Για όσους εξακολουθούν να επιμένουν στην αλήθεια
Το blog και ο διαχειριστής του σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται για το περιεχόμενο των σχολίων.
Το blog και ο διαχειριστής του σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται για το περιεχόμενο των σχολίων.
Παρασκευή 29 Απριλίου 2011
Πέμπτη 28 Απριλίου 2011
Τρίτη 26 Απριλίου 2011
ΓΙΑΤΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΔΕΝ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΟΥ?
Απορίας άξιον γιατί ο Δήμος εφόσον διαθέτει ακίνητα δεν τα αξιοποιεί Π Χ υπάρχει το πρόβλημα με τις δημόσιες τουαλέτες οι οποίες δεν επαρκούν και εκ πρώτης όψεως δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να δημιουργηθούν άλλες. Υπάρχει και η τρύπα στην οποία στεγάζεται η Δημοτική Αστυνομία την ώρα που ακριβώς απέναντι υπάρχει ακίνητο του Δήμου η μίσθωση του οποίου έχει λήξει και ο Δήμος για λόγους που εμείς δεν γνωρίζουμε αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση της έξωσης. Ας μας απαντήσουν οι αρμόδιοι
Δευτέρα 25 Απριλίου 2011
ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
23 Απριλίου: Με την ευκαιρία της ονομαστικής μου εορτής (η οποία πεφτει πάνω σε έναν ιδιαίτερο αριθμό), θα ήθελα να ξετυλίξω ορισμένα από τα πολλά συμβολικά στοιχεία του δρακοκτόνου Αγίου…
Ο Γεώργιος, ως ιστορική φιγούρα, γεννήθηκε το 280 πιθανότητα στην Αρμενία, ενώ εντάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό όπου και διέπρεψε. Το 303 μαρτύρησε κατά τους Διωγμούς του Διοκλητιανού όπου μετά από βασανιστήρια θανατώθηκε βάναυσα αφού του κόψανε το κεφάλι, λεπτομέρεια αξιοσημείωτη όπως θα δούμε αργότερα!
Στην παράδοση πάντως, έμεινε γνωστός για την σφαγή ενός δράκου και την σωτηρία μιας πριγκίπισσας που είχε αφεθεί ως θυσία στο κτήνος. Ο θρύλος αυτός προστέθηκε στα κατορθώματα του Αγίου από τους Σταυροφόρους κατά τον 11ο αιώνα, και τον ακολουθεί πιστά σε όλη την εικονογραφία του, αποδεικνύοντας πως στον Χριστιανισμό συνεχίζουν ορισμένοι πολύ ιδιαίτεροι παραδοσιακοί συμβολισμοί…
Ξεκινώντας από το ίδιο το όνομα του Αγίου, καταλαβαίνουμε πως σχετίζεται με την γη – γεώργιος δηλαδή ο γεωργός του εδάφους, ο καλλιεργητής του πνευματικού σπόρου μέσα στον ίδιο τον εαυτό.
Εξίσου χθόνια όμως είναι και η φύση του δράκοντα που σφαγιάζεται από τον αναβάτη Άγιο. Προσέξατε ποτέ πως η λόγχη κεντρίζει το στόμα του κτήνους; Παραπέμπει άραγε η κίνηση αυτή στην γεωμαντεία και τα τελουρικά ρεύματα του πλανήτη μας;
Η λόγχη είναι η θεληματική προέκταση του ατόμου και η φιδίσια όψη του δράκου συμβολίζει τις βιοενεργειακές ροές της γης, όπως αντίστοιχα τα μενίρ σηματοδοτούν το πέρασμα αλλά και τις δυνητικές εισόδους/εξόδους των ley lines.
Αντίθετα όμως από ότι θέλουν να πιστεύουν ορισμένοι, το πρότυπο του δρακοκτόνου είναι αρχαιότερο του Χριστιανισμού – άλλωστε η σημασία του ότι η Νέα Θρησκεία εξολοθρεύει τα δαιμόνια της Παλιάς, είναι όχι μόνο νεώτερη, αλλά και ιδιαίτερα απλοϊκή.
