Όλα ξεκίνησαν με το "η Κύπρος κείται μακράν" του "θείου" που αν δεν τον σταματούσε ο Τσάτσος θα είχε καταργήσει το ελληνικό αλφάβητο υπέρ του λατινικού και τέλειωσαν με την διαβεβαίωση του "ανιψιού στην βουλή ότι οι σιδηρόδρομοι είναι ασφαλείς" . Τα θύματα της τελευταίας εικοσιπενταετίας των (ΛΟΑΤΚΙ+ και μη ) σε μια εικόνα.
Εν κατακλείδι. Το πείραμα απέτυχε. Μέχρι πρότινος γράφαμε ιστορία στα πεδία των μαχών. Τώρα διαβάζουμε κηδειόχαρτα που αφορούν νεκρούς θύματα κρατικής ανεπάρκειας. Πλήρης διάλυση, ανεπάρκεια, συγκάλυψη και ύβρις.
2 σχόλια:
Ευτυχώς που για τον γαμο των ομοπαραταξεων δεν απαιτείται θεσμική παρέμβαση της πολιτείας.
Οπως φαίνεται μια χαρά λειτουργούν όλα.
Καλημερα σας
Να δεισ που κάποτε
Θα μασ πούνε και μαλάκεσ
Να δεισ που κάποτε
Θα μασ πούνε και χαζούς
Τραγούδι του Γιάννης Μηλιώκας
Δημοσίευση σχολίου