Το πραξικόπημα Βάγκνερ ήταν το πνευματικό τέκνο του Πούτιν - αναδύονται αναμφισβήτητες αποδείξεις

 

Σε μια εκπληκτική τροπή των γεγονότων, το πρόσφατο πραξικόπημα που φέρεται να διοργάνωσε ο όμιλος Wagner στη Ρωσία έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον  και πυροδότησε έντονες εικασίες. Οι φήμες κυκλοφόρησαν ότι το πραξικόπημα ήταν μια κίνηση κατά του Πούτιν, αλλά τα αναδυόμενα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να ήταν το πνευματικό τέκνο του Πούτιν από τότε. Οι αρχικές φήμες για διαμάχη εξουσίας μεταξύ του Πούτιν και του Γεβγένι Πριγκόζιν, επικεφαλής του Ομίλου Βάγκνερ, υποδήλωναν ότι το πραξικόπημα ήταν μια απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης του Πούτιν. Άλλοι αμφισβήτησαν αν ο Πούτιν και ο Πριγκόζιν ήταν ποτέ αντίπαλοι εξαρχής, ενώ κάποιοι είπαν ότι το πραξικόπημα ήταν απλώς μια φάρσα.

Όμως τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο. Το πραξικόπημα ήταν μέρος του υπολογιζόμενου σχεδίου του Πούτιν να απαλλαγεί από μια φατρία εντός του ρωσικού στρατού ενόψει των εκλογών του επόμενου έτους. Ενορχηστρώνοντας αυτό το δράμα, ο Πούτιν είχε ως στόχο να ασκήσει μεγαλύτερο έλεγχο στον στρατό και να εδραιώσει τη θέση του ως ανώτατη εξουσία.

 Το κουκλοθέατρο του Πούτιν

Πρόσφατα γεγονότα δείχνουν ότι το σχέδιο του Πούτιν για τη μεταρρύθμιση του υπουργείου Άμυνας παίρνει σάρκα και οστά. Υπήρξαν φήμες για σημαντικές αλλαγές στη διοίκηση του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, συμπεριλαμβανομένης της αποπομπής του υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου και του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού Βαλέρι Γκερασίμοφ. Αυτές οι διαπραγματεύσεις φέρεται να περιελάμβαναν επίσης τη διασφάλιση της «ασφάλειας του Ομίλου Wagner».

Σύμφωνα με αναφορές, ένας ανώτερος Ρώσος αξιωματικός συνελήφθη επειδή γνώριζε για την εξέγερση του Σαββατοκύριακου του Yevgeny Prigozhin, Διευθύνοντος Συμβούλου του Ομίλου Wagner.

 Λόγω των ακραίων στρατηγικών του στη συριακή σύγκρουση, ο στρατηγός Σεργκέι Σουροβίκιν κέρδισε στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης το όνομα «Στρατηγός Αρμαγεδδών». Αγνοείται από τότε που τα στρατεύματά του ξεκίνησαν ένοπλη εξέγερση το Σάββατο.

Εκτός από τον κ. Surovikin, ένας άλλος κορυφαίος στρατηγός Valery Gerasimov, είναι μακριά από το  φως της δημοσιότητας  μετά την ανταρσία.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μια «εκκαθάριση» βρισκόταν σε εξέλιξη, σύμφωνα με τον Rybar, ένα γνωστό κανάλι Telegram που διαχειρίζεται ένας πρώην υπεύθυνος Τύπου του ρωσικού υπουργείου Άμυνας.

 Από το δράμα στην πραγματικότητα

Υπό το φως ορισμένων ισχυρισμών ότι ορισμένα μέλη των ενόπλων υπηρεσιών φαίνεται ότι δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν τους μαχητές του Βάγκνερ στα πρώτα στάδια της εξέγερσης, ισχυρίστηκε ότι οι αρχές προσπαθούσαν να «ξεριζώσουν» το στρατιωτικό προσωπικό που φαινόταν ότι είχε «έλλειψη  αποφασιστικότητας» στην καταστολή της ανταρσίας.

Ο αγώνας για την εξουσία μεταξύ του Κρεμλίνου και του Πριγκόζιν έχει τοποθετήσει τον Όμιλο Βάγκνερ στη μέση . Η Μόσχα έχει αναλάβει δράση για να περιορίσει την οργάνωση, ενώ αναγνωρίζει τη σημασία της στην Ουκρανία και προσπαθεί να ενισχύσει τον έλεγχο στις δραστηριότητές της.

 Οι εντάσεις κλιμακώθηκαν όταν ο Πριγκόζιν κατηγόρησε δημόσια τον Υπουργό Άμυνας Σόιγκου ότι υπονόμευε τους μαχητές του και κατασκεύαζε ψέματα για να δικαιολογήσει την εισβολή στην Ουκρανία. Σε μια φλογερή ατάκα στο Telegram, ο Πριγκόζιν κάλεσε σε ένοπλη ανταρσία, με στόχο να αντιμετωπίσει το αντιληπτό «κακό» μέσα στην κορυφαία ομάδα του Κρεμλίνου, χωρίς να στοχεύει άμεσα τον ίδιο τον Πούτιν.