Ο δρακοκτόνος άγιος λοιπόν επαναλαμβάνει το ηρωικό δράμα του φτερωτού Περσέα και της αλυσοδεμένης Ανδρομέδας, του βαβυλώνιου Μαρντούκ και της οφιοειδή Τιαμάτ, και φυσικά τον μυστηριώδη Σεθ που λογχίζει τον δαίμονα-φίδι Άποφι όταν η νυχτερινή βάρκα του Ρα, στο ταξίδι της στον κάτω κόσμο, εμποδίζεται από το γιγάντιο αυτό πλάσμα.
Τι προσπαθούν να μας πούνε όλοι αυτοί οι μύθοι; Ποιο είναι το μυστικό του δράκου; Πρόκειται ασφαλώς για την πυγαία εσωτερική δύναμη στην πιο καθαρή μορφή της – δύναμη όμως που πρέπει να τιθασεύσει η συνείδηση του αγίου ή ήρωα (μύστη ή αναζητητή).
Ο Δράκος είναι διφυής, είναι ο φτερωτός όφις αφού συνδυάζει τα χαρακτηριστικά του φιδιού και του πουλιού, την ύλη και το πνεύμα δηλαδή. Αντιπροσωπεύει το ανεκδήλωτο, το αδιαφοροποίητο, το χάος, το κρυμμένο, την αδάμαστη ενέργεια. Η εξαπόλυση της λόγχης και το χτύπημα στα σαγόνια του συμβολίζει τον έλεγχο, την αλλαγή από το ανεκδήλωτο στο εκδηλωμένο. Ταυτόχρονα την νίκη στην σκοτεινή φύση του ανθρώπου και την αυτοκυριαρχία. Ενώ η διάσωση της παρθένου, σημαίνει ασφαλώς την απελευθέρωση των αγνών δυνάμεων. Ποιες είναι αυτές;
Εδώ μπορούν να γραφτούν αρκετά, ενδιαφέρον έχει όμως να σημειώσω πως μια από τις πρώτιστες ιδιότητες του δράκου είναι αυτό που σημαίνει το ίδιο του το όνομα, δράκος από το ρήμα δερκείν, που σημαίνει βλέπω. Αν ο δράκος λοιπόν δηλώνει το αρχέτυπο της καθαρής όρασης, της αντίληψης των πραγμάτων όπως πραγματικά είναι πέρα από κάθε ψευδαίσθηση και αυταπάτη, τότε ο ήρωας ενσωματώνει αυτή την δύναμη με την τελετουργική σφαγή του πλάσματος.
Η δρακοκτονεία κατά συνέπεια είναι μέρος μιας μυητικής πορείας, μιας δρακόντιας ατραπούς που προσπαθεί να καταστήσει την αθέατη ενέργεια και γνώση του ανθρώπου από ασυνείδητη σε συνειδητή.
Και ο αποκεφαλισμός στον οποίο αναφέρθηκα νωρίτερα; Ίσως να διακρίνετε και μόνοι σας τον συσχετισμό εδώ με ένα ακόμη πιο παράξενο μοτίβο που συνδέει τον Ορφέα, την Μέδουσα, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, την κεφαλή Μπαφομέτ και τόσα άλλα παλαιά σύμβολα… η αφαίρεση της κεφαλής είναι μια ακόμη μαγική πράξη με πολλές σημασίες: από την μια εκφράζει την οικειοποίηση της ενέργειας της κεφαλής, από την άλλη την αναγόρευση του κεφαλιού ως έδρα της πνευματικής δύναμης.
Την στιγμή δηλαδή που ο άνθρωπος ανακαλύπτει την ανεξαρτησία της πνευματικής αρχής που κατοικεί στο κεφάλι σε σχέση με την ζωική δύναμη που αντιπροσωπεύει το σώμα.
Ο Γεώργιος, ως ιστορική φιγούρα, γεννήθηκε το 280 πιθανότητα στην Αρμενία, ενώ εντάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό όπου και διέπρεψε. Το 303 μαρτύρησε κατά τους Διωγμούς του Διοκλητιανού όπου μετά από βασανιστήρια θανατώθηκε βάναυσα αφού του κόψανε το κεφάλι, λεπτομέρεια αξιοσημείωτη όπως θα δούμε αργότερα!
