Την ελληνική ομογένεια, με αφορμή την επέτειο εορτασμού της 25ης Μαρτίου υποδέχτηκε ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, όπου ανάμεσα στους 450 καλεσμένους παραβρέθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, Ελπιδοφόρος ως εκπρόσωπος των 3.000.000 Ελλήνων που απαριθμούν την Ελληνική ομογένεια των ΗΠΑ οι οποίοι σε αντίθεση με την πολιτική ελίτ των Αθηνών που υποκλίνεται στα συμφέροντα της γείτονος, ενδιαφέρονται για το μέλλον της ιδιαίτερης πατρίδας τους.
Ο Τραμπ προσφώνησε και την Κίμπερλι Γκιλφόιλ που θα είναι η
νέα πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα.
«Είναι τιμή ζωής για μένα να υπηρετώ την χώρα μου και να το κάνω στην Ελλάδα υπό την ηγεσία του σημαντικότερου ηγέτη που είχαν οι ΗΠΑ. Που γνωρίζω ότι αγαπά την Ελλάδα και την σπουδαία ιστορία της και την δημοκρατία της. Υπό τον Τραμπ θα κοιμάστε ήσυχοι τα βράδια και θα ξυπνάτε αισιόδοξοι γιατί θα ξέρετε πως κάποιος θα πολεμάει για την οικονομία των ΗΠΑ, αλλά και της Ελλάδας, για θρησκευτικές ελευθερίες και την ελευθερία και για να συνεχιστεί η συμμαχία Ελλάδας και Αμερικής. Ο θεός να σας έχει καλά» είπε η Γκιλφόιλ κάνοντας το σημείο του σταυρού κατά την ορθόδοξη παράδοση.
Εν κατακλείδι, επειδή (κατά το κοινό αίσθημα των εν Ελλάδι Ελλήνων) η πολιτική ελίτ των Αθηνών δεν εκπροσωπεί (σε αντίθεση με τον Τραμπ) τα συμφέροντα της χώρας, φτάσαμε στο σημείο να εναποθέτουμε τις ελπίδες για την διαφύλαξη της ακεραιότητας της χώρας, στον φιλελληνισμό των ξένων.
2 σχόλια:
"Αν το εξετάσει κανείς ρεαλιστικά, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πετύχει σε όλους τους βασικούς της στόχους. Μόνο που αυτοί δεν ταυτίζονται απαραιτήτως με το εθνικό συμφέρον.
Αφού φρόντισε να τα «προκόψει» στην οικονομία, στην παιδεία και την υγεία ανοίγοντας διάπλατα και παντού την πόρτα σε ιδιωτικά συμφέροντα ώστε να κάνουν δουλειές υπό την αιγίδα του κράτους, τώρα βάζει πλώρη να μοιράσει και το Αιγαίο. Αυτός, άλλωστε, όπως είχε αποκαλυφθεί από το 1979 στο («κανονικό) «Ποντίκι», ήταν ο διακαής πόθος του πατέρα του. Αλλά, έτσι μεγαλώνουν μερικοί.
Εμείς υπηρετούμε στη Μεθόριο από επιλογή ή γιατί εκεί μας στέλνει εκδικητικά η μητριά-πατρίδα λες και τα σύνορα είναι ποινή κι όχι ΤΙΜΗ, για να ‘ρχεται μια μέρα ένας Μητσοτάκης να μας λέει ότι χρειαζόμαστε με την Τουρκία ήρεμα νερά. Για ποιον λόγο; Στις γειτονιές της Αγίας Μαρίνας στην Τούμπα εκφραζόμαστε χύμα με κάτι τέτοια…
«Έκανα καριέρα πάνω στην υποτίμηση των αντιπάλων μου» δήλωσε, κάποια φορά, στη Βουλή. Σωστό, αλλά μισή αλήθεια. Διότι, αφενός, αυτός που μεγάλωσε στη σκιά της Ντόρας και «γίνηκε (πολιτικά) άνθρωπος» εξαιτίας του Αντ. Σαμαρά πράγματι υποτιμήθηκε, επειδή ύφαινε υπομονετικά στα σκοτάδια του την εκδίκησή του για τον κόσμο.
Και, αφετέρου, διότι έστησε την καριέρα του προσβάλλοντας και υποτιμώντας χωρίς ίχνος πολιτικού πολιτισμού τους πολιτικούς του αντιπάλους. Όταν χαρακτηρίζεις τον βασικό σου αντίπαλο «εθνική εξαίρεση» αμφισβητώντας το πατριωτικό του φρόνημα, έχεις υπερβεί τα όρια της σκοπιμότητας. Δηλαδή ο Ν. Τσάφος με τις ανθελληνικές του απόψεις, που φαίνεται πως αποτελεί το διαβατήριο για την αποκατάσταση των σχέσεων με το σύστημα Τραμπ, τι είναι; Πόσες μπίζνες -αναρωτιούνται κάποιοι- θέλει ο Πάιατ στην Ελλάδα;
Κι όταν λέει ο πρωθυπουργός «εμείς μετράμε στρέμματα» (καμένα εννοούσε, που άφηναν πίσω τους όμως ξεκούρδιστες τις ζωές των ανθρώπων) «κι εσείς μετράτε φέρετρα» (για τους φρικτά χαμένους συμπατριώτες μας στο Μάτι), μήπως θα πρέπει να κάτσει στα θρανία να μάθει τι σημαίνει πολιτική αγυρτεία;
Ο άνθρωπος που παρακολουθούσε ό,τι κινείται στη χώρα, υπουργούς του, στενούς του συνεργάτες, το επιτελείο της Εθνικής Άμυνας, τους πολιτικούς του αντιπάλους, έχοντας ξεστελιώσει κάθε δημοκρατική αρχή, δεν μπορεί να υψώνει διδακτικά τον δείκτη και να παραδίδει σήμερα μαθήματα ηθικής. Έχει οικοδομήσει ένα σκαιό καθεστώς συγκεντρωμένο γύρω από το Γραφείο του, με αποκλειστικώς υπεύθυνο τον ίδιο, σε μια χώρα που δεν μας αξίζει να ζούμε.
Έχει γίνει πλέον αβάσταχτο βάρος να ζεις στην Ελλάδα. Ο άλλοτε ευλογημένος τόπος των ανθρώπων του μόχθου που εμπνεύσανε τους ποιητές μας ώστε να αποδώσουνε το θαύμα, στα χέρια του Μητσοτάκη κατάντησε άχθος. Προφανώς δεν ευθύνεται μονάχα αυτός.
Διαχειρίζεται η πολιτική «ελίτ» αξίες που αδυνατεί να αντιληφθεί και να υψώσει το βάρος τους. Αυτός είναι κι ο λόγος που προβάλλεται χρόνια τώρα μια χυδαία κι απωθητική τουριστική εκδοχή της αγράμματης χώρας, με αρπαχτές, άναρχη οικοδόμηση, τσολιαδάκια, γύρο με τζατζίκι και τυποποιημένες πενιές κάτω απ’ την Ακρόπολη. Ως εκεί φτάνουν οι δυνατότητές τους.
Το ρωμαλέο Κίνημα των Τεμπών, ωστόσο, το οποίο, αφού δεν μπόρεσαν να το βάλουνε σε κανάλια, επιχειρούν τώρα να το σχετικοποιήσουν, φώναξε ότι αυτοί οι τύποι «δεν μας κάνουν»."
Ο Τσιπρας έμεινε στην ιστορία για το Ναι σε ολα.
Ο Μητσοτάκης θα μείνει στην ιστορία για το Ναι σε όλους.
Δημοσίευση σχολίου