν ένας άνθρωπος που έκανε πράξη, μετέτρεπε μεγάλες ιδέες σε μεγαλύτερες εκδηλώσεις με χιλιάδες ακτιβιστές. Και μετά από κάθε εκδήλωση, με αγκάλιαζε σφιχτά, μου έλεγε ότι προσευχόταν για μένα και με ρωτούσε τι μπορούσε να κάνει. «Επικεντρώσου στο Ουισκόνσιν», μου έλεγε. «Η Αριζόνα είναι στο τσεπάκι». Και ήταν.

Ο Τσάρλι πίστευε και αγαπούσε πραγματικά τον Ιησού Χριστό. Είχε βαθιά πίστη. Συνήθιζα να μαλώνουμε για τον Καθολικισμό και τον Προτεσταντισμό και για το ποιος είχε δίκιο σε μικρά δογματικά ζητήματα. Επειδή αγαπούσε τον Θεό, ήθελε να τον καταλάβει.

Κάποιος άλλος επεσήμανε ότι ο Τσάρλι πέθανε κάνοντας αυτό που αγαπούσε: συζητώντας ιδέες. Πήγαινε σε αυτά τα εχθρικά πλήθη και απαντούσε στις ερωτήσεις τους. Αν ήταν ένα φιλικό πλήθος, και ένας προοδευτικός έκανε μια ερώτηση υπό τις χλευαστικές εκφράσεις του κοινού, ενθάρρυνε τους θαυμαστές του να ηρεμήσουν και να αφήσουν όλους να μιλήσουν. Ενσάρκωσε μια θεμελιώδη αρετή της Δημοκρατίας μας: την προθυμία να μιλάει ανοιχτά και να συζητά ιδέες.

Ο Τσάρλι είχε μια παράξενη ικανότητα να ξέρει πότε να ξεπερνά τα όρια και πότε να είναι πιο συμβατικός. Έχω δει ανθρώπους να του επιτίθενται εδώ και χρόνια επειδή έκανε λάθος σε αυτό ή εκείνο το θέμα δημόσια, χωρίς ποτέ να συνειδητοποιούν ότι ιδιωτικά προσπαθούσε να διευρύνει το πεδίο της αποδεκτής συζήτησης.

Ήταν ένας εξαιρετικός οικογενειάρχης. Μιλούσα με τον Πρόεδρο Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο σήμερα και μου είπε: «Ξέρω ότι ήταν πολύ καλός σας φίλος». Έγνεψα σιωπηλά και ο Πρόεδρος Τραμπ παρατήρησε ότι ο Τσάρλι αγαπούσε πραγματικά την οικογένειά του. Ο πρόεδρος είχε δίκιο. Ο Τσάρλι ήταν τόσο περήφανος για την Έρικα και τα δύο παιδιά. Ήταν τόσο χαρούμενος που ήταν πατέρας. Και ένιωθε τόση ευγνωμοσύνη που είχε βρει μια γυναίκα του Θεού με την οποία μπορούσε να χτίσει μια οικογένεια.

Ο Τσάρλι Κερκ ήταν ένας αληθινός φίλος. Το είδος του ανθρώπου που μπορούσες να του πεις κάτι και να ξέρεις ότι θα έμενε για πάντα μαζί του. Έχω συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές συνομιλίες με τον Τσάρλι και με άτομα που μου σύστησε όλα αυτά τα χρόνια. Γιορτάζουμε γάμους και μωρά, τσακωνόμαστε ο ένας τον άλλον και θρηνούμε την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Μιλάμε για πολιτική, αθλητισμό και ζωή. Αυτές οι ομαδικές συνομιλίες περιλαμβάνουν άτομα στο υψηλότερο επίπεδο της κυβέρνησής μας. Τον εμπιστεύονταν, τον αγαπούσαν και ήξεραν ότι θα τους στηρίζει πάντα. Και επειδή ήταν αληθινός φίλος, μπορούσες ενστικτωδώς να εμπιστευτείς τους ανθρώπους που σε σύστησε ο Τσάρλι. Μεγάλο μέρος της επιτυχίας που είχαμε σε αυτή την κυβέρνηση οφείλεται άμεσα στην ικανότητα του Τσάρλι να οργανώνει και να συνέρχεται. Δεν μας βοήθησε μόνο να κερδίσουμε το 2024, αλλά μας βοήθησε να στελεχώσουμε ολόκληρη την κυβέρνηση.

Ήμουν σε μια συνάντηση στη Δυτική Πτέρυγα όταν αυτές οι ομαδικές συνομιλίες άρχισαν να φουντώνουν με ανθρώπους που έλεγαν στον Τσάρλι ότι προσεύχονταν γι' αυτόν. Και έτσι έμαθα τα νέα ότι ο φίλος μου είχε πυροβοληθεί. Προσευχήθηκα πολύ την επόμενη ώρα, καθώς πρώτα ήρθαν τα καλά νέα και μετά τα κακά.

Ο Θεός δεν απάντησε σε αυτές τις προσευχές, και αυτό είναι εντάξει. Είχε άλλα σχέδια. Και τώρα που ο Τσάρλι είναι στον παράδεισο, θα του ζητήσω να μιλήσει απευθείας με τον μεγάλο άντρα εκ μέρους της οικογένειάς του, των φίλων του και της χώρας που αγαπούσε τόσο πολύ.

Έτρεξες έναν καλό αγώνα, φίλε μου.

Τα καταφέραμε από εδώ.