Στην παράδοση πάντως, έμεινε γνωστός για την σφαγή ενός δράκου και την σωτηρία μιας πριγκίπισσας που είχε αφεθεί ως θυσία στο κτήνος. Ο θρύλος αυτός προστέθηκε στα κατορθώματα του Αγίου από τους Σταυροφόρους κατά τον 11ο αιώνα, και τον ακολουθεί πιστά σε όλη την εικονογραφία του, αποδεικνύοντας πως στον Χριστιανισμό συνεχίζουν ορισμένοι πολύ ιδιαίτεροι παραδοσιακοί συμβολισμοί…
Ξεκινώντας από το ίδιο το όνομα του Αγίου, καταλαβαίνουμε πως σχετίζεται με την γη – γεώργιος δηλαδή ο γεωργός του εδάφους, ο καλλιεργητής του πνευματικού σπόρου μέσα στον ίδιο τον εαυτό.
Εξίσου χθόνια όμως είναι και η φύση του δράκοντα που σφαγιάζεται από τον αναβάτη Άγιο. Προσέξατε ποτέ πως η λόγχη κεντρίζει το στόμα του κτήνους; Παραπέμπει άραγε η κίνηση αυτή στην γεωμαντεία και τα τελουρικά ρεύματα του πλανήτη μας;
Η λόγχη είναι η θεληματική προέκταση του ατόμου και η φιδίσια όψη του δράκου συμβολίζει τις βιοενεργειακές ροές της γης, όπως αντίστοιχα τα μενίρ σηματοδοτούν το πέρασμα αλλά και τις δυνητικές εισόδους/εξόδους των ley lines.
Αντίθετα όμως από ότι θέλουν να πιστεύουν ορισμένοι, το πρότυπο του δρακοκτόνου είναι αρχαιότερο του Χριστιανισμού – άλλωστε η σημασία του ότι η Νέα Θρησκεία εξολοθρεύει τα δαιμόνια της Παλιάς, είναι όχι μόνο νεώτερη, αλλά και ιδιαίτερα απλοϊκή.
Ο δρακοκτόνος άγιος λοιπόν επαναλαμβάνει το ηρωικό δράμα του φτερωτού Περσέα και της αλυσοδεμένης Ανδρομέδας, του βαβυλώνιου Μαρντούκ και της οφιοειδή Τιαμάτ, και φυσικά τον μυστηριώδη Σεθ που λογχίζει τον δαίμονα-φίδι Άποφι όταν η νυχτερινή βάρκα του Ρα, στο ταξίδι της στον κάτω κόσμο, εμποδίζεται από το γιγάντιο αυτό πλάσμα.
Τι προσπαθούν να μας πούνε όλοι αυτοί οι μύθοι; Ποιο είναι το μυστικό του δράκου; Πρόκειται ασφαλώς για την πυγαία εσωτερική δύναμη στην πιο καθαρή μορφή της – δύναμη όμως που πρέπει να τιθασεύσει η συνείδηση του αγίου ή ήρωα (μύστη ή αναζητητή).
Ο Δράκος είναι διφυής, είναι ο φτερωτός όφις αφού συνδυάζει τα χαρακτηριστικά του φιδιού και του πουλιού, την ύλη και το πνεύμα δηλαδή. Αντιπροσωπεύει το ανεκδήλωτο, το αδιαφοροποίητο, το χάος, το κρυμμένο, την αδάμαστη ενέργεια. Η εξαπόλυση της λόγχης και το χτύπημα στα σαγόνια του συμβολίζει τον έλεγχο, την αλλαγή από το ανεκδήλωτο στο εκδηλωμένο. Ταυτόχρονα την νίκη στην σκοτεινή φύση του ανθρώπου και την αυτοκυριαρχία. Ενώ η διάσωση της παρθένου, σημαίνει ασφαλώς την απελευθέρωση των αγνών δυνάμεων. Ποιες είναι αυτές;
Εδώ μπορούν να γραφτούν αρκετά, ενδιαφέρον έχει όμως να σημειώσω πως μια από τις πρώτιστες ιδιότητες του δράκου είναι αυτό που σημαίνει το ίδιο του το όνομα, δράκος από το ρήμα δερκείν, που σημαίνει βλέπω. Αν ο δράκος λοιπόν δηλώνει το αρχέτυπο της καθαρής όρασης, της αντίληψης των πραγμάτων όπως πραγματικά είναι πέρα από κάθε ψευδαίσθηση και αυταπάτη, τότε ο ήρωας ενσωματώνει αυτή την δύναμη με την τελετουργική σφαγή του πλάσματος.
Η δρακοκτονεία κατά συνέπεια είναι μέρος μιας μυητικής πορείας, μιας δρακόντιας ατραπούς που προσπαθεί να καταστήσει την αθέατη ενέργεια και γνώση του ανθρώπου από ασυνείδητη σε συνειδητή.
Και ο αποκεφαλισμός στον οποίο αναφέρθηκα νωρίτερα; Ίσως να διακρίνετε και μόνοι σας τον συσχετισμό εδώ με ένα ακόμη πιο παράξενο μοτίβο που συνδέει τον Ορφέα, την Μέδουσα, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, την κεφαλή Μπαφομέτ και τόσα άλλα παλαιά σύμβολα… η αφαίρεση της κεφαλής είναι μια ακόμη μαγική πράξη με πολλές σημασίες: από την μια εκφράζει την οικειοποίηση της ενέργειας της κεφαλής, από την άλλη την αναγόρευση του κεφαλιού ως έδρα της πνευματικής δύναμης.
Την στιγμή δηλαδή που ο άνθρωπος ανακαλύπτει την ανεξαρτησία της πνευματικής αρχής που κατοικεί στο κεφάλι σε σχέση με την ζωική δύναμη που αντιπροσωπεύει το σώμα.
Σάββατο 23 Απριλίου 2011
Παρασκευή 22 Απριλίου 2011
Πέμπτη 21 Απριλίου 2011
Τετάρτη 20 Απριλίου 2011
Τρίτη 19 Απριλίου 2011
ΕΝΑ ΣΠΙΡΤΟ.....ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
τα προβλήματα επικοινωνίας πολλά στην πολυτάραχη εποχή μας. μπορεί να μην τον άκουγαν γιατί δεν τον καταλάβαιναν ...και επέλεξε τον δικό του εκκωφαντικό τρόπο να τους δώσει να καταλάβουν Μοναχικός , βυθισμένος στις σκέψεις του ερμήνευε τον κόσμο με τον δικό του τρόπο Ίσως να ήταν εκδίκηση ίσως ηχηρή έξοδος αλλά σίγουρα ο πόνος που ένοιωσε μετά το ανάμα του σπίρτου ήταν μικρότερος από τον πόνο της ψυχής που έκρυβε μέσα του. το υγραέριο έκανε την δουλειά του καταστρέφοντας τα" δικά "του και τα "ξένα". Κάποιοι κατάλαβαν, οι περισσότεροι όχι...αλλά τι σημασία έχει τώρα πια.....
Δευτέρα 18 Απριλίου 2011
ΑΝΑΒΛΗΘΗΚΕ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις αναβλήθηκε το προγραμματισμένο συμβούλιο του Λιμενικού Ταμείου. Ασφυκτικές οι πιέσεις από δεκάδες επαγγελματίες που απαιτούν την άμεση δημοπράτηση του κυλικείου. Σε ωρολογιακή βόμβα πλέον η νυν δημοτική αρχή ενώ οι ευθύνες όλων των προηγουμένων δημοτικών αρχών είναι τεράστιες, Με την συνδρομή τους και την σιωπή τους οδήγησαν κάποιους να θεωρήσουν" πράγματα " ως δεδομένα. Μόνο που τώρα το κουβάρι μπερδεύτηκε και δεν λύνεται .
ΤΟ ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΤΟΥ ΝΟΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ
Κυριακή 17 Απριλίου 2011
Η ΜΗΔΕΙΑ " ΤΡΩΕΙ" ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ
...and the story goes.......σε κάποιο μακρινό νησί που οι πονηροί κορόιδευαν τους καλοπροαίρετους ( γιατί τους θεωρούσαν ηλίθιους ) κάποιοι πίστεψαν ότι είναι ποιο έξυπνοι από τους άλλους Έφτιαξαν κλικ ες για να μπορούν να προωθήσουν τα συμφέροντα τους πάντα όμως υποκρινομενοι πως ότι έκαναν το έκαναν για το κοινό καλό Καπέλωσαν συλλόγους κόμματα δημοτικές αρχές πάντα υποσχόμενοι δήθεν στήριξη Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο της στήριξης έγιναν πολλές συμφωνίες τις οποίες φυσικά τις τηρούσαν οι πονηροί σε βάρος των καλοπροαίρετων ηλίθιων . Φυσικά ακουληθηθηκε και η προσφιλής τακτική του ποδοσφαίρου και αυτό γιατί όλα τα κωλόπαιδα κλωτσαγαν μια μπάλα ως νέοι εκεί έμαθαν και τα πρώτα κόλπα της λαμογιας τα οποία μετά μετέφεραν στην κοινωνική και πολιτική ζωή του μακρινού μας νησιού. Έτσι μάρκαριζαν τον κάθε καλοπροαίρετο με ένα η δυο δικά τους λαμόγια για να του ψιθυρίζουν τα ανάλογα παραμύθια και να τον καθησυχάζουν. Τι κι αν ήταν γιατρός η επιστήμονας. Η δύναμη του ηλίθιου πονηρού που πιστεύει ότι είναι κάποιος είναι αήττητη. Σε αυτό λοιπόν το μακρινό νησί, ο κάθε καλοπροαίρετος πολίτης απορούσε γιατί τα αυτονόητα προβλήματα του τόπου δεν μπορούσαν να λυθούν. Πως να καταλάβει γιατί οι άνθρωποι υποδεχόντουσαν τους τουρίστες από τους οποίους ζούσαν αδειάζονταν τους υπονόμους τους την νύχτα στην θάλασσα. Πως να καταλάβει γιατί ενώ το νερό ήταν σπάνιο και το έφερναν με κόστος μεταφοράς 4.000.000 ευρώ τα 2.000.000 ευρώ χανόντουσαν ως απώλεια στο δίκτυο? Πως να καταλάβει ότι ενώ ο Δήμος παραχωρούσε ένα ακίνητο σε κάποιο υποτιθέμενο αθλητικό σύλλογο έναντι 1,200 ευρώ ετησίως χωρίς δικαίωμα υπεκμίσθωσης, αυτός ο σύλλογος το υπενοικίαζε σε κάποιον που παρίστανε τον υπάλληλο προς 24.000 ευρώ τον χρόνο. Πως να καταλάβει ότι τα αθλητικά σωματεία που επιχορηγεί ο Δήμος δεν δέχονται τα δικά του παιδιά και τα παιδιά των καλοπροαίρετων συμπολιτών του. Πως να καταλάβει ότι κάποιος μακρινός Σπυρίδωνας καθάρισε για κάποιον άλλον που θα παριστάνει τον υπάλληλο κάπου . Στο σχολείο που πήγε του έμαθαν τις δέκα εντολές και πως να είναι καλός και χρηστός πολίτης Τώρα γιατί του συμπεριφέρονται σαν να είναι μαλάκας? Φυσικά στο μακρινό νησί της ιστορίας μας υπάρχουν νόμοι οι οποίοι ισχύουν αλλά φαίνεται πως όλοι τους καταστρατηγούν Όμως σε κάθε αρχαία τραγωδία οι Θεοί αφήνουν τους θνητούς να περιπλέξουν τα πράγματα όσο μπορούν και αντέχουν .Όταν οι άνθρωποι ξεφύγουν , τότε οι Θεοί στέλνουν τον "από μηχανής Θεό" να επαναφέρει τα πάντα σε τάξη Και τότε στο μακρινό μας νησί , το λόγο θα έχουν τα καινά δαιμόνια.......
Μέχρι τότε απολαύστε το έργο των παιδιών και επιστρέψτε στην δίκη σας πραγματικότητα που εσείς οι ίδιοι έχετε επιλέξει τόσο για τον εαυτό σας όσο και για εμάς τους υπολοίπους
Σάββατο 16 Απριλίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)