"Αν θέλεις να κάνεις τον κόσμο μίζερο, τον απομακρύνεις από τον φυσικό κόσμο και τον περιβάλλεις με μηχανές και εικονική πραγματικότητα. Στρέφεις τον ένα κατά του άλλου, και διακηρύττεις ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει ασχέτως αν αυτό είναι ωφέλιμο ή βλαβερό για το συλλογικό καλό. Προωθείς την ιδέα ότι η θρησκεία είναι κάτι το σάπιο , είναι κάτι που δεν έχει νόημα, ο κόσμος και η ζωή δεν έχουν νόημα και όσο πιο γρήγορα τελειώσει αυτό το κακόγουστο αστείο, τόσο το καλύτερο".
Έρευνα του πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο από την καθηγήτρια ψυχιατρικής Jean Marie Twenge αποκάλυψε απογοητευτικά αποτελέσματα την κοινωνική αλλαγή τα τελευταία 70 χρόνια. Η μελέτη αφορούσε έφηβους από το 1930 μέχρι σήμερα. Η έρευνα χρησιμοποιούσε τα ίδια τεστ , το ίδιο λεξιλόγιο και την ίδια δομή. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα συναισθήματα της ανησυχίας , του άγχους, της μελαγχολίας, της μοναξιάς, της ματαιότητας της ζωής, ήταν πέντε με οκτώ φορές υψηλότερα το 2007 σε σχέση με το 1930.
Κατά τον ψυχολόγο Iain McGilchrist, τα αίτια οφείλονται:
1) στην αποδυνάμωση του κοινωνικού κεφαλαίου λόγω της απομάκρυνσης από την φύση στην οποία δεν συμμετέχουμε αλλά πλέον αντιμετωπίζουμε μόνο ως προϊόν εκμετάλλευσης.
2) Στην απώλεια γνωστικής ικανότητας, στην μείωση του αισθήματος της χαράς, στο άγχος, στο έλλειμμα αυτοπεποίθησης αξίας και συμπεριφοράς.
3) Στο έλλειμμα πνευματικότητας δηλαδή στην απώλεια πίστης και στην μη συλλογική συμμετοχή στις δοξασίες, τις θρησκευτικές τελετές.