Καθώς αυτό το γεγονός εξελίσσεται, γίνεται όλο και πιο προφανές ότι ο Πούτιν έχει εμπλακεί σε μια περίπλοκη παρτίδα σκάκι. Είχε την ευκαιρία να συντρίψει την αντίσταση στο εσωτερικό του στρατού και να εδραιώσει περαιτέρω τη δύναμή του χάρη στο πραξικόπημα, είτε αυτό ήταν πραγματικό είτε επινοημένο. Η πολιτική δεξιότητα του Πούτιν είναι εμφανής στην ικανότητά του να απομακρύνεται από αυτά τα ταραγμένα νερά, ενώ διατηρεί σφιχτά την εξουσία.

πηγή

ΜΠΑΙΝΤΕΝ ΚΑΛΕΙ ΠΟΥΤΙΝ

 Σύμφωνα με τον Πούτιν, υπήρξε και δεύτερη τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ των δύο ηγετών Πούτιν και Μπάιντεν. Ο Μπάιντεν πρότεινε συνάντηση σε ουδέτερη χώρα για να συζητήσουν τα θέματα που έχουν συσσωρευθεί. Εάν θα υπάρξει συνάντηση στο προσεχές μέλλον είναι μέγα ερώτημα. Η Ρωσία το θεωρεί σημαντικό να υπάρξει ουσιαστική συζήτηση και όχι απλά μια κουβέντα για μια φωτογραφία. Πρέπει να γίνει αντιληπτό αν οι ΗΠΑ είναι έτοιμες για πραγματικό διάλογο που θα λάβει υπόψη την ισορροπία των συμφερόντων . Τον τελευταίο καιρό η Ουάσιγκτον ενδιαφέρεται να ρυθμίσει ολόκληρο τον κόσμο σύμφωνα με τα συμφέροντά της αλλά η Ρωσία δεν είναι ικανοποιημένη με αυτή την κατάσταση. Στρατεύματα του ΝΑΤΟ τοποθετούνται στα Ρωσικά σύνορα. Για ποιο λόγο? Ο Ρωσικός στρατός δεν απειλεί το Τέξας. Η Ρωσία είναι έτοιμη να συζητήσει όλα τα προβλήματα και να αναζητήσει συμβιβαστική λύση για την στρατηγική ισορροπία  σε ολόκληρο τον κόσμο. Τα λόγια του Μπάιντεν είναι ενθαρρυντικά και θα θέλαμε να αποδείξει ότι δεν πρόκειται μόνο για λόγια. Θα το μάθουμε σύντομα. Η Ρωσία και οι ΗΠΑ είχαν παραδείγματα αποτελεσματικών σχέσεων. Είναι καλύτερο να οδηγηθούμε στον διάλογο από τα θετικά παραδείγματα της ιστορίας μας.

Τάδε έφη Πούτιν. 

ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ ΠΥΡΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΡΩΣΙΑΣ. ΗΤΤΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Άμεση κατάπαυση του πυρός. Την αποδοχή της υπάρχουσας κατάστασης συμφώνησαν Πούτιν και Ερντογάν στην σημερινή τους συνάντηση στην Μόσχα.
Ο Ερντογάν δέχτηκε οπισθοχώρηση στην υπάρχουσα συνοριακή γραμμή.
Ο Ασσαντ εξασφάλισε τον στρατηγικό αυτοκινητόδρομο Μ4.
 Επιπλέον συμφώνησαν σε "ασφαλή ζώνη 6 χιλιομέτρων" εκατέρωθεν του αυτοκινητόδρομου Μ4 , για την κατάληψη του οποίου έγινε η Συριακή επίθεση. Συμφώνησαν επίσης την από κοινού εποπτεία  του αυτοκινητόδρομου Μ4. Αυτό σημαίνει ότι  η Τουρκία θα πρέπει να εγγυηθεί την ασφάλεια των Ρωσικών περιπόλων από τους τζιχαντιστές (που ελέγχει) και αν η Τουρκία δεν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων η Ρωσία δικαιολογημένα θα δώσει στην Συρία το πράσινο φως για μια νέα επίθεση.
Στην ουσία το μόνο που κέρδισε ο Ερντογάν από μια "προσωρινή ανακωχή" μετά από σημαντικές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό, ήταν 1) πολιτικά προβλήματα για τον ίδιο στην Τουρκία και 2)  να τορπιλίσει την εικόνα του στην ΕΕ.
Εν κατακλείδι. Το να εξασφαλίσει όρους ειρήνης μετά από στρατιωτική εμπλοκή, τους οποίους θα μπορούσε να είχε εξασφαλίσει χωρίς πόλεμο, είναι ο ορισμός της στρατιωτικής ήττας.