Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Tomas Chamorro - Premuzic το φύλλο και η προσωπικότητα επηρεάζουν τις επιλογές των ηγετών και αυτές με την σειρά τους επηρεάζουν τους οργανισμούς που αυτοί διοικούν.Οι περισσότεροι ηγέτες επιφέρουν αρνητικές επιπτώσεις στους υφιστάμενους και στους υποστηρικτές τους δημιουργώντας χαμηλά επίπεδα ενασχόλησης , εμπιστοσύνης και παραγωγικότητας και υψηλά επίπεδα υπερφόρτωσης και άγχους. Αρκεί κανείς να αναζητήσει στο google "my boss is" για να πάρει μια γεύση τι σκέπτονται οι περισσότεροι άνθρωποι για τους διευθυντές τους.
Σύμφωνα με έρευνα του ψυχολόγου, τρεις είναι οι λόγοι ανόδου των ανίκανων σε ηγετικές θέσεις.
1. Η μη ικανότητά μας να διακρίνουμε μεταξύ αισιοδοξίας και ικανότητας. Θεωρούμε ότι οι αισιόδοξοι άνθρωποι έχουν περισσότερες δυνατότητες να ηγηθούν. Μόνο που υπάρχει ελάχιστη σχέση μεταξύ του τι νομίζουν οι άνθρωποι για τον εαυτό τους και τι πραγματικά μπορούν να κάνουν. Οι ικανότητες που νομίζουν ότι διαθέτουν ξεπερνούν κατά πολύ την πραγματικότητα.
2. Η αγάπη μας ή μάλλον ο εντυπωσιασμός μας από χαρισματικά άτομα ιδιαίτερα μετά την δεκαετία του 1960 με την ώθηση που έδωσαν τα ΜΜΕ και σήμερα στην ψηφιακή εποχή όπου προβάλλονται και επιλέγονται άτομα ευχάριστα και διασκεδαστικά.
Υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ ενός αποτελεσματικού ηγέτη και ενός κωμικού. Γεγονός είναι ότι οι καλύτεροι πολιτικοί είναι σεμνοί παρά χαρισματικοί σε σημείο να θεωρούνται βαρετοί.
3. Η ικανότητά μας να μην μπορούμε να αντισταθούμε σε ναρκισσιστικά άτομα που προβάλουν μεγαλομανή οράματα που κουμπώνουν στον δικό μας ναρκισσισμό. Πάντα θαυμάζουμε διάσημους αλλά ο θαυμασμός μας για ανθρώπους που αυτοθαυμάζονται ή απλά είναι διάσημοι έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Αυτοί που προωθούν ηγέτες προβάλουν τον ναρκισσισμό τους. "Αγάπα τον εαυτό σου με κάθε τρόπο και μην σε ενδιαφέρει τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα. Αν πιστεύεις πως είσαι σπουδαίος τότε είσαι".
Δυστυχώς αυτή η πρακτική δημιουργεί ηγέτες που δεν έχουν επίγνωση των περιορισμένων δυνατοτήτων τους οι οποίοι όμως είναι αδικαιολόγητα ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους. Βλέπουν τις ηγετικές θέσεις ως κάτι που τους ανήκει, δεν έχουν εν συναίσθηση για τους συνανθρώπους τους, δεν έχουν αυτοέλεγχο και καταλήγουν να λειτουργούν χωρίς ακεραιότητα και επιδίδονται σε απερίσκεπτους κινδύνους.
Αντιθέτως, οι καλύτεροι ηγέτες καταφέρνουν να περιορίζουν τον ναρκισσισμό τους. Νοιάζονται για τους άλλους και για την γνώμη των άλλων ιδιαίτερα σε ότι τους αφορά. Τους απασχολεί η φήμη τους και γιαυτό φροντίζουν να μην εμπλέκονται σε σκάνδαλα.
Πως μπορούμε να εμποδίσουμε την άνοδο των ανίκανων σε ηγετικές θέσεις.
1. Πρέπει να προσέχουμε ώστε τα άτομα που υποστηρίζουμε να διαθέτουν τις αρετές και τα στοιχεία που κάνουν κάποιον καλό ηγέτη.
Υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτών των στοιχείων που πιστεύουμε ότι κάνει κάποιον καλό ηγέτη και αυτών που χρειάζεται κάποιος για να είναι αποτελεσματικός ηγέτης.
Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την ποιότητα των ηγετών μας πρέπει να φροντίσουμε ώστε αυτοί τους οποίους επιλέγουμε να διαθέτουν τα σωστά χαρακτηριστικά.
Αντί να πέφτουμε στην παγίδα και να επιλέγουμε ανθρώπους που είναι αισιόδοξοι, νάρκισσοι και χαρισματικοί, να επιλέγουμε ανθρώπους για την ικανότητά τους την ακεραιότητα και την ταπεινότητά τους.
2. Να μην εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι τόσο διαισθητικοί όσο νομίζουν. Κατά κάποιο τρόπο η διαίσθηση είναι σαν την αίσθηση του χιούμορ. Το 90% του πληθυσμού πιστεύει ότι έχουν υπέροχη αίσθηση του χιούμορ. Όμως ελάχιστοι είναι αυτοί που πραγματικά το διαθέτουν.
Η επιλογή των λάθος χαρακτηριστικών και ως εκ τούτου λάθος ανθρώπων ξεκινάει από εμάς τους ίδιους. Εμείς πρέπει να βελτιώσουμε την ικανότητά μας να κρίνουμε και να επιλέγουμε ανθρώπους που διαθέτουν τα σωστά χαρακτηριστικά για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Μέχρι τότε, η ανικανότητα με τον ναρκισσισμό που την διακρίνει θα προσποιείